Miracle Of Justice ♕

♔2 Prologue •Kill The Queen• P.2

Aaaaargh!!!! Lalabas na ata to eh!!!

"Van, B. T. W. Ba't ngayon ka lang ha?!" I put my blame to him on the pain I'm feeling right now. Sobrang nag-aalburuto na ako sa inis at late siya ng 30 minutes. Alam naman niyang ayaw kong pinag-aantay ako. Tsss. Great! Ang sakit nanaman ng tyan ko. Lalabas na talaga ang bata!!!!

"Ni~ May trabaho ako. Mabigat na kaso ang binigay sa akin. Kalma ka lang diyan ha?" Ani niya sa malambing na tono. ///-___-/// He never fails to tickle my romantic bone. Bad trip noh?? 

Ganyan din siya kalambing at kalmado nung mag-syota pa kami. Pero pag nasa trabaho yan, siya yung tinaguriang TERROR. Naalala ko pa ngang nung unang taon namin bilang mag-asawa, nag-karoon siya ng isang kasong gustong-gusto niyang hawakan, pero nilipat sa iba ang kaso; nag-alburuto siya, halos sirain niya ang bagong biling bahay namin. Pero nung naka-uwi na ako.    -___- Extreme change of moods. Moody. Bigla siyang lumuhod at humingi ng tawad sa DISASTER niyang ginawa sa bahay namin. Nilambing niya naman agad ako at madaling nag-patawag ng mga mag-aayos sa nasira sa bahay. Tsss. Maganda lang talaga ako.

"A-Aaaaaaahh!!! Ilalabas ko na talaga siya!" Napasigaw ulit ako.

"Easy ka lang, Ni, ha. Promise ko sayo, magse-celebrate tayo dito sa hospital pag-succesful mong nailabas ang bata ha. Don't worry, papunta na dito ang doctor." Kalmado niyang ani habang mahigpit na naka-hawak sa mga palad ko.

POV: Ivan Teasefield

Pucha! Kailangan kong tawagin lahat ng santo! Di ko ata kakayanin! Manganganak na ang asawa ko!! Excited lang ako maging isang ama. Pero nakakalungkot lang dahil di excited si Ni~. Pero, balang araw, matatanggap rin niya ang magiging anak namin. Tiwala lang! \(^_^)/

Nandito ako sa labas ng delivery room. Sobrang tense na tense ako. Di ako mapakali, baka naman malagay sa piligro mag-ina ko. /(ToT)\ Hindi! Hindi to pwede. Stay positive Van, malalagpasan ito ni misis. Ngingiti ulit sa akin ang aking asawa. Makikita ko ulit ngiti niya habang akay-akay niya ang anak namin. Haaay! Too much for an imagination. Alam ko naman na di na siya ngingiti para sa akin. Kahit wedding namin, ni di man lang siya ngumiti. Di rin siya masaya sa honeymoon namin noon. Ginawa ko na kaya ang lahat. Binigay ko lahat ng pwedeng ibigay sa kanya, di pa rin siya kontento. Pinaramdam ko sa kanya kung gaano siya kahalaga, pero balewala lahat yun para sa kanya. Kahit kelan, di ko matatapatan ang unang taong minahal niya. (T,T)7 Di nga niya kwinento kung sino yun eh. Nagagalit siya pag naitatanong ko sa kanya kung sino yun. Nevermind. Alam kong maibabalik ko siya sa dati, nararamdaman ko iyon.

After an hour and a half na parito't paroon kong paglalakad sa harap ng delivery room, sa wakas humarap sa aking ang doctor.

"Sir, we need you inside." Sabi ni doc at sumunod naman ako. Nang naka-pasok ako, I rushed towards Jussny. Akay-akay ng nurse ang bata pero parang may mali.

"D-Doc?"→Me

"Sir, matapos niyang maire ang bata, sobrang nang hina siya. I'm afr—"→Doc

"Van, call Mr. Red Woltz. M-May ipapautos ako."→Ni

"O-Okay. A-Ayos ka lang?"→Me

"Bilis. -_-"→Ni

Agad naman akong nag-step outside and made a call to Mr. Woltz. After five minutes, pumasok si Mr. Woltz sa delivery room. Susunod sana ako pero may humarang na dalawang royal guards.

POV: Jussny Aleister-Teasefield

Sa unang pagkakataon, pina-akay sa akin ang aking baby. That baby smiled at me as if I was his most beautiful sight of all. Tinitigan ko siya sa mata nang taimtim. . . and a past hit me.

•Rosario Mansion Year 2003•

"No, not a word love." Hanggang ngayon di ko pa rin mapigilang tawagin siyang love. Kahit pa nasaksihan ko ang katarantaduhan ni Gin kasama ang babaeng pakakasalan niya.

"Jussny, kung galit ka, okay lang. May karapatan kang gawin iyon. Pero, ayaw mo naman mauwi sa wala pinag-samahan natin diba? Can we be just friends?" Kita kong nagmamaka-awa ang mga mata niya. I don't like this. It ticks me off!

"Ayoko, Gin. I'd rather lock myself up than to be your friend while watching you both being happy together. Tirahin mo na ang iba wag lang ang PRIDE AT EGO KO!" I turned my back at him.

"Okay, fine. As a king of Philippine Nation, I order you. . . to be my. . . . .

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Chief Secretary." He said with bold tone.

"H-Ha?!" Humarap ako sa kanya. Sobrang nagulat ako sa sinabi niya. Ano bang iniisip ng baliw na to? Bakit?! Ano sa tingin niya ako?! Tatanggapin ang offer niya kahit isa iyong mataas na posisyon sa Monarkiya? In his face!

*Text Message Tone*

From: Aleister Requiem

'Sis, Whatever he offers to you, get near him as long as it's possible.'

—End of Message—

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