burası olamaz !

16 3 0
                                    

Medyadaki savaşın çiftlikteki duygusu merak ve şaşkın bakış ,soran gözler ? ######☺☺☺☺❤❤❤❤❤❤❤❤
iyi okumalar, bundan sonra bölümler 3-4 gün arayla paylaşacağım.

##############################

Sabah uyandığımda gözlerim parlıyor gibi hissettim, içimde bir mutluluk vardı. Ama huzur veren bu mutluluğa eşlik etmemek olmaz değilmi? :) . saate baktığımda daha 8 di. Hemen ses çıkarmadan aşağı indim, merdivenlerden ayak tıkırdatmadan inmeyi başarınca mutfağa giriş yaptım. Güzel bir kahvaltı hazırlasam mükemmel olacak, ne de olsa bu evde son günüm ve de hiç birşey yapmadan yan gelip yattım. Dolaptan gerekli malzemeleri çıkardıktan sonra tezgaha yöneldim, tam bıçakları araken bir sesle irkildim."Günaydın, yaramaz" ne bu şimdi çok mutlu, neden bu kadar sevinçli herkez, bu da iyi ama."günaydın yaramazın yalancısı"Dedim, hahahah, çok güzel uydu yaa, yalan söylemeseymiş . gözlerini bana ilk şaşkın şaşkın baktı, sonra anlamış gibi haaa yaptı ve" sen çok biliyon , mecbur olmasam demezdim,tehlikedesin, senin gölgen olmak zorundayım".ne ne ne ,nasıl olur ya , ben koruma falan istemiyorum ve de sebebini bilmediğim bir tehlikeden de , kaçmak ve korunmak zorunda değilim"Bak savaş, ben koruman olmanı yada sebepsiz bir şey den kaçmak istemiyorum. Lutfen beni sinirlendirme, tamam belki ciddi bir durum vardır anlarım, fakat bana anlatmadığın onca şey varken sana güvenemem."  peki der gibi göz devirdi ve "Bak söz veriyorum anlatacağım, bu mesele benimle ilgili fakat seninle uğraşmaları normal değil, çünkü ben kim olduklarını buldum, anlatıcağım yarın"müsade ister gibi yaptı ve gitti, sanırım tuvalete gitmişti. Bende kaldığım yerden düşünceli olarak devam ettim, ben meraklıydım ama galiba durum düşündüğümden de ciddiydi.

Kahvaltımızı yapmıştık, helen bu süprizime çok sevinmişti, hepimiz mutluyduk fakat içimizi kemiren dertlerimiz ve cevabını bulamadığımız sorular vardı. Yemek masasını toparladıktan hemen sonra odama çıktım ve aliyi aradım ikinci çalıştan sonra;
-efendim öykü, birşey mi oldu?

-hayır merak etme ,sadece senden birşey rica edecektim.

-evet seni dinliyorum o zmn ?

- şey benim bir bara gitmem gerekiyor da bir sebepten, cidden kötü birşey değil sadece birine bakmalıyım. Benimle gelirmisin, yalnız gitmek istemiyorum da .

- tabikide :D

- gülme ya ,ne var

- senden beklenmeyecek bir davranış da bu :)

- valla bir sebepten dolayı neyse gelecekmisin?

- neredeki, adı ne ?

-wenura bar .bir kaç saniye sessizlikten sonra.
-sanmıyorum öykü gelemem.
Sesi bu sefer çok ciddiydi, neden ki,aceba orada bilmediğim bir sebepten ötürü birşeyler mi yaşamıştı.
-peki ama neden ?

