Complicated love

"*shif* *shif* sheena bat ganun...m-minahal ko cya ng buong-buo..p-pero bkt iniwan nya parin ako??"-gab
"Sorry..gab..actually hindi ko kilala yang ex mo kaya hindi ko cya mahuhusgahan..pero...sa pag mamahal kase hindi sapat na sabihin mong mahal mo cya para lang manatili cya sa tabi mo...minsan kase mas magandang iparamdam mo...lalo na malayo kayo sa isat-isa...kase malay mo sa oras na kaylangan ka nya..ikaw naman ang wala..at siya ang laging nanduon nung mga oras na yon para kay JAN..."-me
Hayyy~~~ kawawa naman tong kaibigan ko...nag mahal na nga nasaktan pa...pero ganyan talaga ang love..hindi ka matututo kung hindi ka masasaktan...pero ang tingin nya kasi..bkt parang ang UN-FAIR daw para sa kanya...dahil halos inibigay nya na daw lahat lahat ng kaylangan ng ex nya...pero iniwan parin cya..actually hindi lang cya iniwan TIMER yng ex..nya..kaya..ganun nalang nasaktan ung kaibigan ko...by the way ako si sheena at yung kaibigan ko naman na broken ehh si gab....
"Subukan mo maging malakas gab...kahit minsan lang...kahit sa sarili mo lang..hindi kasi ako sanay na makitang nag kakaganyan ka..kasi kilala kita bilang isang taong masayahin at palatawa pero ung nakikita ko ngayon..ibang-iba...sana hindi ka mavago ng dahil lang kay JAN..hindi lang cya ang babae sa mundo gab!!..marami pang iba~~~[tumingin kalang]"
Halos pabulong ko nalang nasabi yung huli kong binigkas...sa totoo lang MAHAL ko si gab DATI PA...pero hindi ko magawang ipakita at iparamdam sa kanya dahil nandyan ang girl friend nya...naging martir ako..dahil sa tuwing nag aaway sila..sakin cya lumalapit at humihingi ng advace...pero kahit ganon ko cya ka mahal hindi ko magawang sirain ang relasyon ng gf nya NOON..pero ngayong nakikita ko si gab na nahihirapan at nasasaktan ng dahil lang kay jan na pinag laban at minahal naya..handa na kong ipag-kait cya kay jan...ano mang isipin ng iba~~~

*after a week*

"Sheena!! Sheena!!"
"Ohh~~ ang saya natin ngayon ahhh anong meron??!!"
"Alam mo ba!!! May good news ako!!!"
"Talaga!! Ano yun..dali sabihin mo na!!!"
Excite na excite na kong malaman kung bakit masay si gab..actually simula nung nag break sila ni jan..ni hindi na cya tumawa ng totoo...minsan ngi-ngiti pero halata mong peke...kaya naman na eh-excite akong malaman kung ano man ang sasabihin nya...

"Nag chat sakin JAN!!!tapos alam mo ba pumayag cyang mag ka balikan kami!!!"-masayang sabi ni gab..

Hindi ko alam kung anong ere-react ko sa mga narinig ko...hindi ko alam kung mabubuo pa ang puso ko..dahil sa mga narinig ko..unti-unti ding nawawasak ang puso ko...
"Ah..sige m-may gagawin p-pa ko eh..."
"Oi ok ka lang??"
"[hindi] a-ah eh oo naman!!!"-pinilit kong ngumiti at pigilan ang mga luhang nag babadyang kumawala...
"Sigurado ka??"
"O-oo naman..[kahit sobrang sakit na] sige ha~~~m-may gagawin pa ko eh.."
Pag ka sabi ko nun tumakbo na ko papunta roof top dahil don alam kong walang makakakia at makakarinig sakin..dahil hini naman madalas puntahan ang lugar na iyon...
Pag dating na pag dating ko palang sa roof top..sumigaw na ko ng sumigaw habang tumu-tulo ang mga luha ko...

