Ummm, patnubay ng magulang ang KAILANGAN? :)))))
-knowme
--
One. Two. Three. Four.
Thursday na ngayon, meaning ....
Apat na araw na ang nakalipas after kong magkumpisal –magkwento- kay Alex na ayos na kami ng Baby Zelo niya, syempre sinabi ko LAHAT, Dahil PSYCHIC yun eh, =___=
Tapos hindi rin daw niya magawang layuan ako, so, nagdecide kaming we stick together na lang, susuportahan nalang daw niya ako. Okaaayy, madali lang naman akong kausap eh :P
Apat na araw na rin akong sinusundo ni Zelo after ng kalandian ko sa Clinic.
“Susunduin ka pa rin ba nung Zelo ngayon?”
At apat na araw na ding tinatanong yan ni Dawn sa akin -__-
“Yeah.” Wala kong gana na sagot, ikaw ba naman tanungin niyan araw-araw eh.
Napansin kong tumigil sa pag-aayos si Dawn ng mga papel, “Why?” iritado niyang sagot.
Hinarap ko siya and to my shock, he’s glaring at me. His jealous face is what I like the best. ^^
I smiled, kunwari di ko nahalatang naiirita siya.
“What ‘why’? Nanliligaw siya sa akin, he’s just making an effort.”
I was caught off-guard when he suddenly tugged me.
“Hell’yeah, his making an effort to steal you away from me.” He said grimly.
As if he would steal me.
Kakabet ba ako kay Dawn if just some guy lang ang makaka-kuha sakin? Think about it.
“Don’t worry, I’m all yours, and besides this is for you, for us, pumayag siyang gamitin ko siya – “
