Horlanda

33 2 1
                                    

Birşey söylemek için dudaklarını araları.
''Mika senden sakin olmanı istiyorum kızım herşey düzelicek herşey çok güzel olucak '' bunun demesiyle gözünden bir damla yaş daha düştü . babamın bu söylediklerinden sonra korkmaya başladım daha fazla dayanamıcaktım ve o korktuğum soruyu sordum '' noldu artık söylermisin baba?'' sesim titrek ve kısık bir şekilde çıkmıştı . babam son bir kez daha iç çekerek bana döndü ve elleriyle yanaklarımı okşadı gözlerimin içine korkarak bakıyordu . ''annen " annem mi bu kelimeyi duyunca iyice endişelenmeye ve korkmaya başlamıştım ürkek bir şekilde gelicek cevaptan korkarcasına zorda olsa sordum " nolmuş anneme baba konuşsana noldu anneme !? " annen öldü " bunu duyduğum an kaynar sular başımdan aşşağıya doğru döküldü sanki hala duyduğum seyin şokunu anlatamadım . annem ölmüş olamaz . dönüp kalan bedenimin koltuktan ayırarak babama doğru baktım . benim için endişenmiş olacak ki oda benimle birlikte kalkarak bana sımsıkı sarıldı . o güvenli kollara bıraktım kendimi bana kendimi iyi hissettiren o sımsıcak kollara daha fazla dayanamadım ve ağlamaya başladım daha da şiddetli almaya başlarken babamın da ağladığını gördüm ne yani onu bırakıp giden bir kadın için ağlıyor muydu ?. Daha fazla ayakta kalamicamı anladım ve odama çıktım . bir süre kimseyi görmek istemiyordum yanlız kalıp acımı yaşayacaktım. Ağlamaktan şişen gözlerim kapanmaya zorlarken daha fazla direnmeyip uykunun kollarına bıraktım kendimi .

1 haftalığına babam beni teyzemlerenin yanına horlandaya gönderiyor ne kadar gitmek istemediğime dair ısrar etsemde babam bu kararının arkasındaydı benim için iyi olucağını söyleyip duruyor kafamı dağıtcakmışım buna gerçekten inanıyordu? 2 ay geçti üzerinden ama ben hala ilk günkü kadar acı çekiyorum . 2aydır odama kapattım kendimi . bavulumu hazırlamak için dolabıma doğru yöneldim bir kaç eşya aldıktan sonra üstümü deiştirdim . aynanın karşısına geçtiğimde aynadaki yansımama baktım bu benmiydim gerçekten ? Saçlarım iyice yıpranmış göz altlarım çökmüş bir vaziyetteydim. Aynaya bakamayalı haftalar olmuş yataktan bile çıkmak istemiyordum babamın zoruyla ve ısrarlarıyla bazen kahvaltıda iniyordum ciddi anlamda kilo verdiğimi kolayca farkedebildim . bavulumuda alıp merdivenlerden yavaşça aşşağıya doğru indim babam hazırlanmış bir şekilde beni bekliyordu . evden çıktığımızda şöyle bir etrafa bakındım yüzüme çarpan hafif rüzgar kendimi iyi hissettirdi bana . babamın arabasına binerek yola koluyduk . yolumuz hayli uzundu ikimizde konuşmuyorduk sonunda babam bu sessizliği bozarak " bana güven bi süre de olsa iyi olacaksın orada " babama kızgın olsam da onu kırmak bu hayatta isteyeceğim en son şeydi . yüzüme buruk bir gülümseme yerleştirip babama cevap verdim " ben iyiyim beni merak etme dahada iyi olucam bunun için zamana ihtiyacım var sadece " deyip tekrar gülümse dim oda bana gülümseyerek karşılık verdi . ve saatlerce geçen yolculuktan sonra nihayet geldik. Teyzemler bizi kapıda karşıladılar beni görür görmez sarıldı yüzüme baktığında gözlerinin dolduğunu farkettim herkez beni anneme çok benzetirdi gerçekten annemin ikizi gibiydim sanırım annemi ona hatırlatmam nedeniyle kalbinde benimki gibi bir sızı oluştu ve zorda olsa gülümsedi " bayan ketty ( teyzem ) kızım sana emanet benim şimdi gitmem gerekiyor sonra görüşürüz," son kez babam gelip bana sarıldı ve kulağıma birşeyler fısıldadı." seni seviyorum meleğim ben hep yanındayım her gün aricam seni " yanağıma küçük bir buse kondurduktan sonra arabasına doğru yol aldı . teyzem eliyli içeri girmem için işaret etti bende vakit kaybetmeden içeriye doğru hareket ettim . ev kahve tonlarıyla döşenmiş fereh huzurlu bir yerdi. " hadi gel sana odani gostereyim umarım beyenirsin " teyzemin sesiyli kendime geldim ve gülümsemekle yetindim . odama geldiğimde mutluluktan bir çığlık attım terası mükemmel ötesiydi her yer rengarenk ti . teyzeme sımsıkı sarıldım tamam belki 16 yaşındaki bir kıza göre fazla çocuksu bir davranış ama umrumda deil şu an teyzeme minnettarım . " çok güzel teşekkürler ederim teyze sen harikasın " teyzem de benim mutluluğum la dahada mutlu olmuş gibi yüzündeki gülümseme daha da büyüdü." beyenmene sevindim canım hadi eşyalarını yerleştirelim " başımı onaylar şeklinde salladım. Ve yavaş yavaş eşyalarımı dolabına yerleştirdim . bu kadar yol beni bi hayli yormuştu bende pijamalarımı giyip kendimi yumuşacık yatağın kollarına bıraktım.

Mutluğu Sende BuldumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin