"The more you hate, the more you love", ika nga.
Totoo nga ba talaga ang kasabihan na yan?
Well... I don't know.
I hate him and the worst is I can't live without him.
Karibal ko...
naging BOYFRIEND ko.
Karibal ko siya sa lahat ng bagay.
In excellence, in love or even in talents.
Pareho kami sa lahat at kailanman ay hindi ko siya naging close.
Mayabang siya. Arrogante at nakakainis.
Hindi siya pasok sa mga standards ko.
Well, sa pagiging matalino niya.. Oo siguro.
BUT,
His attitude, his characteristic and personality. Grabe! Hindi mo talaga siya magugustuhan.
Bukod sa pagiging mayabang niya. He's also annoying and bitch.
I hate him. I really really hate him.
I hate the way he dressed up. Ang baduy kaya.!! Haha
Yung magpapasikat siya sa akin. I do really hate it!
Kailan kaya siya mawawala sa buhay ko?
I mean, Kailan niya kaya ako tatantanan?
Hindi ko siya gusto at malabong-malabo talagang magkakagusto ako sa katulad niya.
Pero bakit?
Bakit nanghihinayang ako nung hindi na niya ako sinusundan?
Why I am missing his presence?
Oh God! Lagi ko siyang hinahanap.
Lagi kong naaalala ang mga araw na naiinis ako sa kanya.
My life becomes boring. I miss his presence.
Is this love?
Am I really inlove?
This can't be happen. Hindi talaga pupwede.
Tradition na ng family namin ang arrange marriage.
Baka masaktan ko lang siya. O baka ako lang masasaktan pag mamahalin ko siya.
Kailangan kong pigilan ang nararamdaman ko.
Kailangan nga ba talaga?
Pero... Mahal ko siya. Mahal ko ATA siya?
Mahal na mahal ko ang KARIBAL ko!!
-Ayan nagsusulat na naman ako. Haha. Enjoy lang po. Matagal pa ang update nito. Sorry.
