Sen Misin İlacım

28.Bölüm

Selam. Cuma klasiği olan yb geldi. Multi family tablosu işte. En uyumlusundan....

Serenay ın ağzından :

Bebeğim... Çığlığı bastım. Bebeğime bir şey oldu. Allah ım sen yardım et. Hilmi nin annesi hemen yanıma geldi. Son duyduğum "Serenay kızım iyi misin? " oldu.

Uyandığımda hastanedeydim. Hilmi bana endişeli gözlerle bakıyordu. Noluyor lan bana o kadar kötü mü gözüküyorum.

"Serenay iyi misin" dedi Hilmi soğukça. "Bebeğim nasıl" dedim. "Serom boşver bebeğimizi iyileşmene bak" dedi. "Hilmicem bebeğimize bir şey oldu di mii.." dedim. Ağlamaya başladım. Yanıt vermedi. Sadece sarıldı. Beni iyileştirebilecek tek şey kaslı kolları ve o mütiş kokusuydu. Tek dayanağım Hilmi. O olmasa.

Hilmi nin kokusu da beni sakinleştirememişti. Ağladıkça daha çok ağlayasım geliyordu. "Aşkım sakin ol lütfen bitanem" diyerek anlımı öptü. Sadece sarılmakla yetindim. Hilmi odadan çıktı.

Bana sakinleştirici verildi. Kendime gelmeye Başlamıştım .Odada
kimse yoktu. Hilmiii diye bağırdım. Hilmi içeri girdi. "Noldu aşkım?" Dedi. "Hilmi bana bebeğimizi getir" diye tekrar bağırdım. Her zaman aklıma o sahneler geliyor sonra da bağırıp çağırıp etrafımdakilere zarar veriyordum. İçimdeki bağırmaya ve her yeri yıkmaya iten gücü bir türlü yenemiyordum. Allahım sen bize yardım et.

Hilmicem in ağzından :

Annem beni aradı. Serenay ın perde asarken düştüğünü ve nedense kanaması olduğunu söyledi. Kanama mı!! Eyvah bebeğimiz.

Hızlıca arabayı annemin evine sürdüm. İçim içimi yiyordu serenay bebeği düşürdüyse ne kadar kahrolur.

Eve girdim. Serenay bayılmıştı. Yerlerde kan doluydu. Anneme bir şey demeden serenay ı Hemen kucağıma aldım. Arabaya bindirdim.

Hastaneye geldik. Gerekli işlemleri hallettik. Artık bir bebeğimiz yok ama allahtan sero ya hiç bir şey olmadı. Ya ona bir şey olsaydı.

Odasına girdim. Yine melek gibi hiç bir şeyden habersiz uyuyordu. Ahh be meleğim ben sana bunu nasıl söylerim. O çok narin ve anne olmak hayali olan birisine bunu söylerim.

Yavaş yavaş o ömre bedel gözlerini açtı. İlk lafım "Serenay iyi misin?"
"Bebeğim nasıl" dedi. Ona şu an söylemek istemiyorum ama yalan da söylemek istemediğim için aklıma gelen ilk saçma düşünceyi söyledim. "Serom boşver bebeğimizi iyileşmene bak " dedim. Allahım ben nasıl bir malım. Boşver denilir mi salak kafam. Hangi salak kendi bebeğine boşver der. Evet cevap Hilmi salağı...

"Hilmicem bebeğimize bir şey oldu di mi?" Mi yi uzatıp ağlamaya başladı. Ahh be anne yaa. Hamile olan insana Perde astırılırmı ya. Ama o da hamile olduğunu bilmiyordu ki.

Kollarımı sardım ve seromu sakinleştirmeye çalıştım. Ama ağlaması bir türlü Durulmuyordu. İnşallah bu günler de geçicekti.

"Aşkım sakin ol bitanem" dedim ve o sıcacık ve yumuşacık Anlına uzunca bir öpücük kondurdum.

Kafasını dinlemesi için bol sero kokulu odadan çıktım.

Hemşireler tahminimce sakinleştirici iğneleri seroma yapmak için seronun odasına girdiler. Hemşireler çıktıktan sonra bir süre sessizlik oldu. Heralde uyumuştur diyip kafamı duvara yasladığımda odadan yüksek bir sesle "Hilmii" bağırışı geldi. Bir anda o uykulu havadan uzaklaşıp serenay ın odasına girdim.

"Noldu aşkım? " dedim. "Hilmi bana bebeğimizi getir" dedi. O an içim çok parçalandı. Doktor serenay ın psikolojik sorunlar yaşayabileceğini ve ani krizler olabileceğini söylemişti. Ve bu tavrını normal karşılayıp ona destek olmam gerekiyordu. Ve ben elimden gelenin en fazlasıyla seroma destek vereceğim ve birlikte kötü şeylerin üstesinden geleceğiz. Ama ben sabırlı bir insan olmadığımdan kavga ederiz diye korkmuyorum da değil.