Barriers of LOVE

Chapter Three: Falling

Andrea's POV

" Ang ganda mo." sabi niya sa akin sabay kindat. Grabe! I admit it kinikilig ako. Kung bumanat nga naman ba si Janus. Tsk.

"Mambobola." sabay irap ko sakanya.

"Im serious. Mas maganda ka ngayon." seryoso ang mukha niya. Mas lalo siyang gumwapo. Ayy! Enebeyen. Erase.Erase.Erase.

"Magfucos ka na sa pagdadrive. Baka mabangga pa tayo." sabi ko at iniwas ang tingin sa kanya.

"I wont let that happen. Lalo pa't kasama kita." sabi niya habang nakatingin lang sa daan na tinatahak namin.

Tinignan ko siya. Kanina ang kapal niya, ngayon nagseseryoso na siya. Ano bang nakain ng taong to? Matanong mamaya.
Bigla siyang tumingin sa akin at nag-iwas ako ng tingin. Awkwardness overload. Bakit ba ang gwapo ng lalaking to?

.......

"Nandito na tayo." sabi niya at bumaba na. Bababa na rin sana ako ngunit pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse. Okay. Hindi ko matatanggihan ang pagiging gentleman niya.

Nang makababa ako. Inayos ko muna ang suot ko. Medyo nagulo kasi. After that I mouthed thank you to him.

---------

"Kain muna tayo. Anong gusto mo?" tanong ni Janus sa akin.

"Chocolate Frappe." tipid kong sagot.

"Sige. Hintayin mo lang ako diyan, bibili muna ako." sabi niya at naglakad na.

Nandito na nga pala kami sa mall. Madami-dami na nga akong nabili, kaya siya nag-aya ng break. Napagod ko siguro siya. Ako lang ang maraming pinamili. Happiness ko kaya ang magshopping. Habang siya naman ay mga tatlo lang ata yung mga nabili niya? Well, lalaki nga naman. Hindi sila shopaholic.

"Miss, nag-iisa ka lang yata? Wala ka bang kasama?" tanong nung lalaking makapal ang mukha, akala mo kagwapuhan.

"Youre stating the obvious." cold kong sabi. Hindi naman siya kagwapuhan. Eww! And in the first place im not interested. Tss. -.-

"Woah. Well by the way, this is Lian Ho. And you are?" Aba! sinabi ko bang mag-introduce siya?

"IM.Not.Interested.So.Shut.The.Fuck.Up." nakita kong natahimik siya. Hah! Buti nga sa kanya.

"Ayaw mo ha."

Hinila niya ang braso ko ng mahigpit, sinubukan kong pumalag kaso ang lakas niya. May mga nakakakita sa amin ngunit hindi sila naniniwala sa mga sinasabi ko. Great! Just great! Asan na ba kasi si Janus.

"Bitawan mo nga ako!" ang sakit-sakit na talaga ng
braso ko.

Nandito na kami ngayon sa parte ng mall na walang tao. Comfort room siguro to ng mga lalaki. Bigla akong kinilabutan. Nananayo na ang mga balahibo ko, sa takot. Natatakot na ako sa kanya. Ang dilim ngayon ng aura niya. Nakakatakot.

"BAKIT MO--- BDNKJDBUSHSBBH" hindi ko maayos na nasabi sa kanya ang dapat kong sabihin. Bigla niyang tinakpan ang bibig ko gamit ang kanyang kamay.

"Wag kang sumigaw. Kundi papatayin kita!" pabulong niyang sabi. Tumulo bigla ang luha ko dahil sa takot na kung ano ang gagawin niya sa akin.

Pumipiglas ako ngunit parang wala lang naman sa kanya. Bigla niyang akong hinapit papalapit sa kanya, kaya magkadikit na ang mga mukha namin. Hinahalikan niya yung leeg ko.

"Ano ba! Bitiwan mo na ako please." sabi ko habang umiiyak.
Ang sama-sama niya. Janus! Asan ka naba! Kailangan kita! Patuloy parin ang pag-iyak ko. Hanggang sa may narinig akong pagbukas na pinto. Nakita ko si Janus, at napatingin sa kanya yung lalaki na patuloy sa paghalik sa akin.

"GAGO KA AH!" biglaang sinuntok ni Janus ang lalaki. Natumba ito. Habang ako umiyak lang ng umiyak sa gilid ng pinto ng cr.

May pumasok na security guard. Hinuli niya yung lalaki.

Lumapit si Janus sa akin. Niyakap niya ako ng mahigpit. Umiyak lang ako ng umiyak.

"Sh*t !" he cusses. Na parang nakokonsensya siya sa nangyari.

"Ang gago ko! B*isit na lalaki yun! "

"Hindi dapat kita iniwan. Kasalanan ko. Sana sinama nalang kita. Hindi sana nangyari sayo yun. Ang gago-gago ko lang kasi." he said with gritted teeth. Habang ako patuloy lang na niyayakap at umiiyak sa dibdib niya. Grabe kasi ang takot ko kanina. Takot na takot talaga ako kanina. Buti nalang nandyan siya, hindi ko alam kung na-ano na ako ngayon kung hindi siya dumating. He's my knight and shining armor. He's my superhero. Hindi ko pa kayang magsalita dahil na rin sa emosyon ko ngayon. Hindi ko mapigilang hindi umiyak.

Inangat niya ang mukha ko. And kissed my forehead.

That moment I feel secured. Nawala ang takot ko, pakiramdam ko ang safe-safe ko.

"Sssshhh. I promise it will not happen again. Because if any man will do that to you. Im ready wringing their necks. Just remember Im always here for you."

I think I've already fall for him.

~~~~

A/N: Enjoy!