Chapter 1

1.4K 96 17
                                    

Η Ευα ειναι ενα φυσιολογικο για την ηλικια της κοριτσι. Ζει με τη μητερα της στο Χαλανδρι.Εχει και μια κολλητη τη Σοφια.Ομως η ζωη της θα αρχιζει να γινεται περιεργη οταν στον υπνο της θα βλεπει πολλα περιεργα και αλλοκοτα ονειρα.
"Περασε η ωρα, πρεπει να ετοιμαστω εχω ραντεβου με τη Σοφια στις 17:30"ειπε η Ευα και αρχισε να ετοιμαζετε. Μολις ειχε πια ετοιμαστει αφησε ενα μυνημα στη μαμα της και εφυγε.
Στην καφετερια
"Γειααα"ειπε η Ευα στη Σοφια η οποια καθοταν ακριβως απεναντι της."Γειαα σου "της απαντησε η Σοφια "Δεν ρωταω πως εισαι,φαινεσαι"της ειπα αφου ηξερα οτι θα ακουγα το ιδιο ακριβως με τις προηγουμενες φορες (Η Σοφια προσφατα βιωσε το χωρισμο των γονιων της και εχει τα μαυρα της τα χαλΙα.)"Αχαχα πως με ξερεις"ειπε με ενα πλατι χιουμοριστικο χαμογελο."Για πες, τι γινεται με τα ονειρα σου? Συνεχιζουν? "
"Ασε, ναι και δεν ξερω τι να.κανω αν πρεπει να μιλησω με καποιον ειδικο η κατι τετοιο."

"Μπα μπορει να μην ειναι και τιποτα"

"Δικιο εχεις!!!Αντε θα παραγγειλουμε?"

"Ναι,τι θα πιουμε cappuccino caramel!!"

"Εννοειται"

Μετα απο ωρες :
"Λοιπον φευγω αγαπη εχω διαβασμα"ειπε η Σοφια

"Οκ και εγω θα εφευγα ουτως η αλλως "
"Θα τα πουμε αυριο, Σοφακι μου.

Μονολογος Ευας:
Οταν χαιρετησα τη Σοφια ,με αγκαλιασε τοσο σφηχτα που μου φανηκε περιεργο

Αργα το βραδυ :
Η δονηση απο το κινητο της ,την ξυπνησε αποτομα.Απαντησε αμεσως:

"Παρακαλω? "

"Η δεσπινοις Ευα?"

"Μαλιστα η ιδια!! "

"Συγνωμη για την ενοχληση ομως θα πρεπει να περασετε απο το νοσοκομειο"

"Για πιο λογο? Τι συνεβει? "

"Κοταξτε δεσπινοις αυτα δε λεγονται απο το τηλεφωνο θα σας παρακαλουσα να περασετε"

"Ενταξει ερχομαι αμεσως"

Η Ευα τρομαγμενη προφανως απο το τηλεφωνημα του γιατρου ντυθηκε γρηγορα και αρχισε να τρεχει σαν τρελη στους δρομους.

{Ο Χρηστος ενας Ελληνοαμερικανος γυριζει στην Ελλαδα μετα απο 2 χρονια με σκοπο την αλλαγη σχολειου.Ομως καθως φτανει στην Ελλαδα τον περιμενουν δυσαρεστα νεα.Το διαζυγιο των θειων του.}

"Πως εισαι μικρη?"

"Πρωτον μη με λες μικρη.Δευτερον ειμαι χαλια"

"Ξερεις δεν χρειαζεται να στεχαχωριεσαι.Ξερεις ποσα παιδια στην ηλικια σου εχουν χωρισμενους γονεις?"

"Δεν με νοιαζει ρε Χρηστο,οι γονεις μου ηταν τοσο καλα μαζι και τωρα χωριζουν."

"Δεν χρειαζεται να μου στεναχωριεσαι ομως.Μου το υποσχεσαι?"

"Ναι, στο υποσχομαι!"

Το ιδιο βραδυ
Η δονηση του κινητου του Χρηστου τον ξυπνησε αποτομα

"Παρακαλω? "

"Ο κυριος Χρηστος? "

"Μαλιστα ο ιδιος"

"Συγνωμη για το ακαταλληλο της ωρας,ομως θα χρειαστει να ερθετε στο νοσοκομειο."

"Για ποιο λογο? Τι συνεβει? "

"Ξερετε αυτα δεν λεγονται απο το τηλεφωνο,σας παρακαλω ειναι αναγκη"

"Ερχομαι"
Ειπε ο Χρηστος ,ειχε ταραχτει προφανως απο το τηλεφωνημα

Τρεχανε και οι δυο προς ενα βασικο προορισμο..... το νοσοκομειο στο οποιο θα μαθαιναν τι εγινε και τους καλεσαν τοσο αργα το βραδυ.
Καθως εφτασαν στο νοσοκομειο περασαν ο ενας διπλα στον αλλο χωρις να ξερουν τι τους επιφυλασσε η ανακοινωση απο το γιατρο, χωρις να ξερουν πως αυτο που θα τους συμβει ισως αλλαξει τις ζωες τους για παντα.Ειχαν ενα κοινο προορισμο,μια κοινη ειδηση που κανενας απο τους δεν ηξερε ΤΙΠΟΤΑ για το τι συνεβει.

Για το υπολοιπο θα προσπαθησω οσο το δυνατο γρηγορα να το ανεβασω. Πειτε μου τι μπορει να εχει συμβει??

Μοιραια ΣυναντησηWhere stories live. Discover now