Grav's Note: Pagpasensyahan na ang ka o-ahan ng kwentong ito. Sana'y tapusin niyo hanggang sa wakas. Short story lamang po ito kaya hindi kayo mabobored. Heheheh. Para po to sa pinsan kong si Choppy. Labyuu Lapzzzz.
Read
Comment
and
Vote.
Kamsahamnida!!! :)
Nakatingin siya sa mga taong labas pasok sa isang buiding. Ilang minuto na rin siyang nakatayo sa harap nito, waiting for someone to come inside. Nakaubos na rin siya ng tatlong stick ng yosi. Nagsindi siya ng pang apat at nagbuga ng usok sa kawalan. Sumandal siya sa big bike na nasa gilid niya. Actually, He owned that. Tinapik tapik niya ang helmet na nakasabit sa manibela nito, ibig sabhin ay naiinip siya. Tumingala siya sa langit at marahang pumikit.
"Kelan ka ba darating?" he whisper to himself. Narinig niyang tumunog ang bell, hudyat para magsimula ang unang klase niya sa umaga. Napabuntong hininga siya at inis na itinapon ang yosing hawak niya. Ikinabit niya ang bag sa kanyang likod at pumasok sa gate. Ayaw niyang pumasok sa araw na ito. Gusto niyang magmukmok sa bahay, matulog at manood ng paborito nyang movie. Ayaw niyang Makita ang mga tao sa paligid niya. Yun lang pero di niya magawa gawa. Dahil sa tuwing ginagawa niya ang mga bagay na gusto niya ay may nasasaktan siya. Isang taong simula pa lang ng masilayan niya ang mundong ibabaw ay nagbigay sa kanya ng supurta at pag aaruga.
May mga nakasalubong siyang mga ibang estudyante sa hallway. Lahat sila hindi man lang tumingin sa kanya. Sanay na siya. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa umabot sa classroom niya. Tumahimik bigla ang mga nasa loob at napatingin sa kanya. Even his teacher stops and stares at him like he's a big mess. Well, he is.
Pumasok siya sa loob not minding the teacher in front at dumeretso sa likurang bahagi. Walang proper sitting arrangement kaya kahit saan pwede kang umupo. Now, He wants to seat beside their classroom mayor kaso lang may katabi na itong babae. He look at the girl at ewan lang kung ano ang nakita nito at bigla nalang itong tumayo at lumipat sa front seat. Yun naman talaga ang gusto niya ang umalis ito. Inis siyang tiningnan ng babaeng nasa tabi niya ngayon. A small smile formed in his lips when he saw the girl's reaction. Wala eh. Kinatatakutan siya ng lahat.
"What the hell was that?" Napalingon siya sa katabi niya nang bigla itong nagsalita. Hindi niya alam kung siya ba ang kinausap nito. Hindi naman kasi ito nakatingin sa kanya. Hindi niya ito sinagot sa halip ay pinikit niya ang kanyang mga mata.Gusto niyang matulog dahil nabobore siya sa klase ng guro nila. Wala may balak na galawin siya at sitahin dahil natatakot sila. He was one of the badboy in school. Nambubugbog lang naman siya ng mga taong mapagtripan niya. Pumasok siya, oo. But it's because of his mom. Ayaw nyang madisappoint ito. Tumugil nan g siya ng dalawang taon bibigyan pa niya ito ng sakit sa ulo.
Lunchbreak at kasama niya si Ally, their classroom mayor. Ito ang lagi niyang kasama dahil wala namang nagtangkang sumama sa kanya maliban sa babaeng to. Naglalakad sila sa hallway nang tawagin siya ng isa sa mga kaklase niya noon na third year na ngayon.
"uy, Brenn! Napadalas na ata pagsama mo kay Ally ah. Girlfriend mo na?" sabi nito na natatawa pa.
Pagak naman siyang tumawa at di makapaniwalang tinuro si Ally.
"Eto? Girlfriend ko? Are you kidding me? Ally is not my type dude. Malayo siya sa babaeng gusto ko. Wag ka nga. Pagtiyagaan ko muna to wala naman kasing nagtangkang sumama sakin eh."
BINABASA MO ANG
I Love You, Goodbye
Short Story"Magmahal man ako ng iba ikaw pa rin ang unang nagmamay ari nito." -Brenn Kaya mo bang magbago at kalimutan ang sakit mong nakaraan sa piling ng isang taong hindi mo inakalang nakatadhana sayo.?
