Cnotka

5

* jeszcze tego samego dnia.

Brad:

Rozmowa telefoniczna.

- Cześć Miami. Spotkamy się za 10 minut w parku?- spytałem.

- Nie moge- usłyszałem. Wkurwiłem się ani cześć, ani pocałuj w dupe , poprostu NIC.

- Nie możesz bo? - spytałem.

- Za 10 minut przyjeżdża po mnie Val i jedziemy do centrum -

- Będe u ciebie za minutę - wyłączyłem telefon i sprintem przebiegłem cztery przecznice.
Wszedłem na werande, gdzie czekała Miami z obrażoną miną.

- Mówiłam ci, że jestem zajęta - powiedziała tonem królowej. Co z niej za dziewczyna? Nawet nie zauważyła, że jestem siny.

- Czy to prawda? - spytałem.

- Brad, mnie z Goylem nic nie łączy, naprawdę - popatrzyła na mnie z miną niewiniątka.

Czyżby?

- Nie o to pytam. Kojarzysz może Emmaline Rodge, skarbie? - spytałem uprzejmie.

- Brad kojarze i znam mnóstwo osób, nie mam teraz czasu... - zaczęła, ale jej przerwałem.

- Jak mogłaś przejechać ją samochodem ? No jak? -

- Po co robisz z tego takie wielkie halo? - spytała marszcząc brwi.

- Bo ta dziewczyna przez ciebie jest częściowo sparaliżowana - darłem się na nią, a sąsiedzi wychylali dzioby z domów, aby dowiedzieć się o co chodzi i rozpowiedzieć to dalej - Wiesz, że ona miała kawał życia przed sobą, a ty to zniszczyłaś tylko dlatego, że nie wygrałaś wyborów?

- Bo to ja powinnam je wygrać - powiedziała dobitnie.

- Jesteś chora - powiedziałem z obrzydzeniem- Zrywam z tobą.

- Tylko ja mam prawo o tym decydować. - powiedziała z zimnym uśmieszkiem.

- Nas już nie ma - odwróciłem się i zszedłem z werandy

- Pożałujesz! - usłyszałem syk Miami.

Amy:

Rozmowa telefoniczna.

- Cześć Em - przywitałam się.

- Cześć Amy, mam nadzieje, że odwiedzisz mnie jutro.-

- Oczywiście. Tylko czy moge przyprowadzić.... kolegę - spytałam i czekałam na odpowiedź Emmy.

- No jasne. - odparła dziewczyna z entuzjazmem.- Kto to?

- Niespodzianka - odparłam bez zastanowienia.

- Już nie moge się doczekać Amy, do jutra - pożegnała się ze mną.

- Ja też. Pa - powiedziałam i rozłączyłam się.