Karsimda onu görünce çok sasirmistim. Böyle olmasi aklimin ucundan gecmezdi. Daha 2 gün önce tesadüfen karsilasmistik ve simdiki yine mi tesadüftü?
Evet bildiniz Harry karşimda oturuyordu. Beni gorunce o da şasirmişti, ikimizinde yüz ifadesinin aynı olduğuna eminim. Ben yavaşca ilerleyerek karsisinda durdum ve o da ayağa kalkarak benimle selamlaştıktan sonra oturmamı söyledi bende koltuklardan birine oturdum.
"Seni burda görmek şaşırtıcı ama bir şikayetten dolayı burada olman daha bir şasirtici." derken yarım ağız gülüyordu.
"Evet haklısın ama hakkımı sonuna kadar savunanlardanımdır." dedim ve gülümsedim.
"Pekala olayı dinledim sanırım kamera kayıtlarına bakmak istiyorsun?"
"Aynen öyle, ben asla hırsızlık yapmadım, yapmamda." dedim ciddi bir ifadeyle.
Harry sadece başıyla onayladı ve bilgisara yöneldi, muhtemelen görüntüleri açıyordu ve saniyeler sonra beni yanına çagırdı.
Beraber kayıtlara bakıyorduk ve işte her şey ortadaydı kadın çantama eldiveni atıp dışarıya yönelmişti ve muhtemelen suan avm'den cikmistir. O kadini bulup bunun hesabini sormak istiyorum elbiseyi benim almam onu derinden etkilemis olmalı. Ahh çok yazik!
"Evet hakliymışsın, dediğin bayan yapmış." bana dönerek konuşmuştu.
"Off o kadını oracıkta yolmalıydım." pişman bir şekilde başımı iki yana salladım.
Harry ise kahkaha atmaya başlamişti hemde çok içten bir sekilde o an anladım ki onun kahkahası karşında hiç kimse gülmeden duramazmış.
"Onu bulup hakkınden geleceğim!" dedim. Harry ise kahkahasını attırmıştı. Bir anda kendimi ona bakarken buldum ve o kahkaha atarken ne kadar guzel göründüğü aklımı çelmeye çalısıyordu. Dayanamayıp bende gülmeye başladım Harry'nin koltuğunun hemen yanindaydım. Bu sefer ben gülerken o bana baktı ve sustu. Farkında olmadan bende susmuştum sanırım benim gülme sebebim oydu ve ben bunun ne anlama geldiğini gece uyumadan önce düşünmem gerektiğini kendime not ettim.
"Hadi seni yemeğe götüreyim ha, ne dersin?" bir anda gelen bu öneriye şaşırmıstım nerden çıktığı hakkında bir fikrim yoktu ve ne demem gerekiyor onu düşünürken aklıma ilk geleni söyleyiverdim.
"Demek yine başına bela açmamı istiyorsun? " gülerek söylemiştim ama bu kadar saçmalığımın ona denk gelmesinin bir sebebi olmalıydı.
"Aslında kendi başını belaya sokuyorsun." dedi umursamaz bir tavırla aynı zamanda dalga geçer gibiydi de. Ama kesinlikle haklıydı sorun çıkarmakta üstüme kimseyi tanımıyorum ama bu günlerde potansiyelimde de bir artış yok değil. Ve bunun sebebinide akşam uyumadan düşünmem gerekenler listesine eklemiştim bile.
"Pekala hadi bugün bizi neler bekliyor bir bakalim." sanırım bu onun sorusunu dolaylı yoldan kabul etme şeklimdi.
~~~~~~~~~
Çok uzun bir aradan sonra herkese merhaba bu kitabimi çok sevsemde diğerlerinden dolayı aksaklık yaptığım için çok üzgünüm fakat yaza kadar yazmayı düsünmüyordum aslında bu bölüm hediye bile sayılabilir. Ama boş olduğum zamanlarda yazacağıma söz veriyorum.
Sizleri seviyorum...
*Bu arada 'Style's Avm'nin adı *
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Troublemaker
FanfictionSen tam bir sorun çıkarıcısın dedi yeşil gözlerini gözlerime dikerek. Ama aslında konu o olduğunda böyle oluyordu.
