Chapter 28 : Its a Date

9.7K 164 2
                                    

Buti naman hindi tumagal ang sakit ni Brett, naulanan lang siya pero nawala din agad. Buti nga yon eh kahit paano hindi na ko nag aalala. Back to normal na ang lahat, pumapasok na ulit si Brett sa company pero ganon pa rin hindi pa okay ang problema niya pero alam ko magiging okay din ang lahat. Sana lang talaga malagpasan ni Brett yong situation kasi ang hirap din para sa kin na nakikita syang nahihirapan.

Lalo ko pang nararamdaman yong pag mamahal niya para sa kin dahil walang araw na hindi niya naipadadama kong gaano niya ko ka mahal, wala na kong mahihiling pa dahil kahit paano kahit ang dami nyang pinag dadaanan ngayon hindi niya ko nakakalimutan, lagi pa rin syang may oras sa kin kahit na pagod na pagod siya sa trabaho niya. Kaya hindi ko na lang sinasabayan ang init ng ulo niya ako na lang ang nag aadjust sa situation.

Nakaupo ako sa may sofa ngayon hindi naman ako na bobored dito dahil medyo sanay na din ako and beside 4 hours lang naman syang nawawala sa bahay. Ang awkward naman kong lagi ko syang hahanapin.

Nagulat ako ng biglang tumunog ang phone ko kaya dali dali kong sinagot ang tawag.

Brett Calling .....

PHONE CONVERSATION :

"Hello " sabi ko

"Mag ready ka were having a date " Brett

"Huh ?? Anong date ?? " sabi ko

"Sa labas tayo mag didinner ngayon, don't worry papasundo kita okay ?? " Brett

"Pe-pero ?? " sabi ko

"No more Pero okay , see you bye " Brett

END OF PHONE CONVERSATION

Hindi ko alam kong anong gagawin ko dahil bigla bigla na lang syang tumatawag at isa pa anong nakain niya at nag aaya siya ng date ngayon ?? Sabi ko naman sa kanya na wag ng kakain sa labas dahil mas okay pa dito ganon din naman yon eh.

Tumayo na lang ako at nag umpisa ng maglakad papunta sa kwarto ko.

Date daw?? Oh my god.

•••• BRETT POV ••••

Gusto ko maramdaman niya ang bawat oras na kasama ko siya. Gusto ko na kahit ang dami kong problema ngayon makasama ko lang siya masaya na ko at parang okay na ang lahat. Wala na kong hihilingin pa dahil siya ang dahilan kong bakit nagagawa kong ngumiti kahit sa kabila ng lahat kahit na ang dami kong pinag dadaanan makita ko lang siya na ko.

Ganon naman talaga pag alam mong sa kanya ka lang napapangiti dahil sa personality niya. I realize na kahit hindi siya nag mula sa mundo ng mayayaman kahit napaka simple lang niya pag nakikita ko siya kong paano siya mag salita, the wat she express herself , kong paano siya tumawa nawawala lahat ng pagod ko and that's the only way kong bakit hindi ko kayang mawala siya.

Binaba ko yong phone after kong makipag usap kay Grace, alam ko na kahit siya nahihirapan sa sitwasyon namin dahil hanggang ngayon kailangan niya ding itago kong anong meron sa min.

Biglang bumukas ang pinto kaya napalingon ako nasa office kasi ako ngayon. Nagulat ako ng makita ko si Mama.

"Ma ?? " sabi ko

Yong mga tingin niya alam ko may mali at hindi ako pwedeng magkamali dahil tungkol na naman to sa nagawa ko sa BC.

Nakita ko na may hawak syang folder, kong hindi ako nag kakamali mga reports yon ng company.

My Boss is a Millionaire (Completed) Under EditingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon