Anamın aldığı kıyafetler gibiydi sevdamız bizim. Hep büyük alırdı ne alırsa , seneyede giyeyim deye. Anamın aldığı kıyafetler gibiydi sevdamız. Seneye de beraberiz diye , geçirdiğimiz her seneyi büyük büyük sevdik. Orda kaldık biz , hiç büyümedik. Üstümüze büyük kaldı sevişlerimiz , gören emanet zannedip aldı üstümüzden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yürüyüş Mesafesinde Felsefe
Não FicçãoHepinizin yürürken öldürdüğü birileri , yaptığı yanlışları düşünüp kendi kendine doğru yolu buldukları olmuştur. Adı üstünde bu da benim yürürken aklımdan geçenlerin , hayata dair , yaşamaya dair , hislere dair ; kısacası yürürken düşündüğüm her şey...
