Susuyorum ve dinlemeye çalışıyorum gürültüyü. Bir kaç kelimeye aşinayım ama yine de bir şüphe var içimde. Ara ara gözlerimi açıyorum gürültünün nedenini bulmaya çalışırcasına ama görünüşte de bir anlam yok.
Birden içinde bulunduğum gürültüyü yarıp dışarı çıkıyorum.
Dışarısı biraz daha sakin.
Belki de insanları tanımadığım içindir.
Sonra bir köşeye oturuyorum.
Gelip geçen insan trafiği arasında seyrin anlamını çıkarıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Çığlık
PuisiSussam da kanayan bir yara var. Anlatsam diyorum korkmadan ve her şeyi. Anlatsam bende ki bana yaşatılanları. Döksem içimi ya da kussam öfk...
