HERŞEY DEĞİŞECEK

"bahar "

Medya :bahar uzun / scarlett johansson

Bu kız oydu .savaşın eski sevgilisi, adının bahar olduğunu öğrendim. Eda dayanamamış fotoğraftan sonra araştırmış kızı. Bu çok adiceydi, iğrençti. Asıl mesele benim ali ile buluşmam vardi ve gitmeyi unutmuş üzerinden iki gün geçmişti.onun yanına gidip bu adi fotoğrafı suratına atıp birdaha konuşmayacaktım.gece geç vakitlerde eve gittim . fakat eve daha girmedim ,kapının önünde ileri geri mekik çiziyor, kafamı toparlamaya çalışıyordum. Havanın esintisi içimi ürpertince eve girmeye karar verdim ki , tam o sırada birisi adımla bana seslendi. Bu bir kız sesiydi ve iticiydi. Ani bir hareketle ona döndüm. Onu daha önce hiç görmemiştim . fakat arkasından gelen kıza baktığımda gözlerim irileşti ve şok oldum.kız kardeşim gelmişti. Büyük ihtimalle bu esmer ama yeşil gözlü kızda orda bulduğu bir arkadaşıydı. Bana bahsetmemişti. Neyse ki bir hamleyle ona doğru koştum o da bana doğru. Sıkıca sarıldık. Onu çok Özlediğimi anladım . gözlerim dolar gibi oldu ama yaşları içime akıtmaya alışkındım. Beraber kapının önünde ayak üstü konuşurken , bir anda bir patlama sesi geldi.hepmiz korkuyla o yöne baktık.
-lanet olsun . ama bu savaşın evi . dediklerimi anlamamış bir şekilde bana bakan nisana hiç bir açıklama yapmadan panikle koşmaya başladım eve doğru. Bir araba gitti evin önünden ,yüzünü göremedim ama kesin olayla ilgisi vardı. Plakayı aldım.bir poloydu. Kapıyı ellerim kırılırcasına çalıyordum .ev yanıyor fakat ses seda yoktu . aceba tam üzerine mi gelmişti bomba. Off Allah korusun. Bu olmamalı . kapıyı kırabilecek güçte değildim . sebebsizce ağlamaya başladım. Arkamdan gelen nisan ve o kızı bulanık görüyordum. Bir de erkek vardı ama seçemiyordum.lanet ali olabilirdi . panik olmuş ağlıyor ,bir yan dan kapıyı olan gücümle kırmaya çalışıyordum. Güçlü bir kol beni ani hareketle kendine çekince, bıraksın diye ona yumruk atmaya başladım.onu kurtarmalıydık .
-bırak diyorum bırakkkk!!!
Sözlerime aldırmıyor du lanet herif belliki aliydi.
- geçti güzelim ben burdayım sakin ol öykü. Buradayım ben ,birşeyim yokk
Bir an sustum ve suratına baktım. Ama savaş dışardaydı. Bu nasıl olmuş , off ya evde değilmiş , bir anki mutlulukla ona sıkıca sarıldım.beni hiç bırakmicak gibi sarmıştı beni kollarıyla.
- çok korktum . bilmiyorum ama bir an seni içeride sandım .plakayı aldım ama panikle unuttum, bir tek polo olduğunu hatırlıyorum. Artık evin harap oldu .

- ev önemli değil arkadaşım rüzgar da kalırım bir müddet . 20 dakikalik uzaklıkta ,yürürsem evlerine varabilirim 20 dk da.

-tamam
Dedim ve onun kollarından ayrıldım. Sinirli değildi hatta gülüyordu . bende dayanamadım ve sordum
-evin yok oldu , sinirlenmen gerekmiyormu ,bunun kim olduğunu merak etmiyormusun ?

- yoo , sen neden bu kadar korktun , yoksa beni seviyormusun ?
Oha çüş soylediği sözler ile kendimden geçtim ,pislik herif ,işim gücüm yok seni seveceğim öyle mi ?
- salak senle nie uğraşim .seni sevmekten çok daha önemli işlerim var .insancıl biri olduğum için ağladım ben bir kere ,hıh.
Burda biraz trip atıyo gibi konuşmuştum .ellerimi bağdaştırdım kollarımın arasına ona sinirle bakıyordum. O da bir an ciddileşti ve birşeyi hatırlamış gibi.
-o değilde , ben bugün rüzgarlarda asla kalamam,evde değil o , lanet olsun ya, bu semtte arkadaşım yok ki başka , hepsi şehrin diğer ucunda.
O arada itfayeyi aradı ve telefonla adresi veriyordu, ki nisan ve arkadaşı bize doğru yaklaştı. Savaş telefonu kapattı .sanki nisanın arkadaşını birine benzetmiş ama çıkaramamış gibi baktı . bir an gözünü pörtletti ama sanki saklar gibi geri normale döndü.

-biz ne güne duruyoruz arkadaşım , merhaba ben nisan öykünün kardeşi. Fakat baya küçük sanma 1 yaş var aramızda .
Buyur burdan yak , bende nisan ne zaman lafa dalacak aceba diye bekliyordum . onlarda anlamış olacak ki
- öykü bizi neden tanıştırmıyorsun bu yakışıklı ile ?

