Nandito na naman ako. Nagmumuni-muni, nag-iisip at naghihintay. Naghihintay na dumating ang sign na hinihingi ko.
Ilang taon na rin kitang gusto. Transferee ka sa school namin at dahil malakas ang hatak ng transferees sa amin, ayun, instant celebrity.
Tahimik ka lang. The common mysterious effect. Minsan lang magsalita, tipong one-word-man. Gwapo ka, oo na. Kung may kamukha man siyang korean, siguro si Kim Taehyung.
Sikat ka rin kasi may banda ka at ikaw yung bassist nila. Ang cool mo lang tignan kapag hawak mo yung black bass mo at kung minsan kumakanta ka din. 'Yung boses mo, jsq nakakabuntis. Patawarin, huehue.
Maraming naghahabol sa'yo. Pati mga kaibigan ko, parang asong maamo kapag nandyan ka, pero kapag wala naman, tahol ng tahol.
Dati, naiinis pa ako sa kanila dahil puro nalang ikaw yung bukambibig nila. Paulit-ulit, parang sirang plaka, ang sakit sa pandinig.
Pero dahil din sa kanila, nagkagusto ako sa'yo. Siguro dahil sa mga naririnig ko tungkol sa'yo. Ang talino niya raw kasi, tapos ang cool niya pa. Responsable pa raw siya lalo na sa lola niya kaya hindi pa naggi-girlfriend.
At wala ni isa sa mga signs ang nangyari. Hiningi ko na habang nasa train ako, uulan pagkatapos kong magbilang ng ten seconds. Pero sa halip na umulan, uminit lalo.
Sabi ko pa sa sarili ko, titigilan na kita kapag hindi pa nangyari yung last sign ko. Tatawag ka sa akin ng madaling araw. Imposible, 'di ba? Pero umaasa pa rin ako.
Pagdating ng saktong 12 midnight, nagring yung phone ko. Sabi ko sa sarili ko, baka ikaw na 'to. Excited akong tinignan kung sino yun at lahat ng expectations ko? Nawala. Yung kaibigan ko lang pala. Nagtatanong kung gising pa ba ako.
"Hindi. Tulog na ako. Nagi-sleep-talk lang ako. K bye."
Yan 'yung naisagot ko dahil sa hindi ko alam, pang-ilang beses na, umasa na naman ako. At tulad ng bilang ng pag-asa ko, nabigo na naman ako.
Isang araw sa school, meron kayong performance at kakanta kayo ng 3 kanta. At ako, bilang umaasa, naghingi na naman ng sign. Dito na ako nangakong talaga. Kapag hindi pa nangyari ito, susuko na ako. You need to sing a song and dedicate it to me. Alam kong napakaimposible dahil hindi naman nila ako kilala. Pero heto ako, umaasa na naman.
Pumwesto ako dun sa sulok sa pinakalikod. Ayoko sa harap. Baka bigla akong mapaakyat sa stage. At mag-isa lang ako dito sa sulok. Kaya pwede kang titigan hanggang sa malusaw ka. Hehe.
Hindi ko alam bakit sa'yo pa ako nahulog, dati naman crush lang eh. Ewan ko kung anong nangyari. Nagsimula na kayong tumugtog. Una niyong kinanta yung 'Superheroes' ng The Script. Hindi ko alam kung naka-relate ako o ano. Kasi sabi sa lyrics 'When you've been fighting for it all your life' Pinaglalaban ko ba siya? Pwedeng oo, pwedeng hindi.
Dahil malakas ang impact niyo, nagsigawan na naman ang mga estudyante, habang ako, tahimik na nagdadasal na sana mangyari yung hinihingi kong sign. Kapag hindi mangyayari, susuko na ako. Hah. Sinong niloko ko? Sarili ko? Alam kong kahit hindi mangyari 'to, itutuloy ko pa rin 'to. Bakit? 'Coz I'm willing to wait forever.
