Ξυπναω απο τον σπαστικό ηχο του κινητου της Αλισον. Ειλικρινα αν θελει να βαζει ξυπνητήρι αυτη καθε μερα θα πρεπει να βαζει ενα πιο ωραιο τραγούδι. Για να μην της βαλω κανενα trap πρωινιατικα και αρχιζει να κλαιει. Ποιος ανθρωπος στον κοσμο βαζει για ξυπνητήρι το skinny love; Αυτο το τραγουδι σε κοιμίζει, δεν σε ξυπναει. Ειναι πολυ ωραιο τραγουδι αλλα το ακουω οταν θελω να κοιμηθώ. Ελεος πια αυτη η Αλισον.
"Κλειστοο!!!"
"Ναι, τωρα, συγγνώμη." , μουρμουριζει.
Σκεπαζομαι με το πάπλωμα μέχρι το κεφάλι για να αποφύγω καθε πρωινή συζήτηση μαζι της.
"Παω στο μπανιο τα λέμε μετά τα μαθήματα."
"Ναι,ναι, αντε γεια...", πραγματικά είμαι τόσο κουρασμένη.
Μόλις κλείνει την πορτα πίσω της σηκωνομαι απο το κρεβατι γρήγορα. Πηγαίνω αμέσως στο μπανιο και κάνω ένα βιαστικο ντουζ. Ντυνομαι με απλά ρούχα και κατευθύνομαι προς την πρώτη ταξη μου.
Μόλις μπαίνω στην αίθουσα βλέπω λιγοστά παιδιά να κάθονται στις θέσεις τους. Αντικριζω ένα κορίτσι στο πρώτο θρανίο με ίσια κάστανα μαλλια και πράσινα μάτια. Εχει κανει πράσινες ανταύγειες, κάτι που της πάει πάρα πολύ. Τα χέρια της έχουν 5-6 τατουαζ το καθένα και φοράει μαύρο τζιν και μια μπλούζα που γράφει: Alone in a world full of people. Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά κάθομαι δίπλα της. Εκεινη με κοιταει για λίγο και μου δίνει ένα μεγάλο χαμόγελο σαν να μου λέει ότι με εγκρίνει γαι να κατσω δίπλα της.
"Γειαα, με λένε Βάιολετ, εσενα;" Μου λέει και μου χαμογελάει γλυκά.
"Είμαι η Τζεμα." Της λέω και της δινω ενα εξίσου μεγάλο χαμόγελο.
"Λοιπόν Τζεμα Χάρηκα πολύ."
Μέχρι ο καθηγητής να μπει στη αίθουσα εγώ και η Βάιολετ συζητάμε για διάφορα θέματα και εκπλήσσομαι όταν διαπιστώνω πως έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα.
Το μάθημα περνάει πολύ γρήγορα που δεν το κατάλαβα πότε έφτασα στο διάδρομο για να πάω στην επόμενη ταξη μου. Οι υπόλοιπες ώρες είναι πολύ βαρετές γιατί δεν έχω καμία Βάιολετ να κάθεται δίπλα μου. Χαίρομαι όταν την βλεπω στην αίθουσα του τελευταίου μαθήματος και πηγαίνω να κατσω δίπλα της. Εκεινη φαίνεται να χαίρεται επίσης και μου αφήνει περισσότερο χορό για να κάτσω.
"Πως πήγαν τα μαθήματα;" , με ρωτάει.
"Βαρετά, μου ερχόταν να κοιμηθώ..."
