Ilang taon ko na syang gusto. Yung tipong tinitignan ko lang siya mula sa malayo. Nakilala ko siya sa school namen, pero four years ang tanda nya saken. Alam kong kilala niya ko, yung tipong ngitiin lang ba. Pero kahit ganon masaya na ko. At sa bawat ngiti na yon nakukumpleto araw ko. :) Sa katunayan Dancer pa nga sa sa school namen. Tinitilian siya ng lahat, lahat nga ata ng tao sa school namen kilala siya. At syempre isa na ko don...
Kaya nga nagulat nalang ako nung isang araw na nagkasalubong kame..
Kurt: Althea? :)
Althea: Po kuya?
*dub-dub*
K: Manonood kaba sa contest next?
A: Ah. Opo. Baket?
K: Wala naman. Sige. Hintayin kita ah?
A: Osige po :) *atsaka kahit di mo sabihin pupunta ko no. Ako pa. Crush kaya kita. Kung alam mo lang.*
Oh myyy gashhh! :"> May gusto na rin kaya gya saken? Sana naman oo.
Ewan ko ba simula nung araw na yon lagi na kame nagkakatext. Kase naman meron talaga kong number nya noon pa man at tinext nya ko. Oo tama kayo ng dinig SIYA nga ang nagtext saken. Nakuha daw niya kase number ko sa kapatid nya. Hahaha. Kase naman po barkada ko kapatid nya. Paano nangyare? Ewan ko den basta ang alam ko hindi ko siya kinaibigan para mapalapit sa kuya niya. Kase nalamam ko lang na magkapatid sila nung nakita kong magkasama sila at don ko lang narealize na magkamuka sila. Hahaha. So ayun ng maging sa personal super close pa din kame.
[Contest Day]
Sa pinakaharap ako pumwesto syempre para makita ko ng maige muka nya :)
Kaya ayun mismong paglabas palang niya. Rinig na rinig ang hiyawan ng mga tao. At nangunguna na ko don. Papalapit sya ng papalapit. At ramdam ko na saken sya nakatingen. Rinig na rinig ko tibok ng puso ko. Mas malakas pa sa hiyawan ng lahat ng tao dito.
Narinig kong nagsimula nang tumugtog yung sasayawi niya at lalong lumakas ang hiyawan ng mga tao.
Nang magsimula na syang sumayaw nakatitig pa rin sya sa mata ko at sa sobrang kilig gusto ki ng magwala. Dahil hanggang sa matapos ang sayaw nya sakin pa rin sya nakatingin .
Pagkatapos nyang sumayaw may lumapit agad sa kanya para interviehin siya.
"Woah. Grabe kahit kailan talaga wala pa ding kupas sumayaw si Mr. Alvarez. Pero napansin ng lahat na parang sa isang tao ka lang nakatitig. At nqpqg alaman din namen na Althea pangalan niya. Sino ba sya? Kayo na ba?"
Ohh emmm geee. Hindi ko alqm magiging reaksyin ko lahat na sila nakatingin sajen para kong natatae sa kilig! Pero kaylqngan kong tumakas dito kundi di ko alm mangyayare. ANONG GAGAWIN KO?!
Alam ko na.
A: Asa naman. Di ko gusto yan no¡
sabay walk out.
Grabe di ko alam kung panong tatakas don.
Buti nalang.
Kaya umupo muna ko sa may likod ng gym para di nya ko makita.
Maya maya..
Rina: Lei andyan na sya tulog tulugan ka.
Hanla pano na too??? *Yuko*
narandaman kong papalapit na siya.
K: Asa pala huh? De hindi mo lang ako gusto! Pake ko sayo?
Ano daw?? Parang paulit ulit na nag paplay sa utak ko yung sinabi nya. Hindi ko akalaing sasabihin niya sakin to. Saka bakit va siya nagagalet.
Ang saket grabe. Di ko namalayan na unti unti na palang tumutulo luha ko.
Tumayo ako. Saka lumakad paalis.
Hindi pa man ako nakakalayo. Naramdaman ko nang hinawakan nya ko sa braso. Pinilit kong tanggalin pero ayaw nyang bitawan. Narinig ko nalang siyang nagsalita.
K: San ka pupunta?
A: Wala ka ngang pake diba.
K: Sumagot ka nga ng maaayos!
A: BAKET? SINO BA BA? NANAY BA KITA HA? WALA KA NGANG PAKE SAKEN DIBA? WALA KA NAMAN SAKEN EE. SINO BA KO SAYO? WALA DIBA? SO PLEASE LANG TAMA NA. STOP ACTING LIKE YOU CARE! CAUSE IT DAMN HURTS! ANG SAKIT NA ! TAMA NA. PWEDE BA!!
K: PWEDE BA ALTHEA! GROW UP! STOP ACTING LIKE A SPOILED BRAT !
A: So. Ako pa ngayon? Hanep pala!
K: Hanep talaga! Kung bat ba kase ang manhid. mo e!
A: Ako pang manhid? Ano ka pa kaya?
K: Kung hindi ka manhid. Bakit simpleng gusto kita hindi mo maintindihan?
A: Kung hindi ka rin manhid. Bakot di mo rin maramdaman na mahal kita?! Tanga ka ba! Saka anong gusto mo k--
A/K: Gusto mo ko?!
0.0
Omg. Totoo ba to? Kase kung nananaginip ako pwede bang kahit ngayon lang wag na ko magising.
Dahan dahan siyang lumapit sakin at hinawakan kamay ko.
Nanginginig na ko at naramdaman ko nalang na wala nang humpay ang pag agos ng luha ko. Pero ngayon iba na to. Hindi dahil sa sakit na naramdaman ko kaniba kundi dahil sa saya.
K: Tama ba yung rinig ko? :)
nakangiti niyang tanong sakin habang pinupunasan ang mga luha kong nag uunahan sa pag patak.
Unti unti niyang pinunasan abg luha ko gamit ang isa niyang kamay habang yung isa naman ay hindi bumibitaw sa hawak niya sakin.
Wala akong nagawa kundi tumango nalang at ngumiti.
Agad naman niya kong niyakap.
"Mahal rin kita Althea. Matagal na. Una pa lang kitang nakita. Kaya nung nalaman kong may number ka dun sa kapatid ko agad kong kinuha. Nung una nga e nagulat pa ko bat may number ka niya pero pinaliwamag namab niya na mag kabarkada daw kayo. :) Pasensya na ngayon ko lang nasabi. Kung di pa mangyayare to baka tuluyan ko nang di nasabi sayo. Pasensya na kung wala akong lakas ng loob noon para aminin sayo. Pro laking pasasalamat ko ngayon na ganun din pala nararamdaman mo saken. Mahal na mahal kita Althea."
"Ang dami mong satsat. Hahahaha. Mahal din kita :)"
Ngumiti lang siya at lalo pa kong niyakap ng mahigpit.
Hindi ko inakala na mangyaari tong araw na dati e pinapangarap ko lang. Na yung dating lalaking tinitignan ko lang sa malayuan ey mahal pala ko. All this time akala ko one sided love lang ito. Pero di ko naman alam na nun pa man pala e mahal na rin niya ko. Siguro nga ito na ang wakas ng storyang ito. Pero para samin ito palang ang simula.
Mahal kita Kurt. <3
