Ahbabın yoksa
"Rahatsızlık"san
Ağla istenmiyorsan
Böylesine yalnızken
Öldürme kendini
Tam da böyle doğmuşken
Nasıl mutluysan öyle yaşa
Sırf canları istiyor diye
Kimse için değiştirme ruhunu
Köle etme huzurunu
Korkma çık sokağa
Topla eşyalarını, ayrıl
Bırak çadırlar olsun evin
Sokak olsun ufku
Bütün hayallerinin
Böylesine yalnızken
Hiçbir tuz çorbanı tatlandırmaz
Şizofren ol bir parça
Arkadaş yoğur hiçliklerden
Bırak senin de hayatın olsun
Diğerleri gibi
Böylesine yalnızken
Denese de uzun uzun
Sevemediyse kimse seni
Karartma enseyi
İnzivalara sarıl
Tuttur tatsız tutsuz
Bir özgürlük türküsünü
Böylesine yalnızken
Yalnızlığın bayrağını
Bir gurur gibi salla
Nazi kampında kalan
Son canlı Yahudi'nin
Nesli tükenip gitmiş
Son kaplanın neşesiyle
Fırtınada dik kalmış
Son ağaç gibi
Parmaklıksız duvarlar
Çevreni sararlar
Böylesine yalnızken
Ölüm bile yokluk kokar
Umut başını alır kaçar
Böylesine yalnızken
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçme Şiirler
PuisiSözcüklerin ciğerini bilen ve onları sırtlarında anlam küfeleriyle ahengin ipinde cambaz eden ustaların önünde saygıyla eğilen bir çalakalemin karalamaları. Yeni milenyumun ilk on altı yılından önce yazılmış dizeler.
