The Empire

111 13 3
                                    

Larissa P.O.V

We haalden het team naar de kant. We namen ze mee naar een kamertje waar we ze hun het medicijn konden geven.

"Wij hebben een medicijn voor jullie maar dat moet wel geinjecteert worden" zei ik.
"Laris, moeten wij dat doen"vroeg Celia.
"Ja, als dat kan."
"Dan is er een klein probleem, wij hebben dat nog nooit gedaan." Moet ik het anders voor doen?"
"Ja graag."
"Oke, wie wil als eerst?"

Niemand zei iets.

"Niet allemaal tegelijk graag..."
"Ik ga wel..." zei Nathan
"Mooi zo, kom maar Nathan."

Nathan liep naar binnen en hij ging zitten. Ik legde uit hoe het moest en deed het voor. Toen ik klaar was zat Xavier alleen op een bankje en hij keek naar de grond. Ik pakte zijn hand en hielp hem overeind. We liepen naar een fysiokamer en ik liet hem op dat bed zitten. Ik had het medicijn meegenomen. Ik legde zijn geblesseerde been ook op het bed zodat ik die kon intapen.

"Xavier,blijf stil zitten..."

Ik begon zijn enkel intetapen.

"Laris ik..."
"Xavier, ik had belooft om terug te komen. Ik snap dat je het me niet wil vergeven maar..."

Xavier onderbrak mij en gaf mij een knuffel.

"Ik ben heel blij dat je terug bent gekomen en ik zal je altijd vergeven."
"Xavier, ik hou ook van jouw maar nu moet je wel even stil blijven zitten."
"Oh sorry, ik blijf stil zitten."

Ik had Xavier zijn enkel ingetaped.

"Oke Xavier nu komt het minst leuke."
"Doe het maar gewoon" zei Xavier en hij deed zijn mouw naar beneden.
"Oke... adem diep in."

Xavier ademde diep in en ik injecteerde het medicijn.

"Au... ook al heb ik zoveel prikken gehad en als nog doet het steeds pijn."
"Snap ik, adem uit Xavier."

Xavier ademde uit en ik haalde de spuit er weer uit. Ik hielp Xavier weer te staan en ondertussen had iedereen al een spuit gehad.

"Zo dat was dat, nu moet iedereen gewoon het medicijn zijn gang laten gaan."
"Laris, jullie moeten tegen The emipire. Hun verdediging is super sterk en is nog nooit gebroken."
"Dan zijn wij de eerste die hun verdediging breken."

Ik had een opstelling bedacht. Ik had iedereen op een positie geplaatst die diegene kon. De wedstrijd begon. Het was heel raar om zo te spelen want we hadden niet eens geoefend. Wij gingen in de aanval. Hun verdediging zat dicht en we probeerde er door heen te komen maar dat ging steeds mis.

Xavier P.O.V

Het was raar om een andere team voor je te zien spelen. Laris was terug gekomen maar met een heel raar team. Er waren allemaal individuen bij elkaar. Ze kwamen uit allemaal verschillende teams. Ze moesten winnen maar de tegenstander was heel goed. Ik wil dat ze gaat winnen en dat ze veilig is.
---------------------
Sorry voor het late hoofdstuk maar ik heb de laaste tijd heel veel dingen aan mijn hoofd. Ik moet heel veel dingen doen voor school en ik heb ook nog mijn sport. Ik hoop dat het een goed hoofdstuk is en bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu