Chapter 43: I Can't

222 11 2
                                    

Chapter 43

Clary's POV

"Hey bestie! Nababaliw ka na ata! Mukha kang tanga kasi nag sasalita ka na mag isa!" Sabi sakin ni merdyce.

"Kasi Naman eh! NAIINIS AKO DUN SA YASSY NA YON!" Sabi ko sa kanya sabay dapa sa kama.  Pumalumbaba ako habang nakahiga at natumeme na naman.

"Bestie. Bakit naman? Natatakot ka noh?" Sabi sakin ni merdyce na parang nang iinis pa siya at take note:  NAKA PAMEWANG PA SIYA.

"No! Of course not! Di ako takot. Naiinis lang ako kasi eto na naman si Nico." Sabi ko sa kanya sabay upo habang yakap yakap ko yung stuffed toy na aso na binigay sakin ni nico nung 5th month na nangliligaw siya sakin.

"Anong eto na naman?" Sagot sakin ni merdyce.

"Nitong mga nakaraan na araw kasi simula nung nakita niya si yassy dito sa Canada. Nagiging tulala na siya madalas. Tapos minsan pag nasa cr siya ang tagal tagal niya bago lumabas, yun pala naka tapat lang sa shower tapos umiiyak." Sagot ko sa kanya.

"Then?" Sabi ni merdyce.

"Shit kasi e! Babalik na naman ba siya sa dati? Yung tulala at bigla na lang iiyak at magugulat ka may hawak ng kutsilyo at magpapakamatay!" Sabi ko at ramdam ko ng namumuo na ang luha sa mga mata ko.

"Sisirain na naman ba niya yung sarili niyang matagal ko ng inayos?!" Sabi ko at di ko na napigilang umiyak.

Hinagod ni merdyce yung likod ko para tumahan ako.

"Nakakainis lang kasi. Kung kailan okay na ang lahat. Tsaka pa dumating yang letcheng yassy!" Sigaw ko at sabay bato ng hawak kong teddy bear.

Napatingin ako sa bintana at may nakita akong tarpaulin ng mga naghahanap ng trabaho. 'Yes' ang pangalan ng company. At biglang may pumasok sa isip ko.

"Para wala ng makakakuha kay nico sakin. I'll say yes na kahit di ko pa nakakausap si Jamie." Bulong ko sa sarili ko.

-*-

Nico's POV

"Koya, boksan niyo po itong pintoan! Nako po magagalet po saken si ati niyan pag de po kayo lumabas diyan sa loob ng kwarto niyo po! Koya labas na po kayo! Wag na ho kayong magwala diyan!" Sigaw sakin ni manang.

"I don't care! WALA AKONG PAKE!" Sabi ko sabay bato ng gitara ko sa pinto. Ang kalat na ng kwarto ko. Mga may nabasag na rin at may dugo na rin yung mga kamay ko. Napaupo ako sa tabi ng higaan ko at napahilamos na lang ng mukha dahil sa inis.

"Koya labas na ho kayo diyan! Patay ho ako niya kay ati! Koya la-" di na natapos si manang yung sasabihin niya kasi may nagsalitang babae.

"Manang ano pong nangyayari?" Shit. Si clary.

"E ati, si koya po, nag wawala ho sa loob ng kwarto niya. Ayaw ho buksan yung pintu e" sabi ni manang kay clary.

"Ako na pong bahala manang. Salamat po ha?" Sagot ni clary kay manang

"Ha? Para saan naman po?" Tanong ni manang

"Sa pag aasikaso kay nico habang wala pa po ako." Dinig kong sabi ni clary.

Bumaba na ata si manang kasi biglang tumahimik. Lumapit ako sa pinto at doon umupo at nanahimik.

"Nico? Will you please open the door?" Mahinahong sabi ng isang babaeng parang anghel sa bait.

"I cant. I can't let you see me like this." Sabi ko habang sabay sabay na umaagos ang mga luha mula sa mata ko.

"Like what?" She answered

"Broken." I said

"JUST OPEN THE DOOR" matigas niyang sabi. Alam kong galit na siya at gusto na niyang wasakin tong pinto pag di ko pa to binuksan.

Kaya binuksan ko na to agad.

"Ask me again." She said while looking straight to my eyes

"W-what?" -me

"The 'yes' thing" -her

Umiwas ako ng tingin. Feeling ko kasi parang tanga dito kasi di ako makapag salita ng maayos at may dugo pa yung mga kamay ko.

"I can't" i said.

"JUST ASK ME AGAIN!" Pasigaw at galit niyang sabi.

"I can't" pag uulit ko

"THE HELL NICO. WHY?!" Nagsisimula na siyang umiyak.

"I don't know." tulala kong sabi

"BAKIT NGA NICO?! ANSWER ME!" At umiiyak na nga siya. Nagsisimula na ring maputol putol yung pag sasalita niya.

"I just don't know. And I just can't ask you that question right now." Pagpapaliwanag ko.

"P*tang*na naman Nico!" Sigaw niya sakin. At mabilis na tumalikod at lumabas ng kwarto ko

Ngayon ko lang siya narinig mag mura ng ganon. Oo nagagalit din naman siya sakin dati pero di ganon na umaabot sa point na minumura niya ako.

Siguro ngayong oras talagang galit na galit na siya sakin. Di naman talaga siya nag mumura e pero ngayon dahil sa katangahan ko, nagawa kong pag murahin at talagang galitin at paiyakin si clary.

-*-

Jamie's POV

Ito ako ngayon sa isang park. Gabi na kaya wala ng tao, tahimik at parang hangin na lang ang kasama ko dito

Ayoko munang umalis kasi.. Wala, parang bihira lang ako makaranas ng tahimik,payapa at mapagisang moment sa buhay ko.

Yung view ko ngayon simple lang. Daanan at yung mga ilaw ng bahay at buildings.

Habang nakatingin ako sa magandang view na naharap sakin nagulat ako sa isang kotseng sobrang bilis magpatakbo.

Malayo pa lang siya nadidinig ko na yung ingay ng kotse niya dahil sa sobra niyang bilis magpatakbo.

Napatayo ako sa kinauupuan ko nung pa-zig zag na tong umaandar. Hanggang sa papunta na itong sa isang poste malapit sa bangin.

Agad akong lumabas ng park para puntahan yung kotse. At pagdating ko dun. Akala ko bumangga, Buti hindi.

SOBRANG LAPIT. Halos muntikan na siya malaglag sa bangin.

Dahan dahan akong lumapit. Habang papalapit ako ng papalapit may naririnig akong iyak ng isang babae. Sigaw ng sigaw yung babae.

Hanggang sa nakarating ako sa bintana ng kotse at tinignan ko kung sino.

Putcha.

"Clary?" Gulat kong sabi.

MY BESTFRIEND IS A GANGSTER | JADINETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon