DAUGHTER OF A SERIAL KILLER

Bölüm 2

Amanda'dan bir çığlık yükseldi......

-----------------------------------------------------------------------------------

Alicia ise halen ağlıyordu ,bir türlü susmuyordu galiba durumu hissetmiş gibiydi.

Küçük bir el Martin'in omuzundan tuttuğunda ,Martin kendini çok güçsüz hissetmişti.Kızı resmen onu bırakmak istemediğini söyler gibi babasının omzuna dokunmuştu.Bunu gören Curtis ;

''Uggh ne acıklı sahne ama midem kalktı'' deyip arkasını dönüp giderken,Martin karısına silah doğrultan adamı ayağı ile iktirip aynı anda Curtis'i sırtından vurmuştu.Ortalığın cehennem yerinden bir farkı yoktu artık. Curtis yerde yatıyordu ama canlıydı çünkü Martinin eli sabit olmadığından kurşun sırtına değil omzuna isabet etmişti.Amanda kendini 3. dünya savaşında gibi hissettiğinde tek yaptığı şey kızına zarar gelmesin diye sımsıkı sarılmaktı.Silahtan çıkan sesler kulaklarında yankılanmaya başlamıştı bile.10 kişiye bir tek silahlı kişi. Curtis'in adamları çoktan onu bir kenara çekmişti.En baş adamının kolundan tutup kulağına;

''Bebeğe zarar vermek yok,dostuma bu iyiliği borçluyum'' dedi.Adam bunu diğerlerine söylediğinde bağırmıştı ve Martin'le Amanda'da duymuştu.Martin bir saniye boşluk yaratarak kızını ve karısını öptü ,onlara sarılarak ikisine de 'sizi seviyorum' diyebilmişti,karısına kaçmasını ve onu koruyacağını söylemişti.Onlar kaçarken Martin saklandıkları taşın arkasından çıkıp karşısındaki adamlara ateş etmeye başladığında bir kaç ateşten sonra kurşunu bittiğini fark etti -yıllardır kimseyle bu denli olaylar içinde olmadığından yanında yedek şarjör bulundurmuyordu-O anda 10 kişi aynı anda Martin'i vurmuştu.Bu olay saniyeler içinde gerçekleştiğinde Amanda arkasını dönüp ;

''Martiiiiiiinnnnnnn'' diye bağırdığında artık çok geçti ,Martin ilk dizlerinin üstüne çöküp ardından yere yığılmıştı.Amanda o kısacık saniyede kocasının yanına koşup sarılıp ağlamak ve kızını alıp kaçmak arasında kaldığında ,kaçmayı tercih etmişti.Korktuğu başına gelmişti ,geçmişi kocasının peşini bırakmamıştı.Aklına bu sabah kocasının ona dediği şey geldi,Martin gerçekten de onlar için ölmüştü.Kurşunlardan ağlayarak kaçmaya çalışırken ,Alicia annesine bakıp;

''babb-ba , ann-nne '' demişti.Amanda durup kızına büyük bir sırıtmayla baktığında sırtında bir sıcaklık hissetti siyah elbisesinin arkası kırmızıydı artık.Yere dizlerinin üstüne çöktüğünde ,kalbi sıkışırken ,kalp atışlarının yavaşlamaya başladığını hissettiğinde bile kızına sımsıkı sarılıyordu ve 2 dakika geçmeden artık kızının üzerine kapanmıştı ve hırıltı gibi bir sesle kızının kulağına;

''Bizzi--iii unutt-mmaa'' diyebilmişti.Kafasını çevirip son nefesini verirken o pisliklerin ayaklarının dibinde olduğunu fark etmişti ve Amanda artık Martin'in yanında yerini almıştı.Küçük kız ciğeri sökülürcesine ağlıyordu,sırtı dalgalı deniz yüzünden ıslanıyordu.Babası ile annesinin ölüleri bir tekneye taşınıyordu şimdi ,bir adam sekerek yürüyordu.Adamın yüzünde intikam almanın verdiği tutku vardı. Curtis denizde biraz ilerledikten sonra eski dostu ve karısının leşlerini denize bırakmıştı.Küçük bebeği evin içine taşımışlardı ,vicdanı rahattı.Yıllardır bunun için bekliyordu.Yüzünde çok belli olan bir zafer vardı kötü adamın.O günün sabahında küçük kız evde açlıktan ve üzüntü gibi hissettiği bir şeyden ötürü ağlıyordu.Henüz 1 yaşındaydı ve öksüz kalmıştı.Üstelik onu bulacak kimse yoktu derken küçük kız kucaklanmış ve yaşları büyük bir el tarafından silindi yanağına küçük bir öpücük bırakıldıktan sonra giydirilip,karnı doyurulmuştu. Küçük kız artık sanki babası yanındaymış gibi hissedip susmuştu,artık her şey yolundaydı.Yani sanırım...

+BU BÖLÜM KISA OLDU AMA OLSUN YENİ BÖLÜM DE İŞLER DEĞİŞECEK YAVAŞ YAVAŞ GÜNÜMÜZE GELİYORUZZZ (MUCK)