- nisancım ayıp olmuyormu ?
Benim dediklerime aldırmamış ve suratını savaşa dönerek.
-savaş ,bizim evde kal yarına kadar .istersen de temelli kal . pişkin pişkin gülüyo birde .yavşak ya . neyse birşey demedim .
-olur ama sadece bugün,
Oha kabul etti . eyvahhh , yandın sen çocuğum, nisan seni yer evde. Hahahah
-neden güldün nisan . ?
Abu seseli gülmüşüm. Savaşa
-hiiç şey aklıma bişey geldi de .demek zorunda kaldım.
Eve doğru yöneldik , nisanda bavulunu aldı ve bizden önce yerleştirmek için eve çıktı.
Savaşta hala o kıza bakıyordu .bende biraz katkı olsun belki tanıyordur diye kıza dönerek.
-canım senin adın neydi , sormayı unuttum bir anda da ?

-almila benim adım .
Oha şimdi bende şok oldum bir an duraksadım savaşta benle duraksadı ve bana imalı baktı. Bu o olabilirmiydi. Savaşta öyle bakınca korktuk. Savaş dayanamadı ve kızın önüne geçti.
- ne oldu ?
-almila beni hatırladın mı ? Ben savaş hani eski sevgilin ?
Öyle umutsuz bakıyordu ki , dayanamadım, sanki kızdan birşey bekler gibiydi. Onu hala seviyor olabilirmiydi?
- kusura bakma ama tanıyamadım ve benim savaş adında da sevgilim olmadı , kusura bakma .
Savaş ellerini iki yana attı özür diledi . o olduğuna o kadar emindi ki .kızı da korkuttu. Biz ikimiz en son girdik içeri. İtfaye çoktan gelmiş yangını söndürmüştü. Pencereden ben ve savaş yanan eve bakıyorduk. Sanki içinde birşeyleri kaybetmiş gibi bakıyordu. Sonra sessizliği bozmak için ,

-akşam beni aramıştın, meşguldüm ve yoldaydım, o yüzden kapamak zorundaydım. Ne diyecektin ?
Bana döndü ve gözlerime baktı. Sanki bişey diyecekti ama engel olan birşeyler vardı , ve sanki umudunu yitmirmiş gibi göz devirdi ,yere baktı ve .
-yorgunluk çöktü. Ne diyeceğimi şu anda hatırlayamıyorum ama önemli değildi galiba. Boşver.
Dedi ve bizimkilerin otuduğu odaya yöneldi ,son anda tekrar bana döndü ve
-bu arada kalacağım oda, nisanın anlattığına göre senin odanın karşısıymış,gece odama gelirmisin , konuşalım. Tamam anlamımda başımı salladım ve bende bir kaç dakika sonra oturma odasına geçtim. Uyumalıydık saat çok geçti 4 e yaklaşıyordu. Tam on dakikadır savaşı izliyordum.bunu yanlış anlamayın sakın.bakma sebebim onun sürekli almilaya bakmasıydı. Cidden tuhaftı. Aceba kızı öldürmek istediler ama o yaşıyordu. Annem ve babam öldüğü gün savaşa öyle mesaj atılmıştı, yaşıyor diye.peki bu da bir plan mıydı yoksa kız ölmedi fakat unutmuşmuydu beyni darbeyle geçmişi. Şüpheli bakışlarımı biraz daha azaltarak bir kaç soru yönelttim .
-almila nisanla aynı yaştamısınız, nerde tanıştınız ,ne ile uğraşıyorsun, nerelisin , annen baban nerede ?
Galiba fazla soru yöneltmiştim. Herkes şok olmuş bana bakıyordu, bende sırıttım ve
- ıhm , şey sadece merak. Kısaca kendini anlatsan ? :)

-ben birtek 18 yaşımdan sonrasını hatırlıyorum şu an 20 yaşına gireceğim. Hastanede 2 sene yattım, beyin tranvası geçirdim. Geçmişi hatırlayamıyorum ve büyük ihtimalle de istanbulluyum. Ailem varmı bilmiyorum :)
Şu an en çok savaş şok olmuştu, onu öyle severken karşısına diri çıkmıştı ve bir anda ayağa kalktı .şu an içimden bir ses ona herşeyi anlatmaya çalışacak gibi duruyordu
.ama bence o kız hazır değildi, bir hamleyle bende kalktım ve savaşın kolunu tutarak,
-gel savaş seni odana götüreyim , uyku için kıyafet ayarlayalım.
Cevap beklemeden onu yukarı sürükledim. Anlamış olacak ki .
-neden izin vermedin?

- şu an zamanı değil,tuzak olabilir ,neden önce değilde, şimdi olaylardan hemen sonra ortaya çıktı, şüpheleniyorum .

###############################
İyi okumalar , oy ve yorumlarınızı ,sorularınızıda bekliyorum ☺☺☺☺❤❤