Hatırlatma:
Sebastiana döndüm.o da sesi duymuştu.Ön bahçeye doğru ilerlemeye başladım.
-Merhaba?
inlti duyduğum yöne ilerlerken yerde kanlar içinde yatan kişiyi görünce en son çığlığımı duydum.Ve karanlık...
_______________________________________________________________
gözlerimi açtığımda başımda bir çift göz duruyordu.
-Sebastian?
bu sefer gözlerim ışığa daha çabuk alıştı.
*Biraz daha bayılmaya devam edersen travma falan geçiriceksin...
*ah,harika!senden kurtulurum diye düşünüyordum.
*ben senin iç sesinim gerizekalı....Benden nasıl kurtulmayı planlıyorsun?!
*Bana gerizekalı falan deme!
Sebastian bana gülümseyerek bakıyordu.
-Günaydın güzellik!
*Sana güzellik mi dedi bu?
*Büyük ihtimalle... hey baksana kulaklarımda problem yoktu değil mi?
*Hayır.
Hey,kendi odamdayım...Güzel!Pencereden baktım.Akşam olmuştu ve Sebastian bana günaydın mı diyordu?
-Akşam olmuş sebastian...
-Akşam söylenecek başka bir şey bilmiyorum Alex.
-Ne kadar zamandır uyuyorum?
sesli bir şekilde nefes aldı.
-Yaklaşık 3 saat.
Elimle başımı tuttum.Düştüğümde kafamı fena çarpmıştım sanırım...
-Ah,kesinlikle şuan iğenç gözüküyorumdu----
-Aslında harika gözüküyorsun..Yani..Yani sen her zaman harika gözüküyorsun yani bilirsin işte...
derin bir iç çekişten sonra tekrar konuştu.
-Anladın sen...
kahkaha attım.
-Beni etkilemeye mi çalışıyorsun sen?
-Evet...Evet,çok mu belli?
kaşlarımı kaldırıp ona TABİ Kİ ŞAPŞAL! bakışımı gönderdim.Bakışım başarılı olmuş olacak ki gülümseyip başını yere eğdi.
-İşe yarıyormu?
-Hımm....Belki biraz.
Gülümseyip koluna hafif bir yumruk attım.Yataktan kalktığımda aklıma yerde kanlar içinde yatan çocuk geldi.
-Sebastian bahçede ki çocuk nerede?
Bir süre durakladıktan sonra konuşmaya başladı.
-Hangi çocuktan bahsediyoruz?
-Yerde kanlar içinde yatan çocuk.Tam... Tam olarak kapının önündeydi!
-Bahçede hiç çocuk yoktu Alex.Sen iyi misin?Kafanı çok sert çarpmış olma ihtimalin yüksek.
-Ben..Hayır ben iyiyim.Ama eminim bahçedeki çocuğu görünce bayılmıştım...
-Hayır,sen taşa takılıp düştüğün için bayıldın.
*Birde hayaller mi görmeye başladın şimdi alexandra? ciddi misin?
*Kes sesini.
Daha fazla konuşmanın anlamı olmayacağını düşünüyordum.Nasıl olsa onu ikna edemeyecektim.
-Ben..Ben büyük ihtimalle rüya gördüm.
gülümsedim o da gülümseyince olayın çözüldüğünü anladım.
-Aç mısın?Annem bu akşam gelmez büyük ihtimalle.Son zamanlarda acile gelen hastalar çok arttı.
-Olabilir...
Aşağı indim. Telefonumu alıp mutfağa girdim. Danteyi arayacaktım eğer hayal görmüşsem bile yerde yatan kişi Danteydi ve benim onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyordu.Sonuçta o benim en iyi akadaşımdı değil mi? 2. çalıştan sonra açtı.
-Alo?Alex?
-Hey,Dante benim.Nasılsın?
-İyiyim aslında beni neden aradığını merak ediyorum.Bilirsin ben bir iş üzerinde çalışıyordum...
Sesinin arkasından nefes nefese kalmış bir kadın sesi geliyordu.Olayı anlamam çabuk olmuştu...
-Oh...Dostuum!!! iğrençsin!
bir kahkaha patlattı.
-Konu neydi?
-Ah,evet şey ben sadece iyi olduğundan emin olmak istedim.Bilirsin sen benim en iyi arkadaşımsın ve...
-Hayal göredin Lilith...
*ne dedi o sana az önce?
*Lilith dedi sanırım.
-Pardon?
-Tabi ki iyiyim dedim... hey,iyi misin sen?sesin garip geliyor...
-Evet iyiyim. aslında düşündüm de yarın kafede buluşmaya ne dersin?sana anlatacaklarım çok garip gelecek...
-Pekala.Seni seviyorum biliyorsun değil mi?
-Evet.Sağol...
yüzümde ister istemez bir gülümseme olmuştu.Mc Donalds'ı aradım.Menüleri isteyip kapattım.5 dakika kadar sonra kapı çaldı.
-Geldiim.
mutfak tezgahından inip kapıya gittim.açtığımda kapıda siyah saçlı,yeşil gözlü yaklaşık 1.78 boyunda oldukça yakışıklı-Bilirsiniz,oldukça...- bir adam duruyordu yanında çantası falanda yoktu.
-Merhaba?
-Lilith?
-Üzgünüm,kim?
-oh,unutmuşsun...
-Afedersiniz ben pek bir şey anlamıyorum.tam olarak neyi unutmuşum?
-Kim olduğunu...
hafifçe gülümsedim.
-Bayım fazla mı içtiniz?Çünkü ben kim olduğumu gayet iyi biliyorum.
-Öyle mi?Kimsin sen?
-Oh...Size hayatımı anlatmamı beklemiyosunuz umarım çünkü bu olmayacak...Ayrıca siz kimsiniz?
-Lucifer.
Başımda belli bir şeyler belirmeye başlamıştı Lucifer adını biliyordum.adam kolumu tutmuştu ve fazla sıkıyordu-Çok fazla acıyordu!-.Bu acımı bir kadın sesi az da olsa dağıttı.
-Yanlış kişi lucifer.O benim korumam altında.
________________________________________________________________
Geri döndüm beybiler artık hergün beraberiz..niahahahahhahaha bu arada justinli fan fiction yazmayı düşünüyorum okur musunuz?yazımlar da harf eksikliği olabilir klavyemde sorun var sorry :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Angel*
FanfictionAlexandra,17 yaşına girdiğinde hayatı değişmeye başladı.Kendi olduğu şeyi kabul edebilir mi?Arkadaşlarından,sevgilisinden ayrılabilir mi? Büyük savaş kaçınılmaz. Belki de bütün sevdiği insanlardan vazgeçmesi gerekecek. Yapar mı? Değişimine karşı koy...