Barriers of LOVE

Chapter Four: Asar

Janus's POV

Hinatid ko si Andrea, pauwi sa kanila. Ang gago-gago ko kanina. I left her. Sana hindi ko nalang siya inaya, mag-mall. Sa tuwing maaalala ko ang nangyari kanina, naguiguilty ako. Sana hindi ko nalang siya iniwan. Ang gago ko lang. Napahampas ako ng mahina sa manibela, dahil sa pagkaka-alala ko nung nangyari kanina. Tinignan ko siya. Natutulog siya. Long eyelashes, long nose, kissable pinkish lips, PERFECT. Siya ang unang nagpatibok ng puso ko. Hindi ko alam, pero im inlove with her. Mahal ko siya, kahit hindi ko pa siya nakilala ng matagal. Its like love at first sight.

"Hmmm." nagising ata siya. Malapit na rin naman kami sa kanila.

Biglang nagring ang phone ko. May tumatawag.

I answered it.

"Hello?"
[Hi Babe! Im going back there! I missed you so much!"]
Si Kelly. Kelly Parker. Anak ng business partner ng daddy ko. And yes, Babe ang tawag niya sa akin sinabihan ko na siyang wag akong tatawagin ng ganun kasi hindi naman naging kami. Pero nagpumilit siya , wala na akong nagawa.

"Okay." walang ganang sagot ko.

[Aren't you happy?! Im coming back! Isnt it great?] masayang sabi niya. Tss. Brat.

Hindi ako makasagot. I dont know. Its just that. Ugggh >.< Nevermind.

[Babe? Are you still there?]

"Uhh. Ye-yes, its great knowing youre coming back here. Im gonna hang up Kelly. Bye." I lied. Tss.

I ended the call.

Nandito na kami. Tinignan ko si Andrea. Nakatitig siya sa akin, na parang may gustong itanong. Namamaga ang mata niya, dahil sa kakaiyak niya kanina. I know that was my fault.

"Sino yun?" tanong niya habang nasa loob pa kami ng sasakyan ko.

"Ahh. Hmm. Its Kelly Parker. The daughter of the business partner of my Dad. Just forget her, she's just no-nobody." I answered her. Nakita ko namang kumunot ang noo niya. Damn, it turns me on!

"Ah. Okay. You said so." akala ko magtatanong pa siya, I sighed in relief. Bumaba na ako at pinagbuksan siya. Sa kanya lang ako ganito. Just so you know.

"Salamat." sabi niya sa akin.

"Thank you for everything. Thanks because your always here for me. Thank you Janus." hi-nug niya ako O.O
para akong nastatwa sa kinatatayuan ko. Hindi ako makapaniwalang niyakap niya ako. I hugged her back.

"You dont have to say thank you. Because having you in my life is the best gift that ever gave to me." sabi ko habang nakayakap pa rin sa kanya.

Natigilan ako sa sinabi ko. Bigla siyang kumalas sa pagkakayakap sa akin.

"What do you mean?" she asked.

Bahala na si Batman. Maglalakas loob akong sabihin sa kanya ang nararamdaman ko.

"You just heard it right? Youre important for me, youre not just a star but my whole damn galaxy. Mahal na kita Andrea. I know ang bilis nga. Naniniwala na nga ako sa love at first sight. Kapag kasama kita I feel complete, and I love the feeling when youre here with me. You dont need to love me back, what matter is I love you." natulala siya sa sinabi ko. After how many seconds, nagsalita din siya.

"You sure? Ayokong nagpapaloko, ayokong masaktan, ayokong---"  hindi ko siya pinatapos.

"One more word. And ill kiss you." I smirk. Napatikom siya ng bibig.

Nakita kong may kinuha siya sa bulsa niya, cellphone. At may kung ano-anong tinatype, habang nakatikom pa rin ang kanyang bibig. Pinaharap niya sa akin ang tinatype niya.

MAY SASABIHIN PA AKO EH!

Yun ang nabasa ko.

I just nodded. And smiled. Cute.

