New Home

1

Ik ben lekker in het parkje aan het lopen met mijn beste vriendinnen Claire en Mia. 'Ik ben zo blij dat we hier zijn komen wonen' zucht ik. 'Ja, ik ook, we hebben zo veel plezier gehad in deze negen maanden' zegt Mia. Ja, hier ben ik, Mechelen, België, en ik woon er al negen maanden, dat is denk ik bijna een nieuw record. Mijn moeder is reis journalist dus verhuizen we redelijk vaak en met we bedoel ik mijn broers en zussen. Ryan is de oudste en is twintig, hij studeert advocaat, meestal doet hij het via een video opnamen en zijn examens doet hij ook via internet. Dan heb je mij, Allison, ik ben achttien en zit in mijn laatste jaar, ik moet nog een week halve dagen doen omdat mijn examens al voorbij zijn. Na mij heb je Carolien, mijn zusje van veertien, zij vind het leuk om rond te reizen, zal ze van mam hebben, iets wat ik totaal niet heb. Na Carolien heb je mijn broertje en zusje Sara en Samuel, ze zijn tien en vinden het niet zo erg om te verhuizen, ze bekijken het meer als een groot avontuur. Dan heb je Zoë, Zoë is zes en bekijkt het ook meer als een avontuur, ik ben denk ik de enige dat echt tegen het verhuizen is. Als laatste heb je nog Logan, Logan is twee dus weet eigenlijk niet wat er gebeurt. Mijn vader is drie jaar geleden vertrokken, toen hij hoorde dat mam een zevende kind verwachte was hij snel weg, hij was eigenlijk al tegen Sara en Zoë, Samuel wou hij nog, dat zag je wel, je zag dat hij anders deed tegen, Ryan, Carolien, Samuel en mij dan tegen de andere. Pap en ik waren redelijk close samen met Ryan, we deden veel met drie, we gingen voetbal kijken, we speelde gitaar, we bouwde kampen en keken de vreemdste programma's, ik had een veel betere band met pap als met mam, dat merk je nu, ik heb in die drie jaar geen gitaar aangeraakt, voetbal gekeken of gespeeld en naar onze vreemde programma's kijk ik ook niet meer. We hebben sinds Ryan geboren is in negentien steden gewoond. Ik ben geboren in Sydney, snel na mijn geboorte zijn we verhuisd naar Darwin, New York, Chicago, Boston, Parijs, Washington D.C., San Diego, Rome, Los Angeles,   Amsterdam, Miami, Madrid, Tokio, Texas, Canada, Orlando, Barcelona, Seattle en nu wonen we in Mechelen, het is best verwarrend, want ik heb vaak in hetzelfde land gewoond, ik kon alleen niet naar mijn oude vrienden. Ik heb geluk dat ik een talenknobbel heb, ik heb altijd op schoon gezeten, behalve in Tokio, maar ik kan wel een beetje Japans, maar niet zo goed en in Parijs heb ik ook niet op een gewone school gezeten, maar ik kan wel Frans. Ik loop dus met Claire en Mia door het park, we doen het wel vaker, gewoon wat in het parkje lopen. 'Nog maar een week school' zucht Claire. 'Inderdaad en dan doen we onze slaapweken' zeg ik vrolijk. 'Ja, wat was de volgorde ook al weer' vraagt Mia waardood we zuchten, Mia is vergeetachtig. 'Eerste week bij mij zodat het dan alleen maar beter kan worden' zeg ik. 'Tweede week bij jou' zegt Claire tegen Mia. 'Hoezo bij mij' vraagt Mia. 'Omdat jou broer hot is' zeg ik. 'en laatste week bij mij' zegt Claire. 'Waarom dat' vraagt Mia. 'Omdat haar broer nog hotter is' zeg ik. 'Ik moet eigenlijk nu naar huis, morgen vroeg opstaan'zegt Mia en ze knuffelt ons. 'Ik ga ook maar eens, ik ben volgens mij al te laat' grijns ik naar Claire en ik knuffel haar en stap dan rustig naar huis. Ik vind Mechelen echt heel leuk, het is druk maar toch weer rustig en mam zei dat we hier gingen blijven zodat ik op een vaste plek kon studeren. Als ik thuis ben loop ik naar binnen en hoor ik mam roepen 'Allison, living'. Ik zucht en loop dan toch naar de living waar iedereen zit, oh shit. De laatste keer dat we met iedereen in de living zaten verhuisde we naar Mechelen. Ik zucht en ga op mijn plek zitten in de grote zetel naast Ryan, de rest zit in de kleine of op de grond. 