SİYAHA TUTKUN (Aşk-ı Şedid Seri 1)

6- ''HOŞ GELDİNİZ HAYATIMA.TEKRAR.''

Elimdeki sigara daha içilmeyecek kadar küçüldüğünde yanımda duran çöp kutusunun kenarına bastırıp tamamen söndürdüm.Elimdeki izmariti çöp kutusunun içine attım.Gerilen vücudum vir nebzede olsa gevşemişti.Hastaneden ayrılmadan önce biraz önce içeride hırpaladığım doktorun yanına da uğramam gerekiyordu.Zamansız bir şekilde şaha kalkan öfkemin kurbanı olmuştu ve bir özrü hak ediyordu.

Her seferinde böyle olmuyor muydu zaten?Ansızın,kontrolsüz bir şekilde gelerek etrafı unutmamı,tüm kuvvetimi o anki refleksle yumruk halini alan ellerime pompalıyor,çevremi umarsız ve şiddetli bir şekilde yakıp yıkmama neden olup,tüm benliğimi her hücresine kadar kaplayan sis perdesini de beraberinde getiriyordu.Bu düşüncesiz,dengesiz hallerimle ne çok kırmıştım küçük karımı.O gün...Ah,o günde kaybolmuştum öfkemin içinde,benliğim sis perdesinin arkasına saklanmıştı,perdenin önünde saf ve kontrolsüz öfke baş roldeydi.Her şey bittiğinde ne mi olmuştu.?Gerçeği hastanede öğrenmiştim ve yaptıklarımın pişmanlığında boğuluyordum,olan buydu....

*******

İlk zamanlardaki gibi ateşli,sevgili dolu,istekle en azından karşılıklı isteklerimiz ile olan birleşmelerimiz benim her geceki -istisnalı geceler hariç - zorunluluk haline getirmem,Ada'nın ise kıpırtısız bir şekilde sadece benim zorlamalarım ve tehditlerim ile verdiği isteksiz karşılıkları,her hareketimde bana eşlik eden gözyaşları ile akan damlaları yalnız bırakmayan hıçkırıkları artık o zamanların son bulduğunu,bana olan korkusundan dolayı karşılık verdiğini gösteriyordu.

Benim tehditlerim ile bana karşılık veriyordu yada bir tepki vermeden hıçkırıklarla ağlayarak bunun sona ermesini bekliyordu.Bittiğinde ise bana arkasını dönüp cenin pozisyonu alarak,kollarını önünde birleştirmiş bir halde uyuya kalıyordu.Banaysa dakikalar önce fütursuzca sömürdüğüm çıplak bedenini yorgan ile örtmek kalıyordu.

Yine böyle bir gecenin üzerimde bıraktığı tatlı mayhoşluk ile gözlerimi aralamıştım.Bir süre gözlerim açık hareketsiz bir şekilde beyaz tavanı izledim.Gözlerimin önünde dün gece Ada'nın hıçkırıklar eşliğinde ağlaması,ona sert davrandığım için acıyan canı,benim her hareketimle çektiği acıdan dolayı titreyen vücudu,sabah ona uyguladığım kontrolsüz kaba kuvvetten dolayı narin vücudunda morarmaya yüz tutmuş ezikler belirince gözlerimi tekrar kapatıp ciğerlerimi havayla doldurup sert göğsümü havaya kaldıran bir soluk çektim.

Bir süre sonra göz kapaklarımı tekrar araladım ancak bu sefer hedefleri beyaz tavan değil,yanımda dünün verdiği yorgunluk ile boğazına kadar çektiği beyaz yorganın ucunu sıkıca kavrayarak,başını öne eğmiş kıpırtısız bir şekilde uyuyan küçük karımdı.Onu daha iyi bir açıdan görebilmek için sağ tarafıma yan bir şekilde dönüp dirseğimden destek aldım.Onu sadece kendime saklamamı hatta bu düşüncemden dolayı kendimden bile kıskandığım güzellikteki küçük karımı izlemeye başladım.Bakışlarım Ada'nın dolgun kırmızı dudaklarında,bakmalara doyamadığım gözlerini çevreleyen ancak şimdi yanaklarına değen uzun kirpiklerinde,ağlamaktan kızarmış yanaklarında,boğazına kadar çektiği yorganın ucunu sıkıca kavrayan o minik narin ellerinde ve yastığın beyaz kılıfına bana dünyanın en değerli kumaşıymış gibi gelen yastığın üzerine saçılmış saçlarında duraksayarak bakışlarımın bu narin güzellikteki gezintisi son bulmuştu.

İçimden gelen şiddetli dokunma dürtüsüyle sol elimi Ada'nın saçlarına uzatıp hafifçe saçlarını okşamaya başladım.Bakışlarımı Ada'nın yüzüne çevirdiğimde ise kaşları çatılmış,anlamdıramadığım bir nedenden ötürü buruşmuş bir yüz ile karşılaştım.Elimi saçlarından çekip yüzüne götüreceğim sırada ani bir şekilde üzerindeki yorganı atarak yerdeki sabahlığı hızlı bir biçimde üzerine geçirip çıplak vücudunu kapattıktan sonra eli ağzında oda da bulunan ebeveyn banyosuna koşması ile kendini içeriye atıp kapıyı çarparak kapatması bir oldu.Buda neydi şimdi?