κεφάλαιο 3

5.2K 230 7
                                    

20 χρονια πριν

Την κοιτω να γελαει με τους φιλους της . Καθοντουσαν στο ιδιο τραπεζι και την πειραζαν . Δεν θελω να την πειραζουν αυτοι .. θελω να την πειραζω μονο εγω .. να την κανω να κοκκινιζει ..Την θελω δικη μου μονο . Δεν εχω αγκιξει το ριζοτο με το κρεας. Καθομαι και την κοιταω σαν μαλακας. Μετα απο λιγο σηκωνεται με τον δισκο . Κοιταω αλλα δεν την βλεπω ΄. Κοιτω τους φιλους της που γελανε λεγοντας αστεια . Μετα απο λιγο την βλεπω να παιρνει την τσαντα της . Πλησιαζει στο τραπεζι μου . Με χαιρεταει . Εγω της βγαζω την γλωσσα για να την πειραξω .

-Δεν μου μιλας ?

Γνεφω καταφατικα . Βαζω μια μπουκια στο στομα .

-Γιατι τρως ε?

Γνεφω καταφατικα και δεν ανοιγω το στομα μου . Την κοιτω στα ματια που δειχνουν υπεροχα.

-Καλη ορεξη εγω φευγω λεει και με χαιρεταει .

Σκατα τα εκανες παλι .. βγηκα εξω απο την τραπεζαρια και πουθενα.

20 χρονια μετα

-Εσυ δεν εισαι αυτος ?

-Ισως να ειμαι ..

-Εσυ εισαι ! λεει εκεινη

-Που το ξερεις εσυ ?

-Τα χαρακτηριστικα του προσωπου σου .. το σχημα των χειλιων σου , το σχημα των ματιων και της μυτης.. το ανοιχτοχρωμο ροδαλο δερμα..

Εξυπνη σαν την Ραφαελα.. και παρατηρητικη ..

-Δεν σου λεω τιποτα.. λεει και απομακρυνομαι και πλησιαζω τις κορες μου .

-Κοριτσια δεν παμε σιγα σιγα..? λεω

-Ελα .. θελουμε να δουμε και το μπαλετο ..

-Αυριο εχετε σχολειο ..

-Καλα καλα.. λενε εκεινες λυπημενες .

Εγω σηκωνω το βλεμμα μου και βλεπω την Ροξανη να με κοιταζει με ενα σαγηνευτικο βλεμμα . Περναω απο μπροστα της και ριχνω την καρτα μου στην τσαντα της .Εκεινη δεν το καταλαβαινει . Συνομιλει με καποιον ζωγραφο .

Προχωρησα και μπηκα στο αμαξι . Οι κορες μου ηταν ησυχες μιλουσαν για την εκθεση .

-Μπαμπα σου αρεσε η εκθεση ?

-Ναι .. πολυ καλη .. λεω

Οταν φτασαμε σπιτι η Γεωργια ελειπε .. ποιος ηξερε που ηταν . Οι μικρες πηγαν για υπνο . Μενω μονος στο γραφειο μου . Διαβαζα για λιγο την δικογραφια μου . Δεν μπορω να συγκεντρωθω .. το μυαλο μου ειναι στην Ροξανη .. την θελω .. τωρα.. ! Οσο σκεφτομαι οτι αυτη η γυναικα ειναι ιδια με την Ραφαελα τρελενομαι στην φαντασιωση οτι θα την κανω δικη μου . Και θα το κατευχαριστηθω τοσο ..

Ακατανίκητες Πλευρές 1Donde viven las historias. Descúbrelo ahora