The very first day

10 0 0
                                    

Ik zat in de metro op de wc, onderweg zoals altijd.

Ik hoor iemand op de deur kloppen en doe open, niet nadenkend dat ik nog gewoon aan het poepen ben en op de wc zit. "O sorry!" Hoor ik de stem van een klein kind zeggen. Waarom moest ik dit nou weer hebben, wie maakt er nou weer de deur open in de openbare metro terwijl die op de wc zit als iemand op de deur klopt of ik bijna klaar ben? Ach ja wat maakt het uit. Ik deed mn broek omhoog en plaste erin. Ja dat heb je soms he.
Ik liep naar de afwasbak om mn handen expres niet te wassen en toen at ik een ijsje die ik net van dat kleine kind afpakte omdat ze me poepende heeft gezien.
"Ugh wat duurt de metro lang! "Denk ik bij mezelf, dus ik breek het raam en spring eruit. "AUUUWW WAAROM DEED IK DAT WAT IS ER MIS MET MIJ?!" Schreeuwde ik tijdens dat ik op een spijkerbed bellandde.
Ik stond op en ging spontaan twerken. Iedereen was bang voor me, want ik had allemaal bloed in mn rug van het spijkerbed. Ik zag om me heen iedereen de ambulance bellen maar wel raar ik wist ook niet waarom, dus ik pakte mijn nokia 728401830710 en ging ook meedoen met de ambulance bellen.

"Hallo u spreekt met de ambulance waarmee kan ik u van dienst zijn?"

"Haha hoi met gert ik ben een vrouw trouwens ik weet eigelijk ook niet waarom ik bel maar iedereen om me heen deed dat dus toen dacht ik lets be hipster jeweetzelf ouwe!"

"Tuut tuut tuut tuut"

"Oh"

Ze had dus opgehangen wat gemeen ze horen je toch eigelijk altijd te helpen? Ik vond het raar dus ik begon zelf een ziekenhuis bedrijf. Ik kreeg geen klanten dus ik stopte ermee.

Ik viel spontaan tijdens het hardlopen in slaap.......

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Nov 11, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

GerdaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu