Twins {5sos Fanfictie} √

H.66

P.O.V. Sabine
Ik kan nu niet wachten op antwoord en ga op de veranda zitten. "Kom Harry, kom maast me zitten." Fluister ik. Als de telefoon word opgepakt last ik de vrouw niet uitpraten.

V- vrouw s-Sabine
V- wat heeft u nodig, ambulance, brand...
S- ja ambulance
V- ik verbind u door met de ambulance

Piep

A- goeiedag met de spoedeisende hulp, waar kan...
S- ja, het zusje van een vriend van me is ernstig aan het bloeden. Er moet nu een ambulance komen!
A- oke, wat is het adres?

Na al die standaard gegeven hang ik op. "ZE ZIJN ER BINNEN TWEE MINUTEN. MOET IK KOMEN?" Roep ik hysterisch naar Cal. "NEE!" Hoor ik Ash roepen. Ik sla een arm om Harry heen. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik stilletjes aan de witte Harry die naast me zit. "Lauren... Ze moest spugen, maar het was geen gewone spuug. Er kwam alleen maar bloed... Het was zo eng!" Ik sla twee armen om hem heen en trek hem in een knuffel, ik aai over zijn bol zodat hij rustig word. De ambulance broeders, die inmiddels al gearriveerd zijn, gaan hun gang terwijl ik Harry troost. De brancard met daarop Lauren word naar buiten gedragen en Calum en Ash komen d'r achteraan. Helemaal overstuur. "Ik moet mee!" Zegt Ashton. "Nee, dat gaat helaas niet kunnen. Ik bel u later als ik meer informatie heb." Zegt de broeder als Lauren in de ambulance ligt. "MAAR HET MOET!" Roept hij. "Ash." Zegt Calum kalm en hij legt een hand op zijn schouder. "Het komt goed! Beloofd."

Ash begint te huilen, "ik had beter op moeten letten..." "Nee! Je was juist hartstikke lief voor haar, je bent eerde naar huis gegaan. Wat mij wel een grote bek en preek kostte, maar ach." Zeg ik. Hij glimlacht en gaat zitten. "Binnen is een zooi nu, bloed enzo." Zucht hij. "Ik maak het wel schoon, blijven jullie hier bij Harry en bel de rest. Eerst jullie mam." Zeg ik en ik sta op, ik geef Harry een aai over zijn bol en loop naar binnen. Een zure lucht komt mijn neus binnen, je kan ruiken dat iemand ziek was. Ik zie dat Lauren iets te laat was voor de emmer, de helft er in en de helft eruit... Ik pak de emmer met bloed kots en loop naar het toilet, ik giet hem leeg en spoel door. Ik spoel de emmer om en loop naar de kamer. Nu boenen.

"OMG Sabien!" Zegt Esmee en ze loopt naar me toe, ze omhelst me. "Gaat alles goed met je?" "Met mij wel, maar ik weet niet hoe het is met Ash en Har en Lauren. Ik maak me zorgen." Zeg ik. Ze mompelt iets van 'ach meissie toch' en knuffelt me weer. Lieve vriendin! Ik loop mee naar buiten en zie iedereen daar staan, dan gaat Ash zijn mobiel. Zo snel als hij kan pakt hij op. "Hallo met Ashton Irwin." Zijn lippen zeggen zonder geluid dat het het ziekenhuis is en hij loopt weg.

Een minuutje of twee komt hij terug. "Ze is wakker, ze had een gescheurde slokdarm en is dus gelijk geopereerd. Ze is moe! Er mogen dus maar twee mensen heen." Zegt hij. "Ik stel voor Ashton en Anne-Marie." Iedereen stemt in op mijn voorstel. Ze stappen in de auto, ineens herinner ik de bloemen. "Wacht!" Roep ik en ik pak snel de bloemen. "Doe beterschap en liefs van ons."  Ze glimlachen en rijden weg.