Love is an illusion, just for inspiration. Hindi kailangang maging totoo dahil pag tinotoo muna mas lalong di kapani-paniwala.
Tumatak ito sa isip ko, ang sinabi ng isa sa mga karakter ng mga sinulat ni Juan Ekis. Tama nga naman, there were no such thing as Love, siguro sa pamilya nakikita ang love pero yung love sa opposite sex na unrelated, well i dont believe in it, i dont believe in destiny, i dont believe such thing as fate. It is just a product of the person's fantasy and beliefs. Sabihin na nating bitter ako, well totoo naman kasi it was base on my experience and experience is the best teacher right? Walang mabuting gagawin yang mga lalaki na yan, iiwanan ka pagtapos ka ng nagamit, sasaktan ka kapag meron ng nakitang mas lamang sayo. They will dump you like a hot potato pag nagsawa na sa iyo. Don't get me wrong, wala akong past na pinipilit kinakalimutan. I am just stating a fact kasi palagi nalang akong nakakita na umiiyak ang babae dahil sa mga lalaki. Na nagmahal lang sila bakit kailangan nilang masaktan, that is bullshit kaya walang nagtatanda na lalaki dahil masyadong expressive ang mga babae, kaya tumataas ang ego ng mga lalaki dahil sa mga ganyang akto ng mga babae. Nakakainis! Kaya ako umiiwas sa love, kasi walang mabuting idudulot iyan. Masasaktan ka lang, iiyak ka lang. Merong kunting kilig pero mas maraming sakit kaya nagtataka ako bakit maraming tao pa rin ang sumusugal sa ilusyon na love kung sakit lang naman ang dulot nito.
