Chapter sixteen
Hindi ko alam ang gagawin o sasabihin ko. Ang cute nilang dalawa. Magkamukha sila at kulay lang ng buhok ang pagkakaiba. Siguro meron pa pero kung di mo titingnan ng matagal, di mo ito mapapansin.
"i'm sorry sir, tinanong po kc nila kung sino bisita niyo" sabi ni Lyda.
"its ok Lyda, you may go back to your work, ako ng bahala"Russel.
Tumingin sakin ang batang babae, ang cute niya. Di ko na namalayan nakalapit na siya sa akin. I felt a huge hug through my neck and small sob from the girl.
"mommy,your my mom right?"little girl.
Deretso pa rin siya sa pagiyak habang nakayakap sakin. Kahit naguguluhan, tumango ako at gumanti ng yakap sa batang babae.
"hindi ka na aalis di po ba? Di mo na kami iiwan ni Dustin di ba?" baby girl.
Hindi ko alam ang isasagot ko. Naguguluhan ako. Anong isasagot ko sa batang ito na umiiyak sa balikat ko at nakayakap na parang ayaw na akong pakawalan.
"don't worry sweety, di na aalis si mommy. Dito na lang siya sa house natin, together with your twin." Russel.
Ito ang narinig ko upang bumalik ang diwa ko sa kasalukuyan. Napatingin ako kay Russel. Gusto ko magdisagree but he stares me with deathly glares that says 'don't you dare to argue with me or else' . Gosh, kilan ba matatapos ang pananakot ng lalaking to sakin?
"is it true mom?your not gonna work abroad and stay with us for real" baby girl.
All I gonna do was nod to her. Even if I want to say no I dont want to break this angel's heart.
"yehey...... Dad did you hear that? Moms gonna stay with us for real" baby girl.
Bumaling ito ng tingin sa batang lalaki. Nalimutan ko na ito, ang tahimik naman kc nito eh!!.
Umalis sa pagkakayakap ko ang bata at umupo sa lap ko. Tiningnan nito ang kapatid
"kuya didn't you miss mom? Come here kuya we should hug her just like in our dreams" baby girl.
Sa narinig ko, parang may kurot sa puso ko ang sinabi nito. Ang bata pa nila para makaramdam ng pangungulila sa ina.
Lumapit samin yung batang lalaki. Napansin kung teary eyed na ito at halatang pinipigilan nito ang luha.
"mommy" little boy said with a tears run down to his cheek.
Yumakap ito sa amin ni baby girl at saka umiyak din sa balikat ko just like his sister a while ago.
I hug him in my arms and it feels right to hug these two little angels. Its feels like I am their mother. Sino ba kcng ina ang nagiiwan ng kanilang anak.
"ssshhh tahan na"pagpapatahan ko sa baby boy. I don't know their names kaya baby girl and baby boy muna itatawag ko sa kanila.
"mom, kuya, can't breath" sabi ng bata sa pagitan namin ni baby boy.
"kuya, you cried?"baby girl said with the teasing tone.
"no, i didn't" said the boy with a blushing cheek and ears.
"hahaha kuya, the cry baby" sabi ni baby girl at tumakbo papunta sa kinauupuan ng ama at kumalong dito.
Hindi na umimik si baby boy at yumakap na lang ulit sa akin. Umupo ito sa lap ko at ipinagpatuloy ang pagyakap sa leeg ko. Nang makita ito ng batang babae bumaba ito sa pagkakalong ng ama at lumapit sa amin.
"mommy buhat din ako" sabi nito.
Paano ba ito? Kung bubuhatin ko sila pareho baka naman magtanggalan na ang mga buto ko sa katawan.May tumikhim sa harap ko.
