Eρωτας Σαν Τη Θαλασσα

Στο κλαμπ

Μπαίνουμε και βρίσκουμε την παρέα μας. Παραγγελνουμε και αρχίζουμε να χορεύουμε. Η κολλητή μου εχει αρχίσει ήδη να χορεύει αλλα εγώ όχι ακόμα. Πανω που περπατάω μεςα στη φασαρία απο τη μουσική και το σκοτάδι -σχεδόν σκοτάδι- πέφτω πανω σε εναν και νιώθω όλο το ποτό του να πέφτει πανω μου. Έξαλλη του φωνάζω
-Δεν βλέπεις ηλίθιε μπροστά σου;!;!;;
-Οχι τι να κάνουμε, με θάμπωσε η ομορφιά σου!μου λεει με μια κρητική νομίζω προφορά??
-Αγόρι μου πας καλά;;;
-Χρήστος κούκλα!
-Αχου να σου πω αγοράκι μου αντε μου και στον αγυριστο!! Όχι πεφτουλες σε μένα! Έχω πουθενά καμία ταμπέλα που να λεει "εύκολη";; Όχι! Γι'αυτο άντε παράτα μας!
-Να σου πω κουκλιτσα μου, μια λέξη είπαμε εμεις δέκα ειπες! Κάπως πρεπει να σκασεις! μου λεει και με φιλάει αλλα κάποιος με τραβάει πίσω. Και φυσικά ειναι ο καλός μου αδερφός. Ο Μάνος ειναι ο μεγαλύτερος αδερφός μου και τα πάμε πολύ καλά, είναι 25 χρονών και έχει σπουδάσει πολυτικός μηχανικός και τώρα πια δουλεύει στο εξωτερικό αλλα αυτή την εποχή έχει έρθει Ελλάδα για διακοπές. Έχω και άλλον 1 αδερφό ο οποίος τώρα κάνει το μεταπτυχιακό του στη Γαλλία.
-Νομίζω ότι σου είπε να την αφήσεις!! του λεει και του ρίχνει μια μπουνια και παει μετα και ο άλλος να του ορμισει. Αλλα τον τραβάω και φεύγουμε.
-Ενταξει;;
-Ναι μόνο που η μπλούζα μου εχει γίνει χάλια...
-Δεν πειράζει ούτως η άλλως είσαι μια κούκλα.
-Παω να τη καθαρίζω στο μπάνιο και όχι μην πεις μην έρθεις.
-Οκ. Μου δίνει ενα φιλι και κατευθύνομαι προς τη τουαλέτα. Αλλα ετσι και ξανα πετύχω τον άλλο μπροστά μου θα φάει μια μπουνια που θα ειναι όλη δική του. Παίζω kick-boxing οπότε ειμαι καλή στις μπουνιές!

3 ώρες μετα
-Παιδιά εγώ λέω να επιστρέψω σπίτι, ειμαι κουρασμένη.
-Οκ αδερφούλα μου, θες να σε πάω εγώ;;
-Οχι ενταξει θα φυγω μαζι με τη Ζωή. Φιλια!!- τους λέω.
-Γειαααα!!

Καθως επιστρέφω στο σπίτι μου, σκέφτομαι αυτόν, τον πως τον είπαμε;;; Τελος πάντων αυτόν τον ακατανομαστο αλλα γιατί τον σκέφτομαι, αφού δεν πρόκειται να τον ξαναδώ η ελπίζω τουλάχιστον γιατί ο κόσμος παραείναι μικρός τελικά....

Flashback
Καθομουν ήσυχα στο Blog μερικούς μήνες μετα τον πρωτο χωρισμό μου.... Επινοούν πραγματικά χάλια.... Δεν λεω γενικά καλά το είχα αντιμετωπίσει αλλα δεν ειναι και το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο το αγόρι με το οποίο τα είχατε 7 μήνες να σου λεει πως η θα φυγει η θα προχωρήσετε τη σχέση σας ακόμα και οταν εςυ δεν εισαι έτοιμη. Οπότε κι εγώ τον έδιωξα. Σιγά να μην βιαζόμουν γι'αυτον.

Εκει που καθόμασταν ξαφνικά η κολλητή μου λεει να μην κοιτάξω πίσω αλλα εγώ περισσότερο για να καταλάβω με ποιον είχα σχέση και το τι άξιζε πραγματικά γύρισα. Αυτο που αντίκρισα;;; Αυτόν με την αρχηγό των πιο εύκολων κοριτσιών του σχολείου που ντύνονται σαν να φοράνε μόνο τα εσώρουχα τους. Να πω την αλήθεια δεν με πείραξε καθολου αντιθέτως χάρηκα και χαμογέλασα στην κολλητή μου, χαρούμενη που πήρε αυτο που άξιζε. Γιατί και αυτος ίδιος ηταν.... Για πέταμα. Μου χαμογελάει κι εκείνη καταλαβενοντας τις σκέψεις μου. Τι να κάνουμε έπρεπε να καταλάβω πως κάποια σαν κι εμένα δεν του άρμοζε... Τι να πεις... Εγώ ήμουνα πρώτης κλάσης σε ολα μου ενω αυτος εκτός απο την εμφάνιση κατα τα αλλα ηταν της τελευταίας. Ας του μείνω αποθιμενο, τι να κάνουμε περνούμε ότι αξιζουμε. ΚΑΝΟΝΑΣ!!!
End of flashback
Φτάνω στο σπίτι μου και πέφτω για ύπνο εξαντλημένη απο αυτη τη κουραστική ημερα.