Boy In The Rain

Boy In The Rain (ONE SHOT)

It was 5PM in the evening, Nandito ako sa jeep nakasakay papuntang Cubao mula PHILCOA. This is my life.
Mas mahaba pa ang panahon ko sa pagbyahe kesa sa pagtulog sa bahay.

What is the date today? I asked my self. Due to different environment eventhough my lunch, my sleep and my life is fvcking affected.

I am a call center agent, I am currently working around Eastwood City. You know how expensive the stuffs there the FCK! And today is what we call CRITICAL WALLET DAYS. I've check my wallet to know how much money I have.

For pete's sake! I only have 200Php inside my wallet. Holllyyy craaap!

My ghad! Sobrang traffic. Because of traffic lumabas nanaman ang mga rants ko about taxes. You know naman.

Every cut off of the month almost 1K for the Taxes! Then, sobrang traffic pa din. WTF Philippines!

Lumipas ang kalahating oras, narating namin ang Kalayaan.
Nang biglang bumuhod ang malakas na ulan.

'Buti nalang may payong ako' yun nalang nasabi ko sa sarili ko after all. Ang lakas ng ulan.

6PM narating ko ang Cubao. Almost 1hour ang byahe dahil sa traffic lalo na't umuulan.
Bumaba ako sa may Philtrust Bank sa may Aurora, Cubao para maghintay ng mga Jeep na byaheng pa Rosario/Ever/Bagumbayan. Yan lang kase ang dadaan sa may Citi Bank Eastwood.

Hindi pa masyadong kalakasan ang ulan, pero mga ilang minuto lang ang lumipas bigla itong lumakas. Nakisilong ako sa may Bakery store na nagbabakasakaling makasakay ako agad. Pero dahil sa mga gahaman na empleyado ng iba't ibang kompanya ay para silang mga takam na takam na tumatakbo sa mga Jeep para makasakay.

Lumipat ako ng masisilungan, nakita ko yung kaoffice mate ko.
Then I asked him.

'Anong schedule mo' ako kase openner ako.
'Mid shift ako' wika nya.
Napatango nalang ako, ilang minuto pa ang nakalipas may dumaan na Jeep medyo maluwag at kasya pa naman ako.
Pero ang masaklap lang, yung office mate ko na lalaki sya pa ang nauna. What The Hell! Hindi na talaga uso ang gentle man ngayon except kay Psy. *Nagjoke pa ko di naman nakakatawa*

This is the first time na mastranded ako dahil sa lakas ng ulan at hangin. Yung mga tao ay sabik na sabik na makasakay.

Unti-unting tumataas yung tubig sa may Aurora, sinubukan kong iwasan para hindi mabasa yung sapatos ko.
Lumipat ako sa may kaharap na tindahan dahil nadadaanan din naman sya ng Jeep.

*Sound ng Malakas na buhos ng ulan*

Sobrang lakas na ng ulan, mga around 7PM kinakabahan na ako dahil mallate ako at basang basa na ako dahil sa ulan.
Pilit kong iniiwasan yung tubig na unti unting tumataas dahil ayokong mabasa yung paa ko. Pero useless ang pagiwas ko nung umabot na yung tubig lampas sa mga paa ko.

'Sht! The fvk! Wala akong extrang sapatos sa locker! Wala din akong damit!" Napasigaw nalang ako na parang baliw doon at sinisise sa kalikasan ang lahat.

First time to, sa Bulacan kase walang ganito.

Mga ilang sandali lang ang nakalipas,
May lumapit saakin then he offered his face towel.

'Miss, basang basa ka na gamitin mo muna to'. Dahan dahan kong iniangat ang mukha ko at nakita ko su Koyaaaa! Ang pogi nyaaaa!
Sa gitna ng malakas na ulan nagawa ko pag lumandi ng ganito.

Tinanggap ko yung offer nya na panyo.

'Kamsahamnida' sagot ko na bigla ko naman binawi.
'Salamat'. Nagtaka si Kuya don sa una kong sinabi. Bakit kase nag korean ako haha!