Tears In Heaven [KathNiel] ~ Short Story

Chapter 6

Nagising ako sa isang madilim na bodega.

Nakagapos ang mga kamay ko at may nakatapal sa bibig ko.

Maya-maya pa'y may naaninag akong liwanag na namumula sa pinto.

May limang kalalakihan ang pumasok.

"Gising na pala ang alaga namin.. kumusta naman ang panloloko mo sa amin?!"

"Hah..!"

"Anong ginagawa niyo?"

"Ikaw? anong ginagawa mo kasama yung pinaka mamahal mong kaibigandun sa parke kanina?!"

"Hindi kami nagkita! anong pinagsasabi niyo diyan?!" *Gulp

"Ahh.. so, sinungaling ka pala? wag mo ng ikaila.. nagkita kayo kanina!!! pero kahit ganon, may puso rin naman ako..kaya ipinaubayako na muna yung kaibigan mo dun.."

"Sa dalawa kong alaga..!"

"Hindi ko muna siya pina-patay."

"Anong ginawa niyo!! bakit niyo siya dinakip!! sinunod ko na ang gusto niyo..! iniwasan ko na siya..! lubayan niyo na ang kaibigan ko!!"

Sigaw ko habang pnipilip makawala sa pagkakagapos.

"Baket...."

"Bat niyo to ginagawa sa kanya...."

"Parang-awa niyo na.. tigilan niyo na siya..."

"Sige na!"

"Anong gagawin niyo?! pakawalan niyo ko!! pupuntahan ko ang kaibigan ko!! pakawalan niyo ko dito!!!!"

"Amber!!!"

"Wag kang maingay!!"

"Sige na! piringan na yan..!"

"Amber!! anong gagawin niyo!! Amber!!!"

"Ahhh!!!"

"Amber.."

"Yan ang dapat sayo!"

Walang awa nila akong pinaghahampas ng baseball bat, tinatadyakan, pinagbubugbog, pinaghahampas ng upuan, pinapaso ng nagbabagangbakal.

Hindi nila ako tinigilan hanggat hindi nalalatayan ang buo kong katawan.

Dumanak na ang dugo sa sahig habang ang lumpo at duguan kong kong katawan ay nakahandusay dito.

"Amber.. sorry.."

[ Amber's POV]

Nilagay ko ng lahat sa isang box ang mga bagay na nag papa-alala sakin kay Ken.

Tinabi ko na ito kasama ang couple's bangled.

Nako naman.. napakalakas na naman ng ulan.. wala namang binalita na may bagyo..

Kumusta naman kaya si Ken?.. ano kayang ginagawa niya sa ngayong maulan?..

Nakasilip lang ako sa bintana ng kwarto ko habang pinagmamasdan ang malakas na pagbugso ng ulan.

"Oh! Amber, anong ginagawa mo diyan? tiyaka diba dapat nandito ngayon si Ken?.."

"Haay! ang batang yon.. napakakulit.. lalo na pag nagsasama kayo.. ay nako! di mapigilan ang mga kakulitang ginagawa niyo.."

Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko.

"Eh teka nga, parang di ko na kayo nakikitang magkasama?"