-ciddiyim ,gelemem

- nolur nolur bak beni yalnız birakmassın demi yaa.
10 dakikalık bir uğraştan sonra ikna edebilmiştim. Neden bu kadar diretti bilmiyordum, neyse önemli olan da gelecek olması. Bakalım bu patron kimmiş, en azından yüzünü tanıdığım zaman tedbir alır ve bir şeye şahit olursam ,kurtulurum yada uzak dururum beladan. Neyse ki kapım çalındı ,gel komutunu verince içeriye savaş girdi ve " ben bugün işin yoksa seni bir yere götürsem kabul edermisin, önemli biraz"şimdi ne dicektim, kabul edersem bekli erken dönemezdik ve akşam bara gidemezdik, "saat kaçta geri döneceğiz?" " akşam büyük ihtimal, kendimi tanıtmadım fakat 3 gündür aynı evdeyiz, ve seni tanımıyorum" vay be beyefendi yeni anladı tanışmadığımızı doğru dürüst. Şahsen bende de suç, hiç soru sormamıştım ki ona, galiba daha kendime sormaktan boğduğum sorular yüzünden çok meşguldüm."tamam o zmn ,fakat çok geç olmasın ve bir de eşyalarımı gitmeden önce evime götürmeliyim, helene de veda etmem gerekiyor. " tamam gibisinden başını salladı ve odadan çıktı. Eşyalarımı yerleştirdikten sonra çantama aşağı indim . helen anlamış olacak ki bana baktı ve " arkadaşlığımız bundan ibaret değil biliyorsun. Birbirimizi daha iyi tanımalıyız bence, ve bu caddeye taşınacağım yarın, eski evim merkeze çok uzak ta :) görüşelim tatlım"dedi ve bende tebessüm ettim sarıldık, ona veda ettim ve kapıdan çıktım. Evime girdiğimde lanet kilidi çantada aramaya başlamıştım. İçeri girdim bulur bulmaz çantayı yerleştirdikten sonra odamdan çıktım. Tam evden de çıkıyordum ki telefonum çaldı: Filiz 
-efendim filiz.

-canım nasılsın. Bizi çok korkuttun o notla. Neydi ya o öyle ,

- yanlış alarm ya merak etme, iyiyim eve geldim şimdi, sen nasılsın

-iyiyim bende , berke ile bizim yazlığa geçtik 1 - 2 ay kadar orada kalıcağız. Seni de beklerim 3 saatlik yoldan bişi olmaz:)
- sevindim fakat siz çif takılın ben burda iyiyim.melisden haberin varmı?

- aaaa evet o da dün babası yüzüne istanbula gitmek zorunda kalmış . biraz araları kötüydü ya.sanirim universteyi kazandı . orda kalacak 3 ay.

- tüh ya çok özlicem, keşke gitmeden önce bir araya gelseydik.

-Aynen .neyse canım benim kapatmam lazım sonra konuşuruz

-tamam bay bay görüşelim.
Telefonu kapattıktan sonra içime bir yalnızlık çöktü, ben ali ve eda kalmıştık, neyse o da iyi helen de var hem. Bir de sebebini bilmediğim halde içimi kemiren ve istemsiz korktuğum bir tehlike.
##############################
Savaşın ağzından;
5 dakika aradan sonra öykü gelebilmişti. Arabaya yerleştikten sonra yola çıktık. Ben arada göz ucuyla öyküye baksam da o düşüncelere dalmış bir biçimde dışarıyı seyrediyordu. Sanırım onun sorularını artık cevaplamalı ve biraz da olsa rahatlamasını sağlamalıydım. Bir çiftliğe götürüyordum onu, çocukluk evimiz, en baştan başlamalıydım. Öykünün de beni dinleyeceğine emin olmam dışında ilk kez bir kıza bir açıklama da bulunacaktım. Nedeni ni bilmiyordum ama ona güvenmiştim, kalbi çok temiz, deli dolu, agrasif ve güzel bir kızdı. Tamam yanlış düşünmeyin kızı asla yiyecek gibi ezberlemedim bunlar benim tanılarım ve içinde öznel bir yargı olsada hepsi nesnel tanıklıklarım.neyse varacağımız yere geldiğimizde hadi diyerek arabadan indim. O da indi ama çok şaşkındı. Sanırım böyle bir yer beklemediği içindi. Ama dediği sözler ile bu kez şaşıran ben olmuştum"ama bu-burası, nasıl yani, burası ben 5 yaşındayken ailemle bir misafirlik için geldiğimiz evdi ve hiç iyi anılar yok ,çünki başıma gelen en kötü gündü" nasıl . o buraya gelmişti .hadi ben küçüktüm hatırlayamadım, bizle bağlantısı neydi ki bizim eve geldi. "Bir konuşmaya istemeden şahit olmuş ve farkedilince ormanda kaybolmuştum" şimdi bu sözlerin ardından ağlamaya başlamıştı. Ona yaklaştım ve ."anlatmanı istiyorum. Ağlamadan lütfen".
###############################
Yeni bölüm salı günü olacak :)




HERŞEY DEĞİŞECEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin