Herkese Merhabalar :)
Daha önceden farklı bir wattpad hesabımdan farklı bir hikaye yazmıştım. Ama bazı nedenlerden dolayı o hikayemi yayımdan kaldırdım ve şuan o hikayemi de düzenleme aşamasındayım. Anlayacağınız wattpad macerasına ikinci katılışım ve bu satırları yazarken bile bu ortamı ne kadar özlediğimi fark ediyorum...
Umarım beğenirsiniz. Zevk alarak zihnimde tasarladığım bir kurgu oldu :)
İyi okumalar Gençlik ~√
Ağır bavulumu peşimden sürüklemeye çalışırken boynuma dolanan kulaklığımı homurdanarak çıkardım.
Önümdeki turuncu, yurt binasına tam girecekken annemin " Bize veda etmeden mi içeri gireceksin ? " diye seslenişi adımlarımı durdurmaya yetti. Ailemin bana veda etmeye geldiklerini unutmuştum tabi ben. Yemin ediyorum zeka fışkırıyor (!).
Hızla kollarımı gözleri dolan annem sardım. İlk defa evden uzun süreliğine ayrılıyordum ve yaşadığı duygu yoğunluğunu anlıyordum. Annemden zar zor ayrıldıktan sonra babama sarıldım.
Uzun ve benim gibi bir kişilik için fazla duygusal birkaç dakikanın sonunda dolan gözlerimi sildim.
" Tamam bu kadar duygusallık yeter! İki haftada bir yine evdeyim zaten. Benden kolay kolay kurtulamazsınız. O bücürü de benim için öpün. "
Bücür dediğim kişi lise bire yeni başlayan kardeşimdi. Ona bücür dememden nefret ettiği için inadına bücür derdim.
Annem göz yaşlarını silerken başıyla onayladı. Babam kolunu annemin omzuna attı ve " Git artık yoksa ben de ağlayacağım. " dedi. Hafiften güldüm ve ağır bavulumu, sürekleyerek yurt binasını girdim.
Bu sene lise üçe başlayacaktım ve eski okulumun eğitiminden memnun olmadığım için annemler beni bu yatılı okula yazdırmışlardı. Okulun sınırları içinde karşılıklı iki yurt binası ve bir de okul binası vardı. İki yurt binası olmasının nedeni birinde kız öğrenciler, diğerinde erkek ögrencilerin olmasıydı.
Nereye gideceğimi bilmediğimden, öğrenmek amacıyla karşımda duran ciddi giyinimli kadının yanına gittim.
" Pardon bakar mısınız ? "
Ciddi görünümlü kadın kocaman, siyah kemik gözlüklerinin arkasındaki bakışlarını bana çevirdi.
" Evet ? "
Ses tonu gerilmeme neden olurken " Odamın nerede olduğunu bilmiyorum. " diye mırıldandım. Bakışları beni delip geçercesine üstümdeyken " Adın ne ? " diye sordu.
" Arya Özyaman "
Kadın bakışlarını bir süre önündeki kağıtlarda dolaştırdı.
" 2. Kat, A blok, 204 numaralı oda. "
Dudaklarımı birbirine bastırarak kadının yanından ayrıldım ve merdivenlere yöneldim.
Yeni bir ortama girecek, yeni bir arkadaş çevrem oluşacaktı. Yeni başlangıcımın ilk adımlarını şuan bu merdivenlerde atıyordum ve içimdeki bu his kesinlikle heyecan olmalıydı.
2. Kata vardığımda, üstünde A blok yazan kapıdan geçerek 204 no'lu odayı buldum. Her zamanki gibi heyecandan titremeye başlayan ellerimle kapıyı açtım.
Odada üç kız vardı. Üçü de yerde bağdaş kurmuştu. Benim odaya girmemle üçünün de bakışları bana döndü.
Gergin bir tavırla gülümsedim. Aslında ortama kolay uyum sağlayan bir tiptim ama ilk defa gördüğüm insanlara karşı çekingen oluyordum. " Merhabalar. " diye mırıldandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASYA
Romance" Neden bana sürekli Asya diyorsun ! " diye patlayıverdim bir anda. Bakışlarını kaçırdı. " Çünkü... " Derin bir nefes alıp, yeniden gözlerime sabitledi gözlerini. " Asya kıtası gibisin. Seninle geçirdiğim her an bana ülkeden ülkeye seyahat ediyormu...