Gözünde fer olmak zor ,
Gözbebeğinde aşk,
Kışına bahar.
Paydosunu beklemek kavgalarının
Alışmaya çalışmak zor mutsuzluğa avuçlarının kokusunu özlemişken .,
Ey sevgili;
Bu bebeği babasız büyütmek zor
Kanılmıyor yalancı emziklere.
Sen bi gittin ; kafiyelerimizi aldın giderken
Bu dağda kar olmak zor
Sensizlikte adam kalmak da.
İpini kaçırıyorum hecelerin
Avuçlarının sıcağını unutmak zor.
Kırık sandal gibi terkedilmek de.
Ne zincirim kırılmış ne de batmama izin verilmiş oysa ki
Ağaçtan düşen son yaprak olmak zor.
Altına kaçırmış öğrenci gibi ardından ağlamak da.
Kanılmıyor sensizliğe.
Ey ruhumun incelmiş ipi
Kop! Kop ki karanlıklara sarılalım
Hiç olmazsa meçhulde aldanalım..
