My perfectly imperfect princess

Chapter 1

Jun's POV

"And then cut! Good job Jun!" Sigaw ni direk habang pumapalakpak.
Napatitig ako sa likod ni direct. Ang ganda ng tanawin.
Kulay pink ang paligid dahil bloom na ang mga cherry blossoms ngayon dito sa Japan.
Nakangiti lang ako sa kanya at lumapit.
"Salamat po direct sa trust nyo."
At nakipagkamay ako sa kanya.
"Talagang magaling ka Jun, sa susunod ulit na trabaho naten paghusayan mo pa!"
Nakangiting sabi nya kapagkuwan ay lumingon sya sa mga kasama namin.
Sumenyas sya sa mga ito na mababakas mo din ang pagod sa kanilang mga mukha.
"Pack- up na guys! Job well done!" Masayang kaway ni direk sa mga staff at crew.

Magkahalong lungkot at saya ang nararamdaman ko tuwing makakatapos ako ng isang project.
Malungkot dahil meron ng pamilyang nabuo sa set ngunit hindi na sila ang makakatrabaho ko sa susunod.
Masaya dahil syempre marami na naman akong mapapasayang mga fans.
Lumapit si Choi ang masipag kong personal assistant.
"Boss diretso uwi kana ba ngayon o sasama ka samin mag enjoy?"
Masayang tanong nya.
Madalas kasi pagkatapos namin mag trabaho nagkakasiyahan pa kami.
Hindi namin maiwasan na maenjoy ang soju.
Pero kapag ganitong tumatanda kana sumeseryoso na din ang buhay.
Parang na-miss ko tuloy si mama.

"Ahh sige mag enjoy lang kayo, mauuna na akong uuwi!" Sagot ko bigla.

"Ha? Sigurado ka boss di ka sasama? " pangungulit nya.

"Ano bang schedule ko bukas?" Parang may bigla akong naisip kaya nagbago ang desisyon ko.

"Maluwag boss! 12:00pm ang start ng contract signing mo with AGL talent corporation, may photo shoot sa hapon sa La Tierra Hotel, tapos sa gabi voice rehearsal sa studio." Confident na sagot nya.

"Tara na! Habang maaga pa para makaabot tayo sa flight!" Masayang sigaw ko. Naisip ko kasi mahirap magbitbit ng malalaking maleta mag isa.

"Alright! Guys sakay na! Wohooo!" Tuwang tuwa na tawag nya sa mga kasama namin.

[phone ringing]
Napaigtad ako nang marinig ko ang cellphone ko.
Naparami ang inom ko kaya hanggang ngayon masakit ang ulo ko sa hang over.
Kaya lahat ng appoinments ko, cancelled na. Buti na lang nakalusot kami sa airport.
"Hello son! Nandito kana ba sa seoul? Let's eat dinner together!" Pag yaya sakin ni mama

"Kanina pa ako nandito sa bahay, waiting to both of you."

"Ok! Papahanda na lang ako kay manang. Just wait then."

"Bye!"

Masyadong busy si mama sa business.
As the president of entertainment network, kailangan nyang galingan at ibuhos ang lahat ng nalalaman nya para mapantayan ang mga kalaban.
Pero hindi sya nagkulang sa pagpapalaki at pagtuturo ng tamang values sa akin bilang nag iisa nyang anak.

Bumangon ako at umupo sa sofa ng room ko.
"Walang magandang news! Puro na lang chismis ng mga celebrity ang mapapanuod."
Reklamo ko sabay ang pagpindot ng off switch ng remote
Pag labas ko sa living room ng second floor ng bahay namin nakita ko yung big piano.
Naalala ko yung mga oras na bonding namin ni dad.
Siya ang nagturo sakin ng mga ganong talento.
Tinanggal ko yung cover at binuksan.
"Pampa tanggal ng boredom!" Nakangiting sabi ko.
Akmang pipindutin ko pa lang ang key nang biglang tumunog ang cellphone ko.
[phone ring: gary is calling]

"Oh? Bakit?"

"Bro! Nakabukas ba yung t.v nyo?"

"Hindi bakit?"

"Bro! Sinasabi ko sayo buksan mo yung t.v dali!"

"Bakit nga?"