- 26 -
"My Honey"
"ฉันว่านายเหมาะกับเสื้อคอจีนนะ แต่มันไม่ใช่สไตล์ในคอลเล็คชั่นนี้นี่หน่า"ฉันพูดพลางติดกระดุมเสื้อเชิ๊ตให้ ฉันลองเอาเชิ๊ตแบบต่างๆลองใส่ให้อีกคน ความจริงถ้าเกิดมาตัดชุดที่นี่ ไม่ต้องลองแบบเอ็กคลูซีพขนาดนี้ก็ได้ แต่ไหนๆ นายแบบก็ว่างจัด ฉันก็เลยลองมันทุกแบบที่มีไซส์เค้าอยู่ อีกอย่างแค่ใส่ทับๆไปก็ได้ แต่คุณนายแบบก็ให้ความร่วมมือเสียเหลือเกิน เล่นถอดเสื้อเพื่อให้ลองขนาดนี้
ได้เห็นกล้ามท้องและช่วงอกเต็มๆตาก็พาเขินอยู่เหมือนกันนะ
"ฮันนี่น่ารักจัง"คนหล่อก้มหน้าลงกระซิบข้างหูคนตรงหน้า มือเล็กติดกระดุมให้อย่างขมักเขม้น จับชายเสื้อเชิ้ตดึงตึงๆ แล้วหันไปติดกระดุมที่ปลายแขน
"ถ้าใช้ไซส์นี้ ช่วงตัวพอดี แต่เหมือนแขนกับชายเสื้อจะสั้นไปนะ"หันกลับไปที่โต๊ะแล้วจดอะไรยุกยิกลงสมุด ปากเล็กอุบอิบไปตามมือที่ขยับจับดินสอเขียน "รอบอก 94 Cm พอดีแล้ว.... เอว 74 Cm....ก็พอดี ต้นแขน 30.5 Cm อืมมมม เพิ่มความยาวชายเสื้อ 10 Cm แล้วก็แขนอีก 5 Cm"
"ทำไมถึงชอบเย็บผ้าล่ะ"คนตัวสูงเอ่ยถาม
"งืมมม ฉันรู้สึกเพลินที่ได้ทำน่ะ แล้วก็ ฉันอยากให้คนที่ได้ใส่เสื้อผ้าของฉัน ดูดีขึ้นไปอีก ฉันอยู่กับมันได้นานๆ ไม่รู้สึกเบื่อ..."เหมือนตอนที่อยู่กับนาย ไม่มีตอนไหนที่ฉันรู้สึกว่าเบื่อเลยซักครั้ง
แบบนี้หมายความว่ายังไงกันนะ ฉัน...ชอบเค้าเข้าแล้วหรอ ไม่หรอก ก็แค่ได้เพื่อนใหม่ ที่สนิทๆกันเท่านั้นเองแล่ะ
"ใส่เสื้อของนายเถอะ ฉันลองเสร็จแล้วล่ะ"มือเล็กม้วนสายวัดตัวเก็บใส่กล่อง พับเสื้อเก็บเรียบร้อยก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะร่างแบบ โทมัสหยิบเสื้อขึ้นมาใส่ ขยับเก้าอี้มานั่งตรงข้ามกัน มองดูอีกคนกางสมุดสเก็ต แล้วยิ้มออกมา หยิบเอาดินสอที่อยู่ในโหลขึ้นมาแท่งนึง
YOU ARE READING
Beautiful journey
Romanceเมื่อต้องเจอกับฝรั่งที่หล่อน่ารักจนคนที่ไม่ชอบฝรั่งอย่างฉันแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหว ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ทั้งยังสุภาพบุรุษ อ่อนโยน แต่ก็ขี้เล่นในคราวเดียวกัน ขยันมาแทคแคร์สารพัด ให้ตายสิ ฉันจะทนได้นานเท่าไหร่กัน คำเตือน นิยายเรื่องนี้หวานมากกกก หวานกว่านี้ก็...