"Seryoso?" napangiti ako sa sinabi niya.

"Im dead serious Andrea." I smirk .

"Ligawan mo muna ako." she smiled.

"Well, for my queen walang problema dyan. Kahit hindi mo naman yan sabihin yun naman ang una kong gagawin." i chuckled and hugged her again. I am really happy this day. This day was the best day of my life.

"I love you Andrea" and kissed her forehead.

"Liligawan mo pa ako." sabi niya na nagpangiti pa lalo sa akin.

---

Andrea's POV

Nawawala lahat ng lungkot at takot ko kapag naaalala ko yung pagconfess sa akin ni Janus. Kaya pala nung the past few days biglang tinamaan ng pagkasweet yung lalaking yun. Hanggang ngayon kinikilig pa rin ako. Pano kaya mangligaw yung lalaking yun.

*Tok*Tok*Tok

Bumangon ako sa pagkakahiga upang buksan ang pintuan. Bumungad sa akin si Yaya Manang. Yaya manang tawag ko sakanya. Noon kasi ang tawag ko sa kanya Yaya at madalas naman ay Manang, sabi niya sa akin na Yaya Manang nalang daw ang itawag ko sa kanya. May katandaan na rin siya. Matagal na kasi siya sa amin, simula nung 3years old palang ako hanggang sa ngayon na 20 na. Kaya napamahal na siya sa amin. Galing siyang probinsya, at dito daw siya nagtrabaho kasi papag-aralin niya ang kaisa-isang anak niya. Propesyonal na nga ngayon eh.

"Bakit po?" magalang na sagot ko. Napangiti naman siya.

"May bisita ka sa labas anak." nakangiti niyang sabi sa akin.

"Sino po siya Yaya Manang?"

"Manliligaw mo daw." sabi ni Yaya Manang.

Ang aga naman manligaw nito.

"Ah, sige po Yaya Manang maliligo po muna ako. Mabilis lang naman po. At bababa na rin po ako."

"Wag ka munang magboyfriend ha. Ke aga pa para diyan." ito talaga si Yaya Manang kahit kailan.

"Manliligaw pa po."

"O sya sige. Maghahanda muna ako ng almusal."

"Sige po Yaya Manang."

*******

Bumaba na ako. At nakita ko si Mama na kausap si Janus. May dala itong lollipop at saka flowers. No wonder lollipop lover siya. Kahit noong mga lumipas na araw kain lang siya ng kain ng lollipop. Nag-aalala na nga ako sa ngipin niyan eh.

"Oh, nandyan ka na pala Anak. Ine-entertain ko lang tong bisita mo. Halika ka na." si Mama ang saya-saya.Parang siya ang nililigawan. Haha.

Sinalubong ako ni Mommy at bumulong.

"I like him for you anak."

And with that, nagpatuloy na siya sa paglalakad papuntang kitchen.

Umupo na ako sa pang-isahang upuan.

"Ahm. Andrea. Flowers and lollipops." lahad niya sa akin ng mga yun.

"Lollipops talaga huh. Anyway, ang aga mo yata?" kinuha ko ang mga pinambigay niya. Ang sweet. Aweee  (*^0^*)

"Actually.. Ahmm. Ahh." i chuckled. Mukhang nininerbyos nga siya.

"What?"

"Im nervous. Lalo pa't ang mama mo ang sumalubong sa akin." Tumawa lang ako ng tumawa. Kalalaking tao, but I cant blame him anyway. Kung ako nga naman ang nasa posisyon niya ngayon.

"Okay. Now I know."

---

Nagpaalam na siya sa akin pagkatapos naming mag- usap. Iniinis ko lang naman siya. Hindi naman siya makapalag siyempre.

"You'll pay for this Andrea." nakangiti niyang sabi sa akin ng pumasok na siya sa kotse niya.

Tinignan ko lang ang pag-andar niya, hanggang sa mawala na ito sa paningin ko.

Ang sarap niya talagang asarin.

~~~~~

A/N: Enjoy!