6 Months To FOREVER?! [On-going]

6 Months To FOREVER?! [Prologue]

From: +63922*******

Baby! I miss youuu! Kita tayo mamaya?

Nanginginig si Krea sa nakita niya...

Her mind keeps on telling her to run and cry alone

But

Her heart speaks differently....

"I

despised

him

A lot

for cheating on me." She whispered to herself while tears started to roll down on her cheeks.



"Krea!"

Lumingon siya at nakita niya ang pinakamamahal niyang lalake.

"Hey, why are you crying mine?"
Nagtatakang tanong ng bf ni Krea.

Umiiyak lang si Krea at napahikbi, ang bf niya naman ay hindi alam ang gagawin kaya niyakap na lang niya si Krea sa mga bisig niya.

"Shhhh... stop crying mine" hinaplos niya ang buhok ni Krea.

"Don't... don't hug me! You cheater!" Sigaw ni Krea habang tinutulak niya papalayo ang bf niya.

"What are you talking about? Hinding hindi ko magagawa yan! Mahal kita!"

"Then tell me! Who's this?!" Pinakita ni Krea ang text message ng unknown number.

Hindi alam ng bf niya kung bakit may ganun siyang message hanggang natandaan niya na bago pala ang number ng ate niya that is very used to call him baby.

"Krea..." kalmadong tawag niya.
"Listen to me please... It's just ate ok? Diba palagi niya akong tatawaging baby?"

Umiling si Krea.
"H-hindi... Ako naniniwala! Palusot ka pa eh! I hate you.." She bit her lip para maiwasan niya ang pag hikbi.

"Let's break up..." seryosong sambit ni Krea.

"Hindi pwede! Krea p-please?" Nanginginig na sabi ng bf niya.
At ito'y napaiyak at lumuhod sa harapan niya.

Tumakbo si Krea, hindi niya alam kung saan siya pupunta kasi hindi niya kayang makita na nasasaktan ang mahal niya pero iniisip niya ang pag two time ng bf niya na hindi alam ang totoong pangyayari parang tanga lang! Di niya kasi pina-explain eh tsk tsk tsk! Totoo namang ate lang nya 'yon eh😒

Hinabol ng bf si Krea

nang.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

*Screeeeeeeeech!!!*

*Bogsh!*

"KREAAAAA!!!"

:'(

</3