Heaven Or Hell

Tek Bölüm

Asfaltta sessizce kayan bir otomobille, serin bir yaz gecesinde, ter, benzin ve rüzgâr kokarak başlamıştı her şey.

Gökten bir meleğin düşmesinden daha gürültülü olduğu söylenemezdi, belki de tüm başlangıçlar böyleydi. Kim bilir, belki de sanıldığının aksine, melekler bile düştüklerini fark etmezdi...

Tıpkı bazı hikayelerin, nasıl başladığının hiç bilinmemesi gibi.

*

#Eagles-Hotel California

Chanyeol, ülkenin tamamını olmasa da olabildiğince bir kısmını otomobiliyle gezmek amacıyla çıktığı yolunda, California'nın kırsalında küçük, en yakın medeniyete yarım saat uzak bir hotelde durmayı planlamamıştı; ama o gece hava kapalıydı, serindi, benzini git gide azalıyordu ve daha gidecek çok yolu, araba kullanacak az enerjisi vardı. Ve uzun çöl yolunun bir noktasında, parlak bir ışık yoluna kanca takıyordu.

Geceyi geçirmek için durmalıydı.

O yüzden, hava siyahlığını daha sıkı bürünmeye başlarken kirli beyaz, eski model otomobilini yol kenarına çekti ve titrek titrek yanmaya başlamış ışıklarıyla onu çağıran, kimsesizcesine sessiz, belki de birkaç asır öncesinde yapılmış bir havası olan binaya baktı. Yolun kenarından otele ince bir patika gidiyordu, bahçe duvarının dışına birkaç araba park edilmişti, pencereleri küçük olmalıydı, sızan sarı ışıklara rağmen hiç de temiz bir aydınlıkta değildi çünkü. Gözlerini kısarak, giriş kapısının üzerindeki, kötü ışıklandırılmış tabelayı okuyabildi.

Hotel California.

California'da, bir çöl otoyolunun kenarına kurulmuş izbe bir hotel için bulunabilecek en yaratıcı isim olmalıydı-Chan bir an gülümsedi. Sonra, otelin içinin, adından daha az sıradan olduğunu umarak kıymetli otomobilinden indi, bagajdaki küçük çantasını sırtına asıp, kısa kollu tişörtünün ısıtamadığı kolları rüzgârla üşüyerek yürüdü, ince patikadan ve ana kapıdan geçti, karanlıkta nelere sahip olduğu anlaşılamayan ama bir yerlerinden bir havuza düşen fıskiyenin sesi gelen bahçeden adımlarını sürüdü.

Hotelin büyük, ahşap kapısı kapalı gibiydi, ama o on basamaklı merdiveni çıkarken aralandı ve Chanyeol, bir zilin çaldığını duydu.

Daha tiz çağrı çanının son notaları dinmemişti ki, kapının aralığı genişledi, içeriden sızan hafif ışığın altında, eşikte onu karşılamak için bekleyen yüzün hatları seçilebilmeye başladı. Chanyeol'un onda fark ettiği ilk şey, kaç damla ışık olursa olsun kendisini belli etmeyi başaran masum ifade olmuştu, daha önce bakışlarının hiç bu kadar saf gözlere dokunduğunu anımsamıyordu.

"Hotel California'ya hoş geldiniz." dedi yüzün sahibi, bir ses ancak bu kadar beyaz ve yumuşak olabilirdi. Chanyeol garip bir şekilde tüylerinin ürperdiğini ayrımsarken, nereden geldiğini kesinlikle bilmediği büyülü bir duyguyla buranın hem cennet, hem de cehennem olabileceğini düşündü. Hangisi olursa olsun bir şeyden emindi ki, daha önce girdiği veya daha sonra gireceği hiçbir yer buraya, duyduğu veya duyacağı hiçbir ses onunkine benzemeyecekti. "Birçok boş odamız var, yılın herhangi bir zamanı burada bulabilirsiniz."

"Teşekkürler," diye karşılık verdi Chanyeol. Görevlinin söyledikleri tamamen kalıp, her yeni müşteriye söylenen şeylerdi, ama tuhaftır ki konuşurken kendi sözlerinin de oldukça kalıp olduğunu hissetti. Her yeni müşteri benzer şeyler söylerdi. "Geceyi geçirecek bir yere ihtiyacım var..."

"Rahat olun." dedi görevli ve sonra, gülümsediğinde, Chanyeol orada geçireceği zamanın asla bir geceyle sınırlanmayacağını hissetti. İnsan o gülümsemeden nasıl tek gecede ayrılabilirdi? "Sizin için elimizden geleni yapacağız. Hotel California'dan istediğiniz zaman çıkış yapabilirsiniz." Chanyeol'un içeri girmesini bekledi (Ki içeride Chanyeol'un dikkatini çeken ilk şey alışılmadık bir kül kokusu olmuştu.), sonra kapıyı yavaşça kapattı ve yolu göstermek için bir kandil almak üzere arkasını döndüğünde, tam Chanyeol o gözlere bakmadığı sürece her şeyin oldukça normal olduğuna ikna olmak üzereyken, hayatı boyunca unutmayacağı bir şey daha ekledi. "Ama asla ayrılamazsınız..."