Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016

Afl. 1.5 ''Smoor''

Wolfs pov

Fleur is in slaap gevallen in het vliegtuig. We zijn bijna in Brazilië. Meerdere keren heb ik op het punt gestaan om Eva te bellen, maar dan zou ik uit moeten leggen waar ik ben en waarom. Daar zit ik, maar ik denk ook zij, niet op te wachten. Ze komt er vanzelf wel achter waar we zijn. Als ze er al achter komt. Ik heb het gevoel dat dat niet lang meer kan duren. Na een kwartiertje moeten we onze gordels vastmaken voor de landing. Ik maak Fleur's gordel los terwijl ze nog steeds ligt te slapen. Ze zal haar slaap wel hard nodig hebben, na alles wat er is gebeurd in de gevangenis.

'Fleur, wakker worden. We zijn er,' maak ik haar zachtjes wakker als we eenmaal geland zijn. Het liefste zou ik haar nog even laten slapen, maar ik weet dat dat gewoon niet kan. Zometeen als we in onze staan-caravan zijn kan Fleur weer in alle rust slapen. Dat heeft ze verdiend. Waarschijnlijk blijven we hier nog wel even en voorlopig is het nog zomer en dus mooi weer. Zo kunnen we voorlopig doen wat we zelf willen, zonder ons druk te maken over wat er in Maastricht gebeurd. Alleen blijf ik me op de één of andere manier wel zorgen maken om Eva...