"Ahhh!!!!! ANG SAKIT SAKIT ALAM MO BA YON HAA!!!MAHAL KITA!!GAB!!M-mahal kita~~"
Hindi o na kinaya ang nararamdaman ko Kaya naman napaupo nalang ako sa lupa at duon umiyak ng umiyak...maya-maya lang may natinig akong
boses..boses ng taong UNANG nanakit sakin...
"Ako..handa nakong mahalin ka...ano mang gawin at sabihin mo..."
Humarap ako s taong nag salita..pero nung nakita ko cya..pinag sisihan kong humarap pa kong muli...
"Anong gina-gawa mo dito..."-pinilit kong mag pa katatag..naka upo parin ako sa simento habang naka yuko..hindi ako tumitingin sa kanya dahil para sakin PATAY NA CYA...
"Hindi ako sanay na makitang nang hihina ka...ohh~~tayu na.."
Inabot nya sakin ang kamay nya..pero hindi ko ito tinanggap at tumayo ng sarili ko..
"Alm mo GOSH hindi koo kaylangan ng tulong mo...dahil dati ginawa mo na toh...tinulingan mo ko..pero sa huli ikaw din ang mag babagsak sakin...pero tignan mo na ko ngayon...buhay ako...at mas nabubuhay ako kung WALA KA NA!!!"
"Masakit ba??"
"Tsk!! Kung iniisip mo na nasasaktan ako puwest...OO GOSH NASASAKTAN AKO PERO HINDI NG DAHIL SAYO!!! BKT BA GANYAN KAYONG MGA LALAKE HA!!! BKT LAGI NYO NALANG AKO INIIWAN!!! ANG SAMA-SAMA NYO!!!!"
Pag tapos kong sabihin yon sa kanya..bigla nalang nang hina ang tuhod ko na para bang gusto ko nang bumigay..pero bago pa ko bumagsak...niyap na ko ni gosh...hindi ko na kayang pumiglas sa sakit ng nararamdaman ko...parang gusto ko nang sumuko...
"Mahal mo nga siya..pero ito ang tandaan mo sheena mas minahal kita kumpara sa pag mamahal nila..."
Gab p.o.v
Dito sa tinatayuan ko...kitang-kita ko silang mag ka yakap...hindi ko man naririnig ang mga pinag uusapan nila...pero alam kong nasasaktan si sheena...
Mahal kita sheena...at alam ko rin na mahal mo ko...pero sadyang mas mahal mo talaga cya...
Wala akong balak makipag balikan kay jan..actually...plano lang ang lahat.. Dahil alam ko na mahal talaga ni sheena si gosh at ganun din naman si gosh..hindi ko magawang husgahan o magalit kay gosh sa pang iiwan nya kay sheena..dahil alam kong buhay na nya ang kapalit nito..sana dito sa disyesion ko...sana tama na toh...MARTYR na kung MARTYR pero anong gagawin ko???pano ko ipag lalaban ang taong mahal ko kung alam ko naman na iba ang mahal nya???....
Gosh p.o.v
Nandito parin kami sa roof top pero nakaupo na kami sa may upuan..at si sheena naman eto naka tulog na sa balikat ko...

Pinag masdan ko ang mukha nya..sa tatlong taon kong hindi nag pakita at nawala..wala parin palang nag babago sa kanya...akala k nga kanina..naging matapang na sya...pero nag ka mali ako..dahil she's fragile inside..

Patawadin mo ko sheena kung iniwan kita..mahal kita...mahal na mahal..pero pano kita ipag lalaban at pro-protektahan kung wala na ko...kung mamamatay na ko...

3 years ago...nag ka sakit ako..pero hindi lang cya basta sakit...isa itong sakit sa puso...hindi ko sinabi kanino man ang mga sakit na nararamdaman ko..miski sa mga magulang ko hindi ko sinasabi..peto nagulat nalang ako isang araw..ehh nagising nalng ako na naka higa sa hospital bed at pinapalibutan nilang lahat nakita ko ang mommy. Na umiiyak...at nung nakita na nila na gising na ko...eh nag madali namang punasan ni mommy ang kanyang luha...sinabi sakin ni mommy na alam na nilang lahat (buong pamilya lang)....
Sabi ng doctor mabubuhay pa daw ako kung mag papa heart transplant ako..agad-agad naman akong pumayag dahil alam kong kaylangan ko naman talaga ito...pero sa kasamaang palad..wala kaming mahanap na heart donnor..kaya naman napilitan ang mommy ko na mag pa book ng flight papuntang thailand para sa surgery...gusto ko sanang puntahan muna si sheena bago ko umalis..pero huli na dahil nung oras na nag pa book si mommy..yun na din ang oras na aalis kami ni isa sa mga kaibigan ko walang alam sa sakit ko...after surgery nag punta aong states para sa mga gaganaping therapy...kaya tumagal ako ng mahigit 3 years sa ibang bansa..at pag uwing pag uwi ko dito sa pinas...si sheena agad ang pina investigahan ko...gusto kong malaman kung ano na ang buhay nya ngayon...pero sa nalaman ko.,parang masaya na cya..at si gab ang nag bibigay non...minsan nga naisip ko kung HULI NA BA TALAGA???
Pero ngayong nag babalik na ko...hinding hindi na kita iiwan...
*after a week*
Sheena p.o.v
Nag pa investigate ako tungkol kay gosh at gab..dahil gusto ko na ring malaman kung ano ba ang totoo..pero ang lumabas na resulta ang nag pa iyak sakin...nalaman ko ang dahilan ng pag alis ni gosh..at nalaman ko rin ang sakripisyo ni gab...at sa mga nalaman ko,parang hindi ko Kaya na nagawa nila yun..para lang sakin...ngayon ako naman ang gagawa ng paraan para sumaya sila..