Sa pangalawa, kinanta niyo yung 'The Man Who Can't Be Moved' by The Script ulit at yung vocalist niyo, tumingin sa iyo. Bakit? Hindi ka pa rin ba nakakapag-move on sa babaeng sumira ng buhay mo? Sa tingin ko wala na akong pag-asa. You're still looking back and I think I'm not the one who can mend your broken heart.
Natapos yung kanta, pinakinggan ko lang nang buo yung kanta. Kahit meron pa kayong isang aawitin, tumayo na ako at aalis na sana nang marinig ko ang boses mo. Mas nagmadali ako at hindi ko alam kung bakit.
"This is for the girl who caught my heart. Sa nag-iisang babaeng nasa sulok mula pa kanina. Don't you dare walk out. This song is for you." Sabi mo. Nagtinginan naman ang mga estudyante sa likod at nakita nila ako. Ako na nakatayo at handa ng lumabas pero pinigilan mo. Napatulala ako. Ito na ba?
Ikaw pa ang kakanta, kaya nanahimik ang mga estudyante. Ngayon lang namin maririnig yung boses mo dahil madalas ay sumasabay ka lang habang tumutugtog kayo, at nagulat ako dahil nakapagsalita ka ng apat na sentences.
'1, 2. 1, 2, 3, 4.' Nagsisimula na ba? Ito na ba ang hinihintay ko? O aasa na naman ako?
'Give me more loving that I never had
make it all better when I'm feeling sad
tell me that I'm special even when I know I'm not.'
You had a girlfriend before yet she chose the wrong decision, and that is she cheated on you.
'Make me feel good when it hurts so bad
Barely gettin' mad, I'm so glad I found you
I love being around you'
'You make it easy
As easy as 1,2,1,2,3,4
There's only 1 thing, 2 do, 3 words, 4 you
I love you.'
Tinapos niyo ang kanta at himalang tahimik pa rin ang mga estudyante. Pangit ba ang boses mo? Hindi naman, ah. Mas maganda pa ang boses mo sa vocalist niyo. Aalis na sana ako, pinakinggan lang kita talaga. Atsaka, malay ko ba kung sa akin talaga yun diba?
"I said don't you dare walk out, Anya Hernandez."
O, 'di ba? Anya daw eh. Hindi naman-- teka! Anya Hernandez daw. A.. ako yun ah. Unti-unti akong humarap at nakita kitang matamang nakatingin sa akin.
"I gathered all the courage I need just to say this to you. I know I scare you because you don't know that I love you. You first caught my attention when you were in the gym and playing basketball. Don't you know that you amused me that time? You're the only girl playing there and your opponents are my teammates yet you defeated them."
"At first, I thought you were just making a scene so you can catch my attention, a little bit arrogant, right? But I realized that one of my teammate is your brother and you just have a bet."
"Maybe this sounds gay but the first time I saw you, I felt butterflies. I got interested with you. And know what? I started stalking you. I even know your favorite color."
"Uhh, and I know that you hated me at first because your friends are always talking about me and you, being a boyish, got irritated."
"Anya, I know you don't know me too well but I'll be brave to ask you this."
"Anya Hernandez, can I court you?"
At sumabog na ang mga estudyante. Sino ba namang mag-aakala na magkakagusto ang isang gwapo sa isang boyish na katulad ko.
You courted me. You gave me the things I don't really like because you said you want me to start a new chapter with you.
Niligawan mo ang mga magulang ko, mga kamag-anak ko at ang lahat ng konektado sa akin. Dahilan mo? Gusto mong walang humadlang kapag ikakasal na tayo. Ang korni mo, in fairness.
Akala ko hanggang imagination nalang ako. You proved to me that I don't need a sign just to have you. Love will connect the both of us.
"Are you willing to be my better half?"
"Yes."
And that's how we live. We love each other and no signs can separate us. Because I am here and you are mine.
-fin-
