kız kardeşim ve ben annemizin küçüklüğümüzden beri hep anlattığı peri masallarıyla büyümüştük ve bizde hep haliyle prens ve prensescilik oynardık. Ve ben dünyanın en en güzel prensesi olurken Gamze'de dünyanın en güzel prensi olurdu. Ama bana pek inanmıyormuş gibi geliyordu bir gün bir sözüylede bunu kanıtlamış oldu "neden hep sen prenses oluyorsun " çünkü ben daha büyüğüm" "peki ,ama hiç gelmezse hiç prens gelmezse " ben hep iyimser olmaya çalışırdım "gelicek her zaman gelir"
Ve şimdi ise 16 yaşında olmama rağmen hiç aşık olmadım. Aslında doğru insanı doğru prensi bulmayı o kadar çok istiyorum ki ancak bulayım derkende sahte prenslere saplanmaktan korkuyorum. Bazen acaba - nasıl birisi ne zaman ve nerde tanışacağız - gibi soruları kendime sormadanda yapamıyorum.
Ama bu gün okulun ilk günü ve hazırım aşağıdan annem seslendi " Özge hadi kızım bak okula geç kalacaksın " " tamam anneciğim hazırım geliyorum" tam kapıdan çıkarken yere çakılıp düştüm ayağım altında bir şey hissediyordum tabi ya Gamze bana tuzak kurmuştu. Kafamı kaldırdığımda Gamze bağıra bağıra gülüyordu ama benim ona yapacaklarımın yanında bu hiç bile kalır. Hemen kalkıp Gamzeyi yakalamak için koşmaya başladım ama o ise hemen alt kata inip annemin arkasına saklandı "Gamze bu sefer seni elimden annem bile alamıycak" hay bu kız beni öldürcek esprileri ve şakaları "Anne ablama bişey söyle ben hiç birşey yapmadım odamdan çıkar çıkmaz beni kovalamaya başladı" lan bide yalan söylüyor ama bu sefer o yenemiyecekti "Gamze İrem ne oluyor burda " ikimizde aynı anda konuşmaya başladık "anne onun suçu" "tamam irem sen anlat" annemi odama götürüp yaptığı marifeti gösterdim demiştim bu sefer onun yanına bırakmıyacağımı annem "Gamze hafta sonu evden dışarı çıkmıyorsun" "ama anne" "annesi falan yok" eveett sonunda ben kazandım ve bunlar daha bir hiç Gamze hanım birkaç bir şey yiyip okula doğru gitmeye başladım.
Okul bayağı büyükmüş yeni taşındığımız için okul değiştirmek zorunda kalmıştım yine çünkü annemle babam sürekli ev ve okul değiştiriyorlar.