Napag isipan ko na umalis ng bansa..dahil alam ko na pag nawala na ko...mababaling na ang atensyon nila sa iba..gusto ko silang sumaya..pero SA PILING NG IBA dahil alam ko na hindi ko sila mapapasaya...siguro tama nga sila...na mahirap sa una pero pag nag tagal wala ng mahirap..lalo nat alam mong tama ang ginagawa mo...sana sa pag alis ko makahanap sila ng taong mag mamahal ng tapat at totoo sa kanila..lalong lalo na yung taong hindi sila iiwan gaya ng gagawin ko...

Patawarin nyo ko..

Nandito na ko sa airport at ilang minuto nalng aalis nako ng bansa...
Maya-maya tinawag na lahat ng pasahero para sa aming flight...
Tumayo na ko..at kinuha ang mga gamit ko..pero nung malapit na ko sa loob....

"Sheena!!!!"
"Gosh?,gab?"
Hindi ko alam ang gagawin ko..hindi ko lalo alam kung bkt sila nandito,dahil ni isa sa mga kaibigan ko wala akong pinag sabihan na aalis ako ng bansa...
"A-anong gina-gawa nyo dito??"
"Bkt kaylangan mong umalis?!!"-gosh
"Hindi mo manlang sinabi.."-gab
"Bkt pag sinabi ko ba na aalis ako..may mang yayari ha! May mag babago ba ha!  Tama na yung sinakripisyo nyo para sakin...alam ko na lahat,lahat-lahat!..."
"Sheena kaya kitang mahalin higit pa sa pag mamahal nila.."-gosh
"Sheena kaya kong ibigay lahat-lahat ng kaya ko lalo na ang pag mamahal para lang sayo..."
"Yun na nga eh! Hindi ako puwe deng mamili sa inyong dalawa kasi hindi puwede!!"
"Huh? Bkt hindi puwede??"-gosh
"Hindi namin maintindihan.."-gab
"Sa totoo lang hindi ko talaga alam kung sino ba talaga sa inyo ang mahal ko kasi una...pareho nyo kong pina-saya,pangalawa pareho nyo rin akong sinaktan at pinaiyak,at pang huli..kahit anong pilit natin hindi na puwede kasi complicated..."
"Pano naman magiging complicated??"-gosh,gab
"Pag ba pinili kita gab...magiging masaya ka kahit alam kong mahal mo pa dyan sa puso ko si jan...at pag ba pinili kita gosh magiging masaya ba ang pamilya mo na ipinag palit mo sila para lang sakin??!!...sana sa pag babalik ko masaya na kayo..sa piling ng ibang tao..paalam a salamat...."
Pag ka tapos kong sabihin ang mga katagang yon..umalis na ko at pumasok na eroplanong sasakyan ko...sana pag balik ko..masaya na ko..para sa sarili at sa mga taong nasaktan ko....

*after 2 years*

Hayzz~~ 2taon na pala nung huling naka punta ko dito...matagal tagal rin...at masaya ko para kayla gab at gosh si gosh masaya na kay sophia at si gab masay na kay jan...pero eto ako mag isang nag lalakad sa tabi ng dagat...mag isa at walang kasama..pero alam ko naman na dadating ang taong nakatadhana para sakin..siguro hindi pa sa ngayon..pero sa tamang panahon...