~Έξι μήνες μετά~
«Adriana άντε έλα! Θα αργήσουμε!» φώναξε η Nicola από το σαλόνι.
«Έρχομαι, δυο λεπτά!» φώναξα πίσω και μπήκα στον σαλόνι.
«Έτοιμη;» με ρωτάει κοιτάζοντας με από πάνω μέχρι κάτω.
«Ναι... δεν μου είπες όμως... που θα πάμε;» ρωτάω.
«Θα δεις!» χαμογελάει πονηρά.
Ανασηκώνω τους ώμους μου και την ακολουθώ. Θα πάρουμε ταξί, γιατί το αυτοκίνητο μου είναι στο συνεργείο. Ξεκινάμε για όπου είναι να πάμε και εγώ βάζω τα ακουστικά. Επιλέγω το "Half a heart" των αγοριών και κλείνω τα μάτια. Μόλις ακούσω την φωνή του Loui βουρκώνω. Ακόμα μου λείπει πολύ... δεν έχουμε μιλήσει καθόλου από τότε. Μόνο με τα άλλα αγόρια μιλάω πολύ συχνά. Κανονίσαμε και τον άλλο μήνα θα παω εγώ, γιατί έχω μια φωτογράφιση. Δεν μπορώ να περιμένω ειλικρινά.
Φτάνουμε έξω από το γήπεδο που γίνεται μια συναυλία. Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τις φάτσες των αγοριών. Είμαι έτοιμη να φωνάξω από την χαρά μου, όμως είμαι μέσα σε ταξί και δεν θέλω να γίνω ρεζίλι. Γυρνάω στην αδελφή μου και την αγκαλιάζω σφιχτά. Απομακρύνομαι και την κοιτάζω.
«Σε ευχαριστώ!» χαμογελάω.
«Τίποτα. Σε έβλεπα πόσο χάλια ήσουν και μάζευα λεφτά για τα εισιτήρια μας. Και η έκπληξη δεν τελειώνει εδώ!» χαμογελάει.
«Ωχ!» γελάσαμε μαζί.
Βγήκαμε από το ταξί και περπάτησαμε ως την ουρά. Déjà Vu μου θυμίζει αυτό. Τότε πριν τρια χρόνια σχεδόν που είχα έρθει με το ζόρι εδώ και ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Έχω αγχωθεί τόσο πολύ... θέλω τόσο να τους ξανά δω και ειδικά εκείνον. Μου έλειψαν όσο τίποτα άλλο. Άραγε... εκείνοι ξέρουν πως θα έρθω; Εκείνος ξέρει; Μπα, δεν νομίζω...
Καθώς περιμέναμε στην ουρά ήθελα να αρχίσω να χοροπηδάω σαν πεντάχρονο κοριτσάκι και είμαι είκοσι δυο χρόνων μουλάρα. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη που θα τους ξανά δω και ειδικά εκείνον. Μου έχουν λείψει τόσο μα τόσο πολύ. Θα ουρλιάζω πιο πολύ από όλες γιατί ναι... είμαι φαν από τότε με το συμβόλαιο.
Αφού μας ελέγξουν τα εισιτήρια πηγαίνουμε στις θέσεις μας. Είμαστε πάλι μπροστά σε VIP θέσεις. Η κοιλιά μου είναι γεμάτη πεταλούδες και χτυπάω νευρικά τα πόδια μου. Πρώτοι βγαίνουν οι 5SOS και με βλέπουν αμέσως. Με χαιρετάνε και ανταποδίδω. Τους ειχα γνωρίσει και μιλούσαμε ακομα και τώρα. Ηταν απο τα καλύτερα παιδιά που εχω γνωρίσει. Τραγουδάω μαζι τους και ο Luke χαμογελάει κλείνοντας μου το μάτι. Του βγάζω την γλώσσα και συνεχίζουν.
«You looks so perfect standing there in my American Parol underwear and I know now, that I'm so down. Your lipstick state is a work of all. I got your name tattooed in a narrow heart. And I know now, that I'm so down...» τραγουδώ χορεύοντας και ο Calum γελάει.
Μόλις τελειώσουν γυρίζουν μερικές φαν και με κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα. Χαμογελάω και τις αγκαλιάζω όλες βγάζοντας μερικές φωτογραφίες. Μιλάμε για λίγο και βλέπουμε τα αγόρια να εμφανίζονται. Γυρίζουν μπροστά και τους κοιτάζω μ' ένα χαμόγελο ως τα αυτιά. Ο Liam με βλέπει και κάνει νόημα στον Zayn. Με κοιτάνε μαζί και χαμογελάνε. Ξεκινάνε να τραγουδάνε και του συνοδεύω.
«And we danced all night to the best song ever. We knew every line now I can't remember how it goes but I know that I won't forget her. Cause we danced all night to the best song ever.» τσίριζα μαζί με την Nicola.
Η συναυλία συνεχίζεται και το διασκεδάζω πιο πολύ από ποτέ. Μου είχε λείψει να τους βλέπω live οπότε θέλω. Ειλικρινά τους λατρεύω... μόλις τελειώσει η συναυλία η Nicola με τραβά από το χέρι και με πηγαινει στα backstage.
«Η άλλη έκπληξη να υποθέσω;» ρωτάω ενθουσιασμένα.
«Αχαμ!» απαντάει αμέσως.
Προχωρήσαμε προς τα αγόρια και τους αγκαλιάζω όλους μαζί πολύ σφιχτά. Μόνο ο Louis έλειπε... μιλήσαμε για λίγο και γύρισα το κεφάλι μου, γιατί ήθελα να δω που είναι. Έβγαζε φωτογραφία με μια φαν... τον χάζεψα λίγο. Αυτό το χαμόγελο μου είχε λείψει όσο τίποτα άλλο. Αυτό το χαμόγελο με στοιχειώνει όλα τα βραδιά στον ύπνο και στον ξύπνιο μου.
Μόλις φύγει η κοπέλα παω να τον πλησιάσω, όταν βλέπω πως μια τυπισσα τον πιάνει και τον φιλάει. Είναι μαζί με την Sophia και την Perrie. Μόλις γυρίσει προς το μέρος μου και μπορώ να έχω πλήρη εικόνα του προσώπου της καταλαβαίνω αμέσως ποια είναι. Η Eleanor...
VOTE & COMMENT! LOVE YOU<3
VOCÊ ESTÁ LENDO
Management Relationship
Fanfic«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»