Doplasam tüm benleri.
Birazda senin kokunun sindiği eşyalar.
Koysam bavula bir bir.
Sonra arkama bakmadan gitsem.
Yaşanılanları sırtlasam hafifmiş gibi.
Baksan gökyüzüne ve hatırlasam seni yeniden yeniden...
Ağlamasam, içimde ansam ne yaşadıysam.
Koysam bavula bir bir her günde ki hisleri.
Alır mı, ya da kaldırabilir mi bu yükü?
Bir kalbin taşımakta zorlandığını bir bavul taşıyabilir mi öyle hafifmiş gibi?
Bavula koysam,
Düşsem yollara.
Unutmak için maziyi.
Ama unutmak ne mümkün.
Tüm duyulara işlemişse acı.
Çare gitmekteyse bavul ne kadar ağır gelir ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Çığlık
PoesíaSussam da kanayan bir yara var. Anlatsam diyorum korkmadan ve her şeyi. Anlatsam bende ki bana yaşatılanları. Döksem içimi ya da kussam öfk...
