Gerçek mi bu? Vücudumu titreten bu duygunun tanımını düşünürken gözleriyle baş başa kalmıştım. Sanki tüm dünya durmuş,insanlar yok olmuş ve sadece o kalmıştı. Dalga seslerinin ritmi bile sakinleştirmiyordu kalbimi. Bu duyguda neyin nesiydi şimdi. Gözlerimi hiç ayırmadan saatlerce bakmak isterken denize çevirdim başımı biraz seyredip kulagımdaki müzige dalıp ritim tutmaya başladım. Ne zaman bunalsam hep o banka oturur hep aynı şarkıyı dinler Dünya'dan uzaklaşmaya böyle çalışırdım. Ilk kez Müziğin ritmine eşlik ederken saçmaladığımı fark edince bir kes daha baktım hala oradaydı,kalbim hala deli gibi çarparken yanına gidip Konuşmak istedim. Hayır tabikide bunu yapamazdım yada yapmamalıyım.kendimi toparlayıp yerimden Kalktım eve gitmeliydim artık saatte epey ilerlemişti. Eve gidecek olma fikri bile ruhumu daralıyordu ama gitmeliydim.
