Beautiful journey

Beautiful Journey : 28

- 28 -

" Fin(al) "

"ฮันนี่ ใส่นี่ไว้หน่อยสิ ผมว่าคอมันดูโล่งๆไป"พอรถจอดสนิท มือหนายกขึ้นล้วงกระเป๋าเสื้อสูทธตัวสวยแล้วกำบางอย่างขึ้นมา ก่อนจะยื่นสร้อยคอสีเงินพร้อมกับจี้รูปหยดน้ำสีแดงเข้ากับชุดมาให้อีกคนที่นั่งอยู่ตรงเบาะนั่งข้างคนขับ

"อะไรน่ะ นี่มันแพงมั้ย"ฉันว่ามันคือทองคำขาว และตัวจี้นั่นน่าจะเป็นทับทิมนะ แต่ยอมรับว่าสีมันเข้ากับเดรสเกาะอกสีขาวที่ประดับด้วยคริสตัลสีแดงสดนี่ได้ดีเลยล่ะ รสนิยมดีใช่เล่นนี่หน่า

"ไม่หรอก ผมให้เสือพาไปหาซื้อแถวสำเพ็ง มาผมใส่ให้"คนหล่อพูดหน้าตายก่อนจะแกะตะขอสร้อยคอรออีกคน

"หรอ งั้นนายน่าจะเลยไปที่เยาวราชก็ดีนะ เผื่อบางที ใส่ทองแท้ๆมันอาจจะสวยกว่า"ฉันไม่ว่าเปล่าหันหลังให้อีกคน ใส่สร้อยคอให้ ฝรั่งบ้าอะไรรู้จักสำเพ็งด้วย

มือหนาจับสร้อยคล้องลำคอขาวแล้วติดตะขอให้เรียบร้อย กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆลอยแตะจมูกชวนให้หลงใหล เผลอใช้ริมฝีปากจูบประทับที่หลังคอระหงส์อย่างแผ่วเบาอย่างห้ามใจไม่อยู่ ก่อนจะกดจมูกคลอเคลียไปตามแก้มใส สองมือลดลงสวมกอดเอวบางไว้หลวมๆแล้วรั้งขึ้นมานั่งบนตัดของตัวเอง

"เห้ โทมัส นายจะทำอะไรน่ะ นี่มันลานจอดรถนะ"มือเล็กคอยแกะมืออีนคนเป็นพัลวัน หดคอเอียงหน้าหลบสัมผัสวาบหวิว

"ผมจอดที่มันลับตาคนที่สุดแล้วนะ เข้างานกี่โมงน่ะฮันนี่"กระซิบเบาๆที่ข้างหูพลางกระชับวงแขนให้แน่นขึ้นอีก

"สองทุ่ม..ครึ่ง"ฉันตอบ ยอมรับเลยว่าชอบความรู้สึกแบบนี้ มันอบอุ่นดีจังแต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน มันไม่ถูกต้องนะ

"งั้นเราไปสายหน่อยก็ได้มั้งครับ"

"ฉันพึ่งรู้ว่าคนอังกฤษเป็นคนไม่ตรงต่อเวลาซะแล้ว"สองมือเล็กประคองใบหน้าหล่อ มองจ้องนัยน์ตาสีสวย ความอบอุ่นปนเจ้าเล่ห์นิดๆยิ่งชวนให้หลงใหลกว่าที่เป็น ยิ่งรู้จัก ยิ่งหลง ให้ตายเถอะ..."ไว้คืนนี้ฉันไปนอนที่โรงแรมของนายก็ได้นะ"