ดวงใจชีค

ตอนที่ 8 ทำไปเพราะรัก ( 1 )

ช่วงเวลาหนึ่งที่ชีวิตต้องจมอยู่กับความสับสนที่กำลังประเดประดังเข้ามา
การที่เราต้องมาสับสนกับการที่จะตัดสินใจอะไรบางอย่างในชีวิต...
ซึ่งเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าหนทางข้างหน้าจะจบด้วยรอยยิ้มหรือรอยน้ำตา....
แต่อย่างไรเราก็ต้องเลือกไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...

ช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าแต่ต่างกับใจของ..
มัสยา..ที่ร้อนรุ่มอยู่ตลอดเวลา....ตั้งแต่วันนั้นที่เขาได้เข้ามาบอกลา
แล้วเดินจากไป....ทิ้งไว้เพียงความห่วงหา,ห่วงใย,และคิดถึง
มัสยากำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความคิดที่ยากจะตัดสินใจ..
เพราะทางเลือกที่ต้องเดินในแต่ละทางย่อมได้ผลที่ไม่ต่างกันคือ...
ไม่มีบทสรุปที่ตายตัวว่า..หากเลือกเดินไปแล้วจะเจอกับอะไรในปลายทาง...
แต่เธอต้องเลือกมัน...

"มัสยา...เธอคิดดีแล้วใช่มั้ย? ที่จะลาออกจากงานตอนนี้,
ทั้งๆที่เธอก็ยังไม่มีงานสำรอง..หรือว่าเธอมีเหตุผลอื่นที่มากกว่าลาพักผ่อน...
เราคุยกันได้นะ "
" มัส...ตัดสินใจแล้วคะ...มัสอยากพักผ่อนสักพัก...ขอบคุณมากนะคะที่ดีกับมัส..
แต่มัสอยากเปิดโอกาสให้กับคนอื่นที่ฝีมือดีกว่ามัสได้เข้ามาทำงานที่นี่บ้าง..
ส่วนมัสตอนนี้สมองไม่เดินคิดงานไม่ค่อยออก...ถึงเวลา restart สมองสักหน่อย.."
"งั้นก็ตามใจนะ...ยังไงที่นี่ยังยินดีต้อนรับแกเสมอนะน้องรัก..
ขอให้โชคดีมีความสุขกับการพักผ่อน..."
"ขอบคุณมากคะ...แล้วเราคงได้เจอกันอีก...สวัสดีคะ"

จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลาสองสัปดาห์แล้วที่มัสยาได้ออกจากงาน...
โดยเธอได้ใช้เวลาที่ผ่านไปกับความคิดของตัวเอง...เพราะเธอยังหาทางออกให้
กับตัวเองไม่ได้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป...เรื่องราวที่เธอได้รับรู้
มันทำให้เธอต้องใช้หัวใจตัดสินไม่ใช่สมอง...

"ตกลงว่าไงมัสยา...คุณจะร่วมเดินทางไปกับเราหรือเปล่า?...
คุณไม่มีเวลาคิดแล้วนะ...เพราะงานนี้เราพลาดไม่ได้..."
" คะ...ฉันจะเดินทางไปกับพวกคุณ...แล้วเจอกันคืนพรุ่งนี้คะ"
หลังจากวางสายจากโทรศัพท์...มัสยาก็ลงมือจัดของเพื่อเตรียมพร้อมในการเดินทางทันที...เพราะภารกิจครั้งนี้ถือว่าเสี่ยงแต่มีสิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ...หัวใจ..
เดิมพันกันด้วยใจ...ไม่ว่าช่วงเวลาต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้น...มัสยา...
เธอคิดแค่ว่าทุกสิ่งทุกย่างที่กำลังจะเริ่มต้นนับจากนี้ล้วนมาจากใจทั้งสิ้น...
ไม่มีใครบังคับและพร้อมจะยอมรับกับผลที่จะเกิดขึ้น...ขอเพียงแค่...
เธอได้ทำในสิ่งที่ใจเรียกร้องและต้องการเพียงแค่นั้น...