ROBOT's Heart (The Hidden Weeks)

Things change.  But if A HUMAN changes to THING and THING changes to HUMAN, it's DIFFERENT.

   Sabi nila pag ang babae nasasaktan, gumaganda. Nagbabago. Pero hindi lahat ng pagbabago, maganda ang kinakalabasan.

    Ako si SHIN EDUGAWA. Isang Grade 9 student ng Philippine Science and Technology University. 

  Nagsimula ang lahat ng ito sa simpleng pagkagusto ko kay JO-AN SYLVESTER na isa ring estudyante sa PSTU. Isang part-time model, matalino, at isang Cheer Lady. 

  Actually, nagtransfer talaga ko sa school na'to para sa kanya. Mahirap mang makipagsikisikan sa dami ng mga nagkakagusto sa kanya, buo pa rin ang loob kong balang araw, mapapa-sakin din sya. Ako pa. Gwapo ako, maputi at isa sa tinitilian ng mga kababaihan sa dati kong school. Ewan ko lang ngayon.

IT'S JUNE 7, 2030. nang nag-decide akong magtransfer. First Day of School. Sa kasamaang palad, hindi kami magkaklase.

             "KRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINGGGGGGGG!!!!!!!!!!!"

  Nagulat ako dahil biglang nagsilabasan ang mga estudyante mula sa classroom nila sa pagkakarinig ng BELL. Nagmamadali ang lahat. Dahil transferee ako, I dont know what to do so I decided to go together with them. Sa madaling salita, NAKI-TAKBO na din ako.

     Sa pagtakbo ko, bigla kong nakita si SUPER CRUSH. Si Jo-an. Na naka-cheer lady uniform, na sa kabila ng pagpanic ng karamihan sa takot na ma-late, sya, confident na confident lang na naglalakad. 

  Teka, bakit nga ba ko tumatakbo? kinausap ko ang isang estudyante ron, "ahh, Miss??." Nung una hindi nya ko pinansin dahil isa sya sa tumatakbo. KAKAIBA sya. Maputi, Full Bangs, mahaba  ang buhok, MAGANDA SYA. Pero parang may kulang sa kanya. I called her for the second chance pero, in-ignore nya lang ako. She continues going to anywhere.

      Ganon talaga ang tao pag hindi ka kakilala. Talagang hindi ka papansinin.

      Dahil dyan, binigyan ko sya ng nickname . "MS. IGNORER."

      Okay. Ngayong nakita ko nang nakapila ang lahat,  ay pumasok kaagad sa isip kong may FLAG CEREMONY. Sa ibaba, I saw the tag. Malaking tag. Nakalagay sa ibaba ang pangalan ng seksyon ko. Ibig sabihin, doon ako dapat na pumila. 

     Naka-pila na ko. Lilingat-lingat, then I saw Ms. Ignorer. Tinatapik-tapik at bina-batuk-batukan sya ng katabi nya. MGA KATABI NYA. Hindi ko naman masabing naghaharutan sila dahil tahimik lang si Ms. ignorer at parang nasasaktan na. Magulo sa isip ko yon dahil hindi gusto ni Ms. Ignorer ang ginagawa ng katabi nya. IS IT A BULLY?

        Flag Ceremony starts. At nakita kong tumigil na sa pananakit ang mga katabi ni Ms. ignorer.

Awsome. Dahil si Ms. Jo-an Sylvester ang mag-li-lead ng prayer. Syempre, kinikilig ang peg ko. Para syang kagalang-galang talaga. Nasa- harapan ko sya. Parang WORLD'S STOPPED that time. Naka-tulala akong nahuhumaling na ewan. Bigla kong ibinaling sa iba ang tingin ko dahil nahuli nya kong naka-tingin sa kanya. Lalu kong nakita ang kagandahan nya. Kahit hindi sya naka-ngiti.

IT'S 4:00 PM

   Uwian na, UMULAN pa. Wala manlang kumausap sakin buong period exepts sa teachers while discussing.

       Habang nandun ako sa locker ko nag-iiwan ng gamit, habang ang iba ay busy sa pagdadaldalan at pagku-kwentuhan sa mga nangyari sa first day of school nila, habang ang ilan ay nagkaka-mustahan at ang iba naman ay pauwi na... Nakita ko si Ms. Ignorer. PINALILIBUTAN NG MGA LALAKI.