♎ Yaz Akşamı ♎

♎ Bölüm 1 ♎

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem bu yüzden olan veya oluşacak olan sorunlar için şimdiden kusura bakmayın ve bunları bana bildirirseniz sevinirim...Şimdiden teşekkürler

Medyada : Edgart

Oturmuş önümdeki limonatanın pipetiyle oynuyor bir yandansa bu kararı nasıl açıklamam gerektiğini düşünüyordum.Hayatım boyunca sanırım ilk defa böyle önemli bir karara varmam gerekiyordu çünkü genelde bu işi benim yerime ailem yapardı.Onlar küçüklüğümden beri hep benim için iyi olana karar vermeye çalışmışlardı bense sadece onları onaylamakla yetinmiştim ama şimdi durum çok farklıydı.Hayatımın bu noktasında karar vermek tamamen bana düşüyordu.Sıkıntıyla derin bir iç çektim.

"Kim üzmüş bakalım benim sevgilimi?" duyduğum sesle bütün düşüncelerimden sıyrılıp yüzüme mutlu bir ifade yerleştirdim.

"Beyefendi bu saate kadar nerelerdeydiniz bakalım?" hafif kızgınlıkla söylediğim bu cümleyle birlikte suratında muzip bir sırıtış meydana geldi.

"Bir düşüneyim...Imm...sanırım çok güzel bir kız için süsleniyordum."

"Hmm...demek çok güzel..." benim suratımdaki gülümseme iyice büyürken konuşmaya devam etti.

"Feci derecede." artık onun bu sözlerine alışmıştım.

"Edgart?"

"Owww bir sorun var.Sevgilim neler oluyor?"

"Bir şey olduğu yok sadece..." ahh devamını getiremiyicektim.

"Almina sen sorun olmadıkça bana adımla seslenmezsin." beni bu kadar iyi tanımak zorunda mısın...

"Aslında bir sorun var ve ben ne yapıcam bilmiyorum...Yanlış kararlar almak istemiyorum." sesim sonlara doğru kısılmıştı. Elimde Edgart'ın sıcak ellerini hissedince kafamı kaldırıp ona baktım.

"Güzelim birlikte karar veririz olmaz mı?"

"Olur tabi."

"Peki sorun ne?" derin derin nefes alıp konuşmaya başladım.

"Sorun ailem aralarında benim bilmediğim bir konu var ve..." devamını getiremeden göz yaşlarına boğulmaya başladım.Edgart oturduğu yerden kalkıp hemen yanıma gelip bana sarıldı.

"Güzelim aralarını düzelteceklerdir."

"Sanırım ayrılacaklar Edgart...onları konuşurken duydum annem Türkiye ye döneceğini ve bir süre ayrı kalsalar iyi olacağını söyledi." boğazımdan bir hıçkırık kaçarken Edgart'a daha sıkı sarıldım.

"Belki yanlış anlamışsındır...Konu belki çok daha farklıdır."

"Edgart peki ben ne yapmalıyım babamı ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun."

"Biliyorum güzelim ama sencede annenin bu süreçte sana ihtiyacı yok mu?"

"Sanırım haklısın ama ya biz?"

"Hey! Bana bak küçük hanım sen beni başından atmaya mı çalışıyorsun?" Edgart'ın bu şakacı tavrına karşı sadece dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.