'We gaan verhuizen' zegt mam. Verhuizen, alweer' roep ik verbaasd naar mijn moeder. 'Lieverd, je moet het begrijpen' zegt mam. 'Dit is de negentiende keer' roep ik. 'Voor mij niet' zegt mijn kleine zus Carolien. 'Ja, jij bent ook vier jaar jonger' zeg ik. 'Voor mij is het wel de negentiende keer' zegt mijn oudere broer Ryan. 'Je hebt gewoon drie jaar op dezelfde plek gewoond, dromen komen uit' zeg ik. 'Jij bent ook wel dramatisch' zegt Ryan. 'Naar waar verhuizen we' vraagt mijn kleine broer Samuel. 'Misschien gaan we bij assepoester wonen' zegt mijn andere kleine zus Sara. 'Naar Londen' zegt mam en Carolien begint meteen te gillen. 'Oh help' mompelen Ryan en ik. 'One direction woont daar' zegt Carolien. 'Ja en wij hebben in Sydney gewoond' zeg ik wijzend op 5SOS. 'Ja, maar toen was ik nog niet geboren' zeurt ze. 'Dat is waar, toen was jij nog een patatje' zegt Ryan tegen mij. 'En, is het voor tijdelijk of blijven we weer minder als een jaar' vraag ik en ik slaag mijn armen over elkaar. 'Normaal voor langer, want ik heb een nieuwe vriend' zegt mam. Al onze zeven monden vallen letterlijk open. 'Ik blijf hier, ik ben achttien' zeg ik. 'Je gaat mee' zegt Ryan meteen. 'Nee, blijf ook hier' zeg ik. 'Nee, doe eens normaal' lacht hij. 'Ik wil echt niet weg' zeg ik. 'Wanneer vertrekken we' vraagt Carolien hyper. 'Morgen avond, dus geen school voor jullie' zegt mam. 'Wat, maar we gingen de slaapweken' roep ik. 'Bel maar af' zegt mam simpel. 'Ik ga naar Claire' zeg ik en ik loop naar buiten en fiets naar Claire. Ik bel aan en haar broer doet open. 'Hallo Carlos, ik ben naar boven, naar je zus' zeg ik en ik loop naar binnen. Ik klop en hoor een 'binnen'. Ik open de deur en zie Mia kussen met Rick. Rick is mijn vriendje, nou ja, was mijn vriendje. 'Fijn om te weten dat dit mijn afscheid is' zeg ik. 'Allison' zegt Claire verbaasd. 'Wel ja, ik kwam zeggen dat ik verhuis, en dat ik beiden niet meer hoef te zien. Mocht je het niet door hebben, Rick, het is uit' zeg ik en ik draai me om en fiets naar Mia. Ik bel aan en Mia doet open, ik val huilend in haar armen. 'Wat is er' vraagt ze. 'Rick, Claire, Londen' snik ik. 'Lieverd, zo kan ik er niks uit maken' zegt ze. 'Ik verhuis naar Londen' snik ik. 'en wat was dat over Rick en Claire' vraagt ze. 'Ze hebben gekust' zeg ik en ik huis weel. 'Baby toch' zegt ze. 'Ik wil niet weg, ik ben zo blij hier, met jou' zeg ik. 'Londen word vast geweldig, en we houden contact' zegt ze. 'Help je met mijn koffers' vraag ik aarzelend. 'Maar natuurlijk' zegt ze en we gaan naar mijn huis. We lopen naar mijn kamer en beginnen mijn koffers in te pakken, ik ben echt een pro in het in pakken van spulletjes en mijn persoonlijke voorwerpen minimaal te houden. Ik pak mijn kadertjes in, mijn knuffels, mijn kleren, alles. 'Ga je morgen nog naar school' vraagt ze. 'Nee, ik moet helpen met inpakken' zucht ik. 'Ik spijbel wel een dag je' zegt ze. 'Doe je dat echt voor me' vraag ik verbaasd. 'Natuurlijk en Claire negeer ik ook meteen, die trut' zegt ze. Ik geef haar een knuffel en we gaan in bed liggen. Het is een twijfelaar, dus is het best krap we doen het vaker. Mia en ik zijn betere vriendinnen als met Claire, maar Claire werd nooit buitengesloten, ik vraag me af waarom ze dit doet en waarom Rick dit doet. 'Het komt echt wel goed' zegt Mia. 'Weer een verhuizing, ik moet weer vrienden maken, ik wil niet verhuizen' zucht ik. 'Ik blijf je beste vriendin' zegt ze. 'Natuurlijk, achttien landen en jij bent mijn beste vriendin' zeg ik. 'Dat blijf ik ook bij negentien landen' zegt ze. 'Natuurlijk Mia' zeg ik. 'En daarbij je hebt altijd foto's, en morgen gaan wij shoppen' zegt ze. 'Dan heb ik een nieuwe koffer nodig' zeg ik. 'Oh, leuk, ik kies je koffer' zegt ze. Ik grinnik en na een tijdje praten vallen we in